از مجموعه‌ي «تاريخ نقد ادبي ايران»، آثاري درباره‌ي ملك‌الشعرا بهار و فاطمه سياح منتشر شد.

به گزارش هنرنیوز به نقل از ايسنا، ايرج پارسي‌نژاد مجموعه‌اي را در بررسي تاريخ نقد ادبي ايران تأليف و منتشر كرده كه در ادامه‌ي آن، كتاب‌هاي «ملك‌الشعرا بهار و نقد ادبي» و «فاطمه سياح و نقد ادبي» از سوي نشر سخن به چاپ رسيده است.

او در توضيحي عنوان كرد: محمدتقي بهار معروف به ملك‌الشعرا بهار گذشته از اين‌كه شاعري مهم است، در حوزه‌ي تحقيق و نقد ادبي ايران نيز سهم بسزايي دارد. آراي انتقادي او درباره‌ي شعر و نثر فارسي از آن‌جايي كه از آراي منتقدان پيش و پس از خودش در جهت‌گيري كهنه و نو نبوده است، محافظه‌كار به نظر مي‌رسد؛ اما در عين حال از واقع‌بيني بركنار نيست. نظريات انتقادي بهار به علت وابستگي به سنت‌ها و باورهاي گذشته و از سويي، گرايش‌هاي تجدد‌خواهانه‌ي حاصل از مشروطه‌ي ايراني و آشنايي با مفاهيم جديد مدنيت غربي مدام در نوسان است.

نويسنده‌ي كتاب «ملك‌الشعرا بهار و نقد ادبي» گفت، در اين اثر به بررسي سهم بزرگ بهار در تاريخ نقد شعر و نثر و تحقيق ادبي ايران با همه‌ي نقطه ضعف‌ها و قوت‌هايش در تحليلي انتقادي پرداخته و آراي اين استاد‌ سخنور را مورد بررسي و بازشناسي قرار داده است.

پارسي‌نژاد همچنين در توضيحي دربار‌ه‌ي كتاب «فاطمه سياح و نقد ادبي» توضيح داد كه فاطمه سياح نخستين استادي است كه با آگاهي از نظريه‌هاي ادبي جهان، نسل جوان ايران را با مباني و معيارهاي نقد علمي آشنا كرد. گفتارهاي او در نقد سنجش ادبيات با توجه به تسلط و آگاهي‌اي كه بر زبان و ادبيات روسي، فرانسوي، انگليسي، آلماني و ايتاليايي دارد، از اهميت زيادي برخوردار است و از همين‌رو توانسته فصل مهمي از تاريخ نقد ادبي را به خودش اختصاص دهد.

ايرج پارسي‌نژاد متولد سال 1317 در آبادان است. در سال 1338 به دانشكده‌ي ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران وارد شد و در رشته‌ي زبان و ادبيات فارسي تحصيلاتش را ادامه داد. او در نخستين دوره‌ي زبان‌شناسي همگاني و زبان‌هاي باستاني ايران پذيرفته شد و پس از اخذ مدرك فوق ‌ليسانس در سال 1344، براي ادامه‌ي تحصيل به انگلستان رفت. در سال 1354 هم در دوره‌ي دكتري دانشگاه آكسفورد پذيرفته شد. همچنين از سال 1363 به مدت 17 سال عضو هيأت علمي دانشگاه توكيو بود و پس از بازنشستگي، مقيم شهر لس‌آنجلس شد.

پارسي‌نژاد پيش‌تر از مجموعه‌ي «تاريخ نقد ادبي ايران»، كتاب‌هايي را درباره‌ي جايگاه علي دشتي، پرويز ناتل خانلري، احسان طبري و نيما يوشيج در حوزه‌ي نقد ادبي تأليف كرده است.