بازیگر جوان فیلم سینمایی «چهارشنبه 19 اردیبهشتـ» در گفتگو با هنرنیوز؛
برای پیدا کردن مرتضی به سرچشمه میرفتم
میلاد یزدانی گفت: رای اینکه به این نقش نزدیک شوم و بتوانم آن را بهتر درک کنم از دوستان پیشکسوت در گروه کمک میگرفتم. به پیشنهاد شخص وحید جلیلوند به کوچه پس کوچههای سرچشمه و جنوب تهران رفتم تا با دیدن آدمهایی از این دست به درک درستی از نقش برسم.
تاريخ : چهارشنبه ۱۵ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۷
میلاد یزدانی بازیگر فیلم سینمایی «چهار شنبه ۱۹ اردیبهشت» اولین حضور خود در سینما را تجربه میکرد وی در پاسخ به پرسش خبرنگار سینمایی هنرنیوز در ارتباط با اینکه چگونه برای این نقش انتخاب شده است گفت: کار بازیگری را از کارگاههای بازیری امین تارخ شروع کردم. چند نفر از دوستان برای اینکه تست بدهند به دفتر وحید جلیلوند رفته بودند که همان دوستان با من تماس گرفتند و از من خواستند که من هم برای تست به ان جا بروم که طی چند مرحله رفتن وحید جلیلوند بنده را برای بازی در این نقش انتخاب کرد و بارها تاکید داشت که من اعتماد بزرگی را به توکردم امیدوارم که کارَت را به نحو احسن انجام دهی. تقریباً به دلیل وسواس وییژه ای که کارگردان داشت یک هفته دائم در حال رفت و آمد به آن دفتر بودم تا وی تصمیم نهایی را گرفت. قبل از اینکه کار کلید بخورد در دفتر وی بارها و بارها تمرین کردیم. دفاتر مختلفی برای تست دادن در نقشهای گوناگون میرفتم و اصلاً از ین قضیه ناراحت نیستم.
یزدانی با اشاره به این که بین وسواس و حسایت و هم چنین سخت گیری تفاوت بسیاری وجود دارد گفت: نمیتوان گفت وحید جلیلوند سخت گیر است همان طور که شنیدید نیکی کریمی هم به حساسیت وی اشاره کرد و برخی از پلانها به بیست برداشت میرسید و سپس کارگردان را راضی میکرد. نمیتوان اسم این رفتار را سخت گیری گذاشت چرا که کیفیت و فیلم و راضی بودن تماشاگران نشان میدهد که تمام حساسیتهای او به جا و درست بوده است. این که یک کارگردان آگاهانه بداند چه کری انجام می دهد و چه میخواهد، اتفاق خوشایندی برای تمام گروه است. زمانی که برداشتهای مربوط به کتک خوردن را ظبط میکردیم بسیار اذیت میشدم و زمانی که به خانه بر میگشتم به قدری خسته بودم که گویا مدتها است نخوابیدهام. به نظرم برداشت زیاد نشان دهنده ضعف بازیگر نیست از طرفی میتواند دست کارگردان و تدوین گر را باز بگذارد تا بهترین برداشت و بازی بازیگر را برای فیلم انتخاب کند در چنین شرایطی باید خوشحال بود.
او با بیان اینکه جلیلوند برای نزدیک شدن به این نقش پیشنهادهای مختلفی را به وی ارائه میداد گفت: برای اینکه به این نقش نزدیک شوم و بتوانم آن را بهتر درک کنم از دوستان پیشکسوت در گروه کمک میگرفتم. به پیشنهاد شخص وحید جلیلوند به کوچه پس کوچههای سرچشمه و جنوب تهران رفتم تا با دیدن آدمهایی از این دست به درک درستی از نقش برسم. تقریباً هر روز به آن خیابانها میرفتم و در آنجا قدم میزدم که البته بسیار این کار به من در پرداخت کاراکتر کمک کرد. البته این نقش با این خلقیات و خصوصیان تا پنجاه درصد به من نزدیک بود و بخشی از خصوصیات رفتاری خودم را در این نقش میدیدم. همین مسئله باعث شد که ارتباط بهتری با کاراکتر پیدا کنم.
یزدانی در ارتباط با هم بازی شدن با بازیگران با تجربه همچون برزو ارجمند گفت: برخورد دوستان با تجربه با بنده به عنوان عضو جدید خانواده سینما بسیار خوب بود و من را به راحتی پذیرفتند و حتی در بسیاری از موارد کمکم می کردند. متاسفانه این شانس را نداشتم در این فیلم با نیکی کریمی و دیگر بازیگرانی همچون امیر آقایی بازی رو در رو داشته باشم. واقعاً علاقهمند بودم در کنار این دوستان هم حضور داشتم.
وی در ادامه افزود: برزو ارجمند بسیار فرد احساساتی است و زمانی که بنده را کتک میزد بسیار به هم میریخت و بعد از ظبط برداشتهایمان به گوشهای میرفت و با خودش خلوت میکرد. یکی از فتخارات دیگرم غیر از حضور در این فیلم با کارگردانی وحید جلیلوند هم بازی بودن با این شخص بود. یک روزی آرزویم این بود در کنارش بازی کنم و البته تا حدی به آرزویم رسیدهام. به نظرم باید برای روند کاریام برنامه ریزیهای جدیدی داشته باشم و کمی با دقت بیشتری به کارم ادامه بدهم و استفاده از تجربه افراد دیگر در این زمینه بهره کافی را ببرم. برزو ارجمند بیست سال در انتظار چنین نقشی بود و خوشحالم که بنده بازیگر مقابل وی بودم آن هم در نقشی که این همه برایش ارزشمند بوده است.