دکتر حمید دهقانپور در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز مبنی بر اینکه نظرتان در ارتباط با حضور فیلم‌های مستند در جشنواره فیلم فجر چیست، گفت: به نظرم اینکه فیلم‌های مستند را در جشنواره فیلم فجر شرکت داده‌اند کار درستی نبوده است، چرا که بخش مستند باید هویت مستقل داشته باشد و نباید زیر پرچم سینمای داستانی برود. بخش مستند نباید مورد بی‌لطفی قرار بگیرد این بخش باید همیشه به صورت جداگانه و بسیار جدی‌تر به همراه یک مراسم بسیار ویژه و محترمانه برگزار شود و در آنجا مخاطبان اصلی‌اش حضور پیدا کنند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه در دو سالن جانبی آثار مستند نمایش داده می‌شوند؛ گفت: در دو سالن کار‌های تجربی و مستند را نمایش می‌دهند که اصلاً توجهی به آن بخش نمی‌شود من فکر نمی‌کنم در هیچ کجای دنیا این کار را انجام نمی‌دهند که در کنار یک جشنواره اصلی بخش مهم دیگری به نام مستند داشته باشند چون این بخش مهم است و می‌تواند استقلال خودش را داشته باشد. سینمای مستند احتیاجی به سینمای داستانی ندارد و نباید مسئولین کاری رانجام دهند که تحت شعاع آن قرار بگیرد.

دهقانپور در ادامه درباره نحوه حمایت‌ها از سینمای مستند گفت: سینمای مستند سینمایی است که همیشه نیاز به حمایت داشته است این حمایت‌ها از بخش مالی شروع می‌شود که فیلم تولید می‌شود تاحمایت در زمان نمایش یکی از این راه ها این است که ما در ابتدا بخواهیم سینمای مستند را حمایت کنیم.

این مستند ساز در ادامه افزود: سینمای داستانی جذابیت‌هایی مانند بازیگران نام کارگردانان بزرگ در آن است که به تنهایی می‌درخشد که در همه جای دنیا سعی می‌کنند که این موارد به سینمای مستند لطمه نزند. بی لطفی دیگر این است که فیلم‌های مستند و داستانی در جشنواره هم زمان نمایش داده می‌شود. قطعاً مخاطب برای دیدن فیلم داستانی رغبت بیشتری دارد.

وی در ادامه افزود: مخاطب فیلم‌های مستند خاص است و باید مکان نمایش و حتی رز‌های نمایش آن هم خاص باشد. نشست های تخصصی باید برای پیشرفت این سینما در نظر گرفته شود و منتقدین و سینماگران دور هم بتوانند حرف بزنند. هم چنین باید کلاس‌های آموزشی (ورک شاپ)‌خاص سینمای مستند برگزار شود.

دهقانپور در ارتباط با نحوه داوری‌ها در جشنواره سی و دوم فیلم فجر به هنرنیوز گفت: اولیت در داوری به اعتقاد من آن شیوه‌ای است که دبیر جشنواره افراد را انتخاب می‌کند. دبیر باید بداند که چگونه افراد را انتخاب کند و آن افراد با آیین نامه باید آشنا باشند و متناسب با این آیین نامه انتخاب‌‌هایشان را انجام دهند. داور‌ها هم باید به قوانین احترام بگذارند و به شدت از اعمال نظر شخصی و خصوصی در ارتباط با اثار و هنرمندان پرهیز کنند.

این مدرس دانشگاه در ادامه گفت: جشنواره ما هم آیین نامه دارد من چون در دوره بیست و سوم به همراه داریوش مهرجویی و برخی دیگر از پیشکسوتان به عنوان داور حضور داشتم اطلاعاتی دارم و مجاب شده‌ام که انتخاب‌ها چگونه باید باشد. به نظرم در آن موقع بعد از روز اختتامیه زمانی که اسامی دریافت کنندگان سیمرغ اعلام شد کمترین تنش در فضای عمومی و خصوصی هنرمندان به وجود آمد.

وی در ارتباط با دلایلی که باعث راضی شدن مخاطبان در آن دوره شده بود گفت: یکی از دلایلش این می‌تواند باشد که ما در آن موقع با هم بسیار هماهنگ بودیم حرف همدیگر را می‌فهمیدیم و می‌دانستیم که بر اساس چه مواردی باید انتخاب‌ها را انجام دهیم در ضمن آیین نامه را مطالعه کردیم و تصمیم گرفتیم در راستای آن حرکت کنیم. ما تلاش می‌کردیم فیلم را با دقت و با توجه به داشته‌های سینمایمان نگاه کنیم و توقع مان از سینما و فیلم سازان مان مشخص بوده است.

وی در ادامه افزود: باید بدانیم که هر کسی نمی‌تواند قضاوت کند قضاوت کردن کار بسیار دشواری است و جز افراد متخصص دیگران نمی‌توانند این کار را انجام دهند من شخصاً آن دوره سنگینی این مسئولیت را احساس می‌کردم. مخصوصاً اگر یک جمع بخواهند با هم قضاوت کنند کار دشوار‌تر می‌شود اما سلامت کار اطمینان بیشتری را به مخاطب می‌دهد رسیدن به یک نظر مشخص در نتیجه گفتگوهای طولانی و جلسات زیاد به وجو خواهد آمد اما اینکه داوران بخواهند همه را راضی کنند امری غیر طبیعی است و همیشه افرادی هستند که رضایت ندارند اما باید تلاش شود تا کمترین تنش به وجود بیاید و همه حس کنند در بیشتر موارد حق به حق دار رسیده است.