«میکل‌آنجلو آنتونیونی» در بیست و نهم سپتامبر سال ۱۹۱۲ در« فرارا» متولد شد. در نوجوانی به نقاشی پرداخت و چند سال بعد در ۲۳ سالگی دانشنامه خود را در رشته اقتصاد و بازرگانی از دانشگاه «بولونیا» دریافت نمود.  در در دوران دانشجویی نوشتن داستان و نمایشنامه را آغاز کرد و بعضی از آنها را نیز به پرده آورده و کارگردانی نمود.
او در ۱۹۴۰ به رم رفت و دستیار «کنت ویتوری چینی» شد. این کار طولی نکشید و سپس به کارمندی بانک و پس از آن برای کار به روزنامه سینمایی «کوریر پادانو» پیوست.در این ایام او به نوشتن چند فیلمنامه پرداخت که یکی از آنها «باز بازگشت خلبان» بود که آن را با کمک روبرتو روسلینی نوشت.در ۱۹۴۳به زادگاهش فرارا بازگشت و با چهار سال زحمت، زندگی سخت ماهیگیران همسایه را در فیلم کوتاه «مردمان دره پو» به روی پرده برد.
نخستین فیلم بلند داستانی آنتونیونی «داستان یک شیدایی» بود این فیلم علیرغم اینکه در دوره افول جنبش نئورئالیسم در ایتالیا باب تازه ای را در موضوع سینمای آن کشور باز نمود، اما با برخورد سرد اغلب منتقدین مواجه گردید.آنتونیونی پس از آن در ۱۹۵۲ او فیلم «شکست خورده» و سپس در ۱۹۵۳ «بانویی بدون گلهای کاملیا» را ساخت.اما اولين موفقيت بين‌المللي اين كارگردان بزرگ در سال ۱۹۶۰ با فيلم «ماجرا» رقم خورد.هنگامیکه این فیلم در جشنواره ۱۹۶۰ کن به نمایش آمد بسیاری از تماشاگران آن را هو کردند و گروهی از آنان به خشم از سالن بیرون رفتند ولی فیلم برنده جایزه ویژه داوران جشنواره شد.او موفقيت‌هاي جهاني‌اش را با «شب» برنده خرس طلا جشنواره فیلم برلین و «كسوف» هر دو در ۱۹۶۱ ادامه داد. اين سه‌ فيلم آخر با توجه به شباهت در سبك و موضوع كه هرسه به نگراني‌هاي بشر امروز پرداخته‌اند، عموما به سه‌گانه‌هاي «آنتونيوني» معروف هستند.
در ۱۹۶۴ آنتونیونی نخستین فیلم رنگی خویش را به نام «کویر سرخ» با بازی «مونیکا ویتی» و «ریچارد هریس» ساخت.آنتونيوني يك سال بعد از ساخت «کویر سرخ»، با امضاي قرارداد همكاري با يك تهيه‌كننده انگليسي، ساخت سه‌ فيلم انگليسي‌زبان براي استوديو MGM را برعهده گرفت. اولين اين فيلم‌ها، «آگرانديسمان» بود كه در سال ۱۹۶۶ ساخته شد و موفقيت زيادي كسب كرد.آنتونیونی فیلم بعدی «نقطه زابريسكي» را در سال ۱۹۷۰ درباره جنبش پرخاش دانشجویی ساخت و این اولين فيلم او بود كه در آمريكا ساخته مي‌شد كه البته در مقايسه با «آگرانديسمان» درخشش كمتري داشت.
در سال ۱۹۷۲، انتونیونی به پیشنهاد دولت چین و تلویزیون ایتالیا اثر مستندی درباره کشور چین به نام «چین» ساخت و سه سال بعد فیلمی تحت عنوان «حرفه: خبرنگار» را به عنوان اخرین فیلم سه گانه اش کارگردانی کرد.این فیلم روایت پیچیده ای از وقایع اتفاق افتاده بر خبرنگاری به نام دیوید (با بازی جک نیکلسون) است.
آنتونیونی پس از حرفه... اثری را بر اساس نمایشنامه ای از «ژان کوکتو» کارگردانی کرد. این فیلم که «راز اوبروالد» نام گرفت، درباره آنارشیستی است که به قصد ترور ملکه ای به قصر او می رود و در حالی که پلیس به دنبالش است به خود ملکه پناه می برد و در ادامه میان آندو عشق عمیقی در می گیرد. آنتونیونی در سن هفتاد سالگی بار دیگر به ایتالیا بازگشت و در سال ۱۹۸۲ فیلمی به نام «شناسایی یک زن» را ساخت.پس از این فیلم آنتونیونی به مدت ۱۲ سال کاری نکرد که دلیل عمده اش به خاطر سکته قلبی بود که او در سال ۱۹۸۵ دچارش شد. در ۱۹۹۴، آنتونیونی ۸۲ ساله با همکاری «ویم وندرس»، فیلمساز مطرح آلمانی، فیلمی چهار اپیزودی به نام «از ورای ابرها» را با شرکت هنرپیشگان مطرحی چون «جان مالکوویچ»، «ژان رنو»، «ایرنه ژاکوب»، «ژن مورو» و «مارچلو ماستریانی» ساخت.
در ۲۰۰۴ با همکاری «استیون سودربرگ» و «ونگ کار وای» سه گانه را ساخت. او همچنین فیلم کوتاه «نگاه میکل آنجلو» را ساخت که فیلمی آرام و نیایشی دلپزیر از تندیس موسی ساخته میکل آنجلو در کلیسای سن پیتر رم بود.
میکل آنجلو آنتونیونی سرانجام در سی ام جولای سال ۲۰۰۷ و در سن ۹۵ سالگی در شهر رم ایتالیا دیده از جهان فرو بست.برخی از جوایز آنتونیونی کسب کرده عبارتند از: 

۱۹۹۸ برنده جایزه افتخاری پیترو برانچی از فستیوال ونیز
۱۹۹۵ برنده جایزه منتقدین بین الملل از فستیوال ونیز برای فیلم از ورای ابرها
۱۹۹۵ برنده جایزه اسکار افتخاری برای یک عمر دست آورد هنری
۱۹۸۲ برای فیلم برنده جایزه ویژه جشن سی و پنج سالگی فستیوال کن برای فیلم شناسایی یک زن
۱۹۶۶ برنده جایزه نخل طلا از فستیوال کن برای فیلم آگراندیسمان
۱۹۶۴ برنده جایزه شیر طلایی از فستیوال ونیز برای کویر سرخ
۱۹۶۴ برنده جایزه منتقدین بین الملل از فستیوال ونیز برای فیلم کویر سرخ
۱۹۶۲ برنده جایزه ویژه هیئت داوران از فستیوال کن برای فیلم کسوف
۱۹۶۱ برنده جایزه خرس طلایی از فستیوال برلین برای فیلم شب
۱۹۶۱ برنده جایزه منتقدین بین الملل از فستیوال برلین برای فیلم شب
۱۹۶۰ برنده جایزه هیئت داوران از فستیوال کن برای فیلم ماجرا
۱۹۵۷ برنده جايزه‌ يوزپلنگ طلايي جشنواره‌ فيلم لوكارنو براي فیلم گريه