به گزارش هنرنیوز؛بهزاد پروین‌قدس درباره‌ی اهمیت ثبت لحظه‌های پرشور در مراسم اربعین، اظهار کرد: از سال گذشته، مُصِر بودم یک جمع هنری و همدل برای عکاسی از راهپیمایی اربعین امسال دوربین به دست بگیرد و از آنچه اتفاق می‌افتد، عکاسی کند. قرار بود خود من هم همراه این جمع باشم و ویزا هم گرفته بودم، اما متأسفانه توفیق همراهی با آن‌ها را نداشتم.

او ادامه داد: حضور وحدت‌گرای مردم در راهپیمایی اربعین به‌عنوان یک مانور اسلامی در برابر یاوه‌سرایی‌هایی است که دشمنان انجام می‌دهند و می‌خواهند فضا را برای وحدت مسلمانان سخت کنند.

این عکاس همچنین بیان کرد: از زمان جنگ، در ذهن ما بود که راه‌ها گشوده شود و رزمندگانی به زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) بروند و دل پاک و بی‌آلایش آن‌ها به سمت وحدتی برود که امام (ره) نیز دغدغه آن را داشت. در حال حاضر دشمنان با ترفند‌های تازه درصدد ضربه زدن به این وحدت هستند، اما امروز می‌بینیم که به برکت خون شهدا راه‌ها گشوده شده و چنین راهپیمایی بزرگی برگزار می‌شود.

پروین‌قدس به پتانسیل‌های مراسم عظیم اربعین اشاره کرد و گفت: احساسات درونی مردمی که با اخلاص تمام و بدون ملاحظاتی مانند گرما و سرما با پاهای تاول‌زده و عشقی که در دل دارند، بهترین نمودهایی است که می‌توان از راهپیمایی اربعین نام برد تا بتوانیم آن‌ها را در حد تلاش‌مان در قاب دوربین‌ها ثبت کنیم. به‌عنوان مثال بارها مطرح شده که عکاسی از حرم امام رضا (ع) عکاسی از گنبد و بارگاه نیست، بلکه حضور شیعیان از کشورهای مختلف به برکت حضور امام رضا (ع) در ایران و وحدتی که به وجود آمده مهم و شایسته‌ی نمایش است.

او اظهار کرد: عکاسان باید به‌صورت مستند و بی‌آلایش آنچه را که نشان از نورانیت و حقانیت این مراسم دارد، عکاسی کنند. البته دوربین‌ها ظرفیت ثبت صحنه‌های پرشوری را که در این پیاده‌روی اتفاق می‌افتد، ندارند و واقعا کم می‌آورند، اما رسالتی بر دوش ماست که باید سعی کنیم این اتفاق در چهاردیواری عراق و ایران نماند و در دورانی که حوادثی مثل «فاجعه منا» بایکوت خبری می‌شوند، ما این مراسم را به دنیا نشان دهیم.

ایسنا نوشت:این عکاس به لزوم نمایش این عکس‌ها در ابعاد گسترده اشاره و اضافه کرد: متولیانی مانند وزارت ارشاد که جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های متعددی را برگزار می‌کنند، باید بدانند نمایش این‌گونه عکس‌ها اولویت ماست و می‌توانند شهرها و استان‌ها را قطب برگزاری جشنواره‌هایی از این عکس‌ها کنند. عکاسان از هر استان، آثار خودشان را عرضه کنند تا در بایگانی نماند و در قالب آلبوم‌های نفیس با زبان‌های مختلف در کشورهای دیگر نیز عرضه شود.