نشست بررسی آلبوم "سرخانه"
داشته های موسیقی ملی از یادها رفته است
 
داخلی آرشيو خبر
تاريخ : چهارشنبه ۹ تير ۱۳۸۹ ساعت ۱۳:۳۹
محمدرضا درویشی گفت : محاسن تفکری که درآلبوم موسیقی "سرخانه" گنجانده شده به مراتب از اثر آهنگسازی شده به سبک قدیم که در این آلبوم می شنویم مهمتر است و آن تفکر عبارت است آنچه که روزگاری متعلق به موسیقی ما بوده به دلایلی امروز از یادها رفته است.

به گزارش هنر نیوز به نقل از مهر، دومین نشست بررسی آلبوم "سرخانه" به دنبال برگزاری نخستین نشست بررسی این آلبوم که با عنوان "آهنگسازی به سبک موسیقی قدیم" در محل خبرگزاری مهر برگزار شد ،عصر روز گذشته موسیقیدانان،پژوهشگران و آهنگسازان در موسسه فرهنگی ماهور به بحث درباره این آلبوم نشستند.

محمدرضا درویشی پژوهشگر در ابتدای این جلسه به ویژگیهای این آلبوم اشاره کرد و گفت : بدون اینکه بخواهم کار آهنگسازان جوان این آلبوم را نادیده بگیرم باید متذکر شوم اندیشه ای که موجب خلق چنین اثری شده برای من اهمیت بیشتری داشته است .

وی در ادامه صحبت های خود متذکرشد : آنچه که درباره این آلبوم می گفتم در نشستی که در محل خبرگزاری مهر برگزار شد به تفضیل بیان کردم ولی لازم می دانم درخصوص دو موضوع مهم که در آن جلسه به اشتباه مطرح شد اشاره کنم آقای محمدرضا فیاض در جلسه پیشین واژه خاص تصنیف را با معنای عام آن اشتباه گرفته بود و به یک ابهام زبانی اشاره کرد که این ابهام را بر تفاوت آهنگسازی و تصنیف سازی می دانست و چنین گفت :" اکثر آهنگسازانی که می خواستند در گروه هنرمندان مردم پسند قرار نگیرند از فرم تصنیف سازی فاصله می گرفتند مثلا شخصی مثل فرامرز پایور صدها اثر آهنگسازی کرده اما به اندازه انگشتان یک دست هم تصنیف نساخته است بنابراین ایشان آهنگساز بوده نه تصنیف ساز و یا ابوالحسن خان صبا که شاگردان بسیاری در عرصه موسیقی تربیت کرده است علاوه بر آموزش موسیقی ایرانی تاکید بسیاری بر مقوله آهنگسازی داشته است".

درویشی که سابقه فعالیت در زمینه موسیقی عبدالقادر مراغه ای را دارد در توضیح این مطلب گفت : رضا فیاض معتقد بود که آهنگسازان بزرگ از فرم های رایج استفاده نمی کنند که به اعتقاد من این تحلیل نادرست است و ازعدم اطلاعات کافی ایشان در این زمینه ناشی می شود و متاسفانه شاهد بودیم که درجلسه پیشین دقایق بسیاری به این نقد نادرست گذشت و زمان زیادی را که می توانستیم روی ویژگی های منحصر به فرد این آلبوم صحبت کنیم به هدر رفت.

محمدرضا درویشی در ادامه به یکی دیگر از مسائل مطرح شده در نخستین جلسه نقد و بررسی این آلبوم که درمحل خبرگزاری مهر برگزار شد اشاره کرد و گفت : یکی دیگر از مسائل مطرح شده در جلسه پیشین هشدار به طرح این تفکر بود و برخی از سخنرانان معتقد بودند که طرح این تفکر زمینه ایجاد خطر در موسیقی ردیف دستگاهی را فراهم می کند؛ به نظرمن چنین نیست و خطر یاد شده از نگاه جامعه شناسانه نادرست ناشی می شود به این معنا که درنگاه به مسائل علمی و هنری گذشته و آنچه پیش رو داریم مدام احساس خطر می کنیم،احساس ترس از دست دادن آنچه داریم همیشه برخلاف نوشته ها و صحبت های شفاهی بوده است و من با این نگاه مخالف هستم.

وی در ادامه افزود : نمی دانم این خطر که از آن یاد می کنیم چیست و چرا باید مدام از این خطر بترسیم چراکه طرح چنین مسائلی فقط ترس بی دلیل در دل جوان های علاقمند به هنر موسیقی می اندازد و متاسفانه این ترس و یا خطر به یک عادت فرهنگی تبدیل شده است که نه قدرت پرواز به گذشته و نه شهامت خیزش به آینده را دارد؛ بنابراین تفکری که در پس تولید این آلبوم وجود داشته یک تجربه ارزنده است و من به عنوان یک علاقمند به این پروژه توصیه می کنم که جوانان علاقمند این پروژه را ادامه دهند و مطمئن باشند که با هیچ خطری مواجه نخواهند شد.

کد خبر: 12321
Share/Save/Bookmark