حسنی در گفتگو با خبرنگار هنرنیوز درباره نشست‌های اقتباس سینمایی در بنیاد ادبیات داستانی و هدف از برگزارآن اظهار داشت: نشست‌های سینمای اقتباس بنیاد ادبیات داستانی اقل آن چیزی است که می‌توانیم و باید انجام بدهیم چون مسائل مربوط به بودجه و ساختار اداری و تاسیس بنیاد گریبان ما را گرفته اندکی دستمان بسته است واگرنه برنامه‌های بیشتری درباره ادبیات و سینما داریم. 

وی با بیان این مطلب افزود: وقتی با شرایط دشوار بنیاد ادبیات مواجه شدیم برای اینکه به این حوزه ادای دین کنیم و به این عرصه ورود کنیم تصمیم گرفته شد تا اقلا این نشست‌ها را برگزار کنیم وکه تعداد آن‌ها از شمارگان ۱۰ می‌گذرد و ما آن را ادامه خواهیم داد و ثمره اصلی آن این است که در سینما و ادبیات طرح مسئله می‌کند؛ یعنی بنیاد ادبیات داستانی جایی است که ارتباط بین ادبیات و سینما به شکل عام و وسیع در آن وجود دارد و بنیاد هم به صورت نمادین راجع به آن کار می‌کند و این رویه ادامه خواهد داشت. 

حسنی در پاسخ به این پرسش که «اساسا مشکل سینمای ما چیست؟» در شناخت آسیب‌های این حوزه گفت: مشکل سینمای ما در همه فیلم‌ها «داستان» است؛ اگرچه هنوز به لحاظ فرم و تکنیک در ساختار سینما ضعف داریم ولی باز فرم و تکنیک در فیلم‌ها از قصه فیلم‌ها وضعیت بهتری دارد. 

وی تصریح نمود: آسیب جدی که عدم وجود داستان و روایت در سینما ما به وجود می‌آورد این است که ما سینما داریم، ادا اطوار سینمایی داریم، ولی اصل ماجرا که «قصه» است نداریم و در نتیجه عدم وجود قصه فیلم‌ها افت و خیز ندارند، کشش ندارند، منطق داستانی ندارند و در ‌‌نهایت فقط در فیلم از یک حس خوب صحبت می‌شود، حسی که باعث نمی‌شود خانواده‌ها به سمت سینما بیایند و استقبال از سینما کاهش می‌یابد. 

حسنی

با اشاره به سینمای اقتباس و فیلم‌های هالیوود اظهار داشت: اینکه چرا تعداد زیادی از فیلم‌های اصلی هالیوود اقتباسی است به دلیل داستان‌های خوبی است که قابلیت فیلم شدن داشته‌اند یعنی اثر نوشته می‌شود، مخاطب می‌بیند، می‌خواند و با آن ارتباط برقرار می‌کند و آن آثاری که مخاطب با آن‌ها ارتباط برقرار کرده و دارای وجوه داستانی است، کشش و تناسب با فضای جامعه دارد توسط سینماگران انتخاب می‌شوند و فرآیند اقتباس از آن اثر اتفاق می‌افتد لیکن در کشور ما هرکسی یک دو خط داستان که در ذهن دارد را می‌نویسید و می‌رود از یک سازمان دولتی یا خصوصی پول می‌گیرد و فیلم می‌سازد به رغم اینکه سینمای ما در سالهای گذشته آثار خوبی داشته ودهه ۶۰ و دهه ۷۰ سینمای خوبی داشتیم. 

وی افزود: بنابراین ما در سینما مشکل قصه و داستان داریم، مشکل داستان‌پردازی داریم، مشکل قصه گویی داریم و بایستی که سینماگران توجه به آن داشته باشند؛ زیراکه ادبیات ما آثار خوبی نه تنها برای اقتباس که برای الهام دارد و سینماگران باید به شیوه قصه گویی و ذائقه سنتی مردم ما که طی قرن‌ها شکل گرفته توجه ویژه‌ای داشته باشند. 

مدیر بنیاد ادبیات داستانی در خصوص برنامه‌های این بنیاد گفت: سینمایی که در غرب با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند سینمای قصه گو است اما امروز متاسفانه زیاد به این موضوع توجه نمی‌شود و هرچه قدر در دیگر مسائل سینما تلاش کنیم نتیجه نمی‌دهد چون به اصل توجه نکرده‌ایم لذا بنیاد ادبیات داستانی قصد دارد این مسئله را توسعه دهد و اگر در سالهای آینده صعه‌ای به لحاظ مالی برایش به وجود بیاید ورود بیشتری به این مسئله خواهد داشت. 

وی خاطرنشان نمود: من همیشه دوست داشتم که بنیاد ادبیات داستانی جایی باشد که فیلمسازان ما به آنجا مراجعه کنند تا هم درباره داستان فیلم‌هایشان مشاوره بگیرندو هم درباره طرح موضوعات فیلم با بنیاد تعامل داشته باشند و در نتیجه در سینما به سمت و سویی برویم که سرمایه‌ها هدر نشود. 

محمد حسنی درباره برگزاری کارگاه‌های فیلم نامه نویسی و داستان‌پردازی فیلم در بنیاد ادبیات داستانی گفت: در اساسنامه بنیاد حتی بحث فیلم نامه نویسی هم ذکر شده است ولی باید ساز وکاری ایجاد شود که به آن برسیم یعنی امکانات حداقلی به بنیاد تخصیص یابدلذا همانطور که برای سینمای اقتباس برنامه گذاشته‌ایم راجع به فیلم نامه نویسی هم دغدغه داریم و انشالله در برنامه‌های بعدی بنیاد ادبیات داستانی به این برنامه‌ها توجه ویژه خواهد شد.

مریم خاکیان