امرایی در گفتگو با خبرنگار گروه کتاب و ادبیات هنرنیوز در پاسخ به این پرسش که «با توجه به هشدار دبیرخانه جایزه کتاب فصل نسبت به کثرت تعداد عناوین کتب ترجمه در حوزه فلسفه و ادبیات کودک و نوجوان نسبت به تالیفات در این حوزه ها، این موضوع تا چه حد می تواند زنگ خطر محسوب شود؟» اظهار کرد: به نظر من اینکه تعداد عناوین کتب ترجمه افزایش داشته است نمی تواند پدیده مضری محسوب شود چراکه اساسا ترجمه فرصت مغتنمی است تا نظرات و تفکرات دیگران در اقصی نقاط دنیا در جامعه ما مطرح و معرفی شود.
وی با بیان این مطلب افزود: در حوزه رمان و داستان طبیعی است که تعداد ترجمه ها زیاد باشد و مترجمین هم اغلب به ترجمه بخش‌های مناسب از ادبیاتی که در دنیا تولید می شود می پردازند؛ از دیگر سو باید به این مسئله هم توجه داشت که در دنیا کتاب های زیادی نوشته می شود و اگر قرار باشد که همه این کتاب ها ترجمه شوند بازار کتاب ما اشباع می شود و جایی برای تالیف نمی ماند در حالیکه اینطور نیست و هر مترجم بخش هایی از این تولیدات را که مناسب تر است ترجمه می کند و نوعی غربال گری صورت می گیرد.
امرایی دیگر پرسش هنرنیوز را مبنی بر اینکه «چه روندی باید طی شود تا به همان اندازه که آثار نویسندگان دنیا در کشور ما ترجمه می شود آثار ما هم در مسیر ترجمه به فرهنگ کشورهای دیگر ورود پیدا کند؟» گفت: این قیاس نمی تواند قیاس درستی باشد، چراکه در وهله اول باید ببینیم آیا تولیدات فرهنگی و ادبی ما آنقدر هست که بتواند چنین فضایی ایجاد کند، برای مثال در آمریکا تمام دانشگاه‌ها کلاس درس ادبیات خلاق و نشریات ادبی دارند و همه ساله بهترین داستان های کوتاه سال را جمع آوری می کنند که شاید به جرئت بتوان گفت بیشتر از صد جایزه در این کشور به ادبیات داستانی اختصاص دارد در حالیکه چنین شرایطی در کشور ما وجود ندارد.
وی تصریح کرد: برای چنین قیاسی باید امکانات را هم در نظر بگیریم؛ تا همین چند وقت اخیر، بسیاری از نویسندگان ما نمی توانستند آثار خودشان را منتشر کنند و در حال حاضر با وجود بهتر شدن فضای نشر باز هم با معضل هایی رو به رو هستند لذا نویسنده ما وقتی نمی تواند در کشور خودش آثارش را منتشر کند کتابش در خارج از مرزها چگونه باید مطرح شود؟
این مترجم درباره عدم تصویب قانون کپی رایت و آسیب های ناشی از آن گفت: کپی رایت یکی از مسائلی است که در دنیا پذیرفته شده و البته یک بحث حاکمیتی است؛ من به عنوان مترجم از بسیاری از کسانی که آثارشان را ترجمه می کنم اجازه می گیرم و در برخی از موارد هم ناشران کپی رایت اثر را خریداری می کنند؛این مراعات البته اخلاق فردی است و ربطی به دستگاه های حاکمیتی ندارد، بحث کتاب تنها بخشی ناچیز از مسئله کپی رایت است.
امرایی با تاکید بر اینکه «باید در نبود قانون کپی رایت نهادی وجود داشته باشد که پشتوانه کپی رایت خریداری شده ناشران یا اثاری که با مجوز مولف ترجمه و منتشر شده باشد» گفت: بسیاری از ناشرانی که کپی رایت را خریداری می کنند در نمایشگاه کتاب فرانکفورت حضور دارند، ناشرانی که در این خصوص مراعات می کنند راحت تر هستند منتها بحث دیگری که وجود دارد این است که شما وقتی یک اثر را می خرید نهادی باید وجود داشته باشد که جلوی تضییع حقوق شما را بگیرد و اینطور نباشد که کتابی را که کپی رایت آن خریداری شد بعد از مدتی همین کتاب را ناشر دیگر که کپی رایت آن را نخریده منتشر کند و دست ما هم به جایی بند نباشد.
