اسماعیل امینی:
قرآنكريم يكي از منابع سازنده زبان فارسي است
تاريخ : يکشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۰ ساعت ۱۳:۰۴
نشست تخصصي «قرآن در شعر معاصر» شب گذشته با حضور «اسماعيل اميني» در غرفه «به قدر تشنگي» بخش شعر و ادب نمايشگاه قرآن برگزار شد.
به گزارش هنرنیوز به نقل از ستادخبري نوزدهمين نمايشگاه بينالمللي قرآنكريم، اميني در اين جلسه گفت: در حوزه شعر تعابير نادرستي وجود دارد كه مثل ساير حيطههاي علوم انساني اگرچه بسيار رواج دارند، اما نميتوان در نگاه علمي و تحليلي براي آنها جايگاهي متصور شد.
وي افزود: بسياري بر اين باورند كه چون در شعر معاصر، مفاهيم عرفاني كمتر ديده ميشود، لاجرم ارتباط شاعران معاصر ما با اين انديشهها گسسته شده است و سوء تعبير عجيبتر اينكه اگر شاعري در شعرش اشارهاي به مضامين قرآنكريم داشت، لزوماً شاعر ديني است كه اين تعابير به طور كلي نادرست است و نميتوان درباره شعر مدرن و شاعران معاصر اينگونه قضاوت كرد. اميني در ادامه به تاثير كلام وحي بر ادبيات فارسي اشاره كرد و گفت: قرآنكريم بهعنوان يكي از منابع سازنده زبان فارسي است، چرا كه آثار شاعران بزرگ ايران به شدت تحت تاثير اين كتاب آسماني است و آثار شاخص ادبيات كهن ما گواه اين مدعاست؛ مثلاً اگر بخواهيم اشعار مثنوي را درك كنيم ناگزير از خواندن قرآنكريم و احاديث ائمه (ع) هستيم.
نويسنده كتاب «لبخند سعدي» افزود: بحث درباره شعر، جدال حقانيت و باطل بودن دين نيست و به همين ترتيب ديانت و عدم ديانت شاعر هم موضوع اين مباحث نيست.
اگر شاعر و نويسندهاي اروپايي از متون كلاسيك بيخبر باشد، منتقدان ادبي اعتنايي به او نميكنند و يكي از مقدمات نويسندگي و شاعري در اروپا آشنايي با تورات و انجيل است اما اين تدين يا بيديني نويسندگان و شاعران را تاييد نميكند.
وي با اشاره به ذات كمالگراي انسان اضافه كرد: بشر فطرتاً موجودي خداجوست و الهام گرفتن شاعران ايراني از قرآنكريم و بهويژه شيوههاي موسيقايي كلام وحي بسيار طبيعي است و به دليل نزديكي زبان فارسي با اين كتاب آسماني، ارجاعات آنها خواه ناخواه رنگ و بوي قرآني دارد.