علی انسانی گفت: آن‌هایی که به عنوان شاعر آیینی شناخته نشده‌اند، بیشتر به شکوهمندی و جلال و عظمت و ابعاد این چنینی عاشورا و ائمه اطهار (ع) می‌اندیشند و اشعارشان با توجه به تکنیک‌های فنی سروده می‌شود.

به گزارش هنر نیوز، علی انسانی شاعر آیینی مطرح که در شب شعر عاشورایی «رندان تشنه لب» حضور یافته بود، در گفت‌وگو با پایگاه خبری حوزه هنری، دغدغه خود در حوزه شعر آیینی را این گونه بیان کرد: آن‌هایی که به عنوان شاعر آیینی شناخته نشده‌اند، بیشتر به شکوهمندی و جلال و عظمت و ابعاد این چنینی عاشورا و ائمه اطهار (ع) می‌اندیشند و اشعارشان با توجه به تکنیک‌های فنی سروده می‌شود.

وی افزود: از سوی دیگر شاعران آیینی، به عاطفه می‌اندیشند و بیش از هر چیز، به این بعد از شعر و ارتباط خود با ائمه اهمیت می‌دهند. در حالی که به اعتقاد من باید هر دو این افراد، رویکرد خود را تغییر دهند.

انسانی معتقد است شاعران آیینی در کنار عاطفه، باید به آرایه‌های ادبی نیز توجه کنند و دسته دیگر شاعران، نیز عاطفه را در شعر خود دخیل کنند.

انسانی تاکید کرد: محتوا و فرم چیزی است که باید از سوی هر دو گروه شاعران آیینی و غیرآیینی مورد توجه قرار گیرد. در واقع شاعران باید یافته‌ها و بافته‌ها را با هم عجین کنند تا این نقطه قهر برداشته شود و شعر فخیم در مجالس ادبی مذهبی راه پیدا کند.