«مسیر عشق» در یک قدمی تعطیلی جشنواره « راهآهن» روی ریل!
منبع : جوان
تاريخ : سه شنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۵۳
جشنواره بینالمللی «مسیر عشق» که به موضوع راهپیمایی بزرگ مردمی اربعین و آثار آن میپردازد به دلیل مشکلات مالی در یک قدمی تعطیلی قرار گرفته است و در عوض راه آهن قصد دارد دومین جشنواره فیلم و عکس راه آهن را برگزار کند.
۱۸ مهرماه بود که سید احمد میرعلایی، دبیر جشنواره بینالمللی «مسیر عشق» در گفت و گو با «جوان» از همکاری نکردن نهادهایی که قرار بود از جشنواره حمایت کنند، انتقاد کرد. به گفته میرعلایی طرف عراقی پای کار آمده، اما طرف ایرانی هنوز به وعدههایش عمل نکرده است. حمایت نکردن از جشنوارهای فرهنگی که قراراست در خدمت اهل بیت(ع) و راهپیمایی عظیم مردمی در اربعین حسینی باشد، در نهایت منجر شد به اطلاعیه روابط عمومی جشنواره مسیر عشق که دیروز منتشر شد. در این اطلاعیه با تأکید بر «عدم تأمین نقدینگی کافی» گفته شده که جشنواره تا اطلاع ثانوی به تعویق افتاده است.
البته برگزار کنندگان «مسیر عشق» امیدوارند «دستگاههای حمایتکننده جشنواره در دو کشور ایران و عراق که همواره در تأمین امکانات سختافزاری با دست اندرکاران اجرایی این رویداد مهم فرهنگی همراه بودهاند با رفع موانع اداری انشاءالله زمینه برگزاری جشنواره مسیر عشق را با در نظر گرفتن کیفیتی آبرومند، شایسته جایگاه موضوع ارزشمند و انتظارات مخاطبان بینالمللی آن و در خور جامعه هنری کشور فراهم کنند». در حالی که جشنواره «مسیر عشق» به طور غیررسمی تعطیل شده است، خبر راهاندازی جشنواره فیلم و عکس «راه آهن» خبر جالبی بود؛ جشنوارهای که قرار است دومین دوره آن با دبیری ابوالفضل جلیلی، فیلمساز جشنوارهای و کمکار برپا شود. ارتباط میان راه آهن و سینما مانند ارتباط دامپزشکی و فیلم که منجر به برپایی جشنواره «بیطار» شد، تعجبآور است. برپایی و اجرای جشنواره «راه آهن» همانقدر میتواند برای سینمای ایران مفید باشد که برگزاری جشنواره فیلمهای دامپزشکی مفید بود. در این بین انتخاب دبیر جشنواره شاید تنها به منظور یاد کردن از ابوالفضل جلیلی باشد که سالهاست فیلم نساخته و تقریباً از جریان سینمای ایران محو شده است.
این جشنواره حتی میتواند زمینه برگزاری جشنوارههایی از جنس مترو، تاکسیرانی، مسافرکش خطی و حتی اتوبوس شرکت واحد را مهیا کند. مقایسه دلیل تعطیلی «مسیر عشق» و راهاندازی «راهآهن»، میتواند نوعی ولنگاری فرهنگی را تداعی کند که در آن اولویتهای فرهنگی مانند پرداختن به موضوع راهپیمایی عظیم اربعین به خاطر حمایتنشدن از سوی حامیانش در یک قدمی تعطیلی قرار گرفتهاست و راهآهن که نیازی به جشنواره برگزار کردن ندارد، به خاطر تمول و تمکن مالی حاضر است برای برگزاری جشنوارهای هزینه کند که برگزاری یا عدم برگزاریاش بر کلیت سینما تأثیری ندارد.