به گزارش هنرنیوز، عصر روز گذشته (شنبه، ۳۰ اردیبهشت‌ماه) نشستی تخصصی با حضور مسؤولان سازمان میراث فرهنگی و كارشناسان حقوقی به‌مناسبت روز «قانون و میراث فرهنگی» در مجموعه‌ی تاریخی ـ فرهنگی سعدآباد برگزار شد .

در این نشست عزیز نوكنده – کارشناس حقوقی- گفت: در مذهب نیز میراث فرهنگی به‌دلیل عبرت‌گیری از گذشته اهمیت زیادی دارد و همواره در هر قانونی كه نوشته می‌شود، یكی از شاخه‌هایی كه باید به آن توجه شود، مذهب است و قانون‌گذاران نمی‌توانند قانونی را بدون در نظر گرفتن مذهب تعریف كنند.

او با اشاره به این‌كه اگر قرار بر این باشد كه یك حقوق‌دان دو ماده‌ی حقوقی را كنار هم بگذارند، ولی فلسفه‌ی آن‌ها را نداند، باید فاتحه آن را خواند، بیان كرد: دیوان عدالت اداری در صدور احكام خود برای خروج آثار از فهرست ثبت اصلا توجهی به ضوابط و مسائل حقوقی كشور نكرده است، در حالی

كه قاعده‌ای به نام «لاضرر» وجود دارد.

وی گفت: آنچه برای میراث فرهنگی باید مهم باشد، آسیب‌رسانی به اثر است؛ ولی رسیدگی دیوان عدالت اداری در موارد میراث فرهنگی به قانون محدود است. قضات هنگام تصمیم‌گیری مكلف هستند به‌طور مستدل و مستند اظهار نظر كنند، آن‌ها باید این را در رأی خود ثابت كنند.

وی اضافه کرد: در واقع، وقتی كارشناس میراث فرهنگی یك شیء را واجد ارزش تاریخی می‌داند و در دیوان عدالت اداری این تشخیص نادرست دانسته می‌شود، باید دلیل آورده و ثابت شود. همچنین باید ثابت شود كه تشریفات كار برای ثبت درست نبوده است.

نوكنده تأكید كرد: مطابق اصل ۱۵۶ قانون اساسی قاضی موظف به احقاق حق است، پس از انقلاب كبیر فرانسه كه برای استقرار حاكمیت حق بود، ایران دومین كشوری بود كه برای این موضوع انقلاب كرد.

وی افزود: به همین دلیل، ضرورت دارد سازمان میراث فرهنگی به انحاء مختلف در زمینه‌ی تغییر باورهای مردم و اهمیت دادن به آثار ملی اقدام كند. باید آموزش‌های لازم در این زمینه به شهروندان داده شود تا قانونمندی آن‌ها در این حوزه ارتقا یابد.

او یادآوری كرد: ما به تعداد كافی پاسدار میراث فرهنگی نداریم و این موضوع باید به باور شهروندان تبدیل شود تا خود، پاسدار میراث فرهنگی باشند. مگر آن‌ها وقتی به یك امامزاده می‌روند آن را تخریب می‌كنند یا فرش آنجا را می‌دزدند؟! پس باید این موضوع در ذهن مردم تثبیت شود كه اگر به تخت جمشید هم آسیب برسانند كاری گناه و خلاف انجام داده‌اند.