پيام مسافرآستانه به چهارمين جشن ارديبهشت تئاتر ايران
تاريخ : چهارشنبه ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۰ ساعت ۱۶:۲۴
مدير كل هنرهاي نمايشي به چهارمين جشن ارديبهشت تئاتر ايران پيام داد.
به گزارش هنرنیوز، در متن پيام مسافرآستانه آمده است:«دگربار در پس يك سال كوشيدن هنرمندان، انديشمندان و باشندگان خانواده تئاتر ايران اينك در بهاري دوباره، رستن تئاتر را در ارديبهشت ايران به نظاره مي‌نشينيم. يك ماه نكوداشت هنر تئاتر در ايران! تئاتر، هنري كه از پرتو خلقت نور مي‌گيرد و هنرمند با سحر كلام و سماع جسمش، انسان را به نمايش مي‌نهد، زندگي را باز مي‌سرايد و اينك هم‌زماني‌اش با فصل رويش، جشن ديگري است به شكرانه زيستن در پيشگاه آفريننده نمودهاي الهام‌دهنده نمايش هم اعصار؛ هستي!
سرآمد اين سال كه جمعي چنان محترم و تلاشگر در تفاخر هنر تئاتر كوشيدند باري ديگر به ارديبهشت‌ماه رسيد.
طراوت ارديبهشت امسال، همچون كارواني پر از كوله‌بارهاي مشك و عبير ، از رشته كوه‌ها مي‌گذرد و مي‌خزد لاي گندم‌زارهاي تازه روييده، از شميم گلاب آكنده ميكند دشت را ،از كنار مناره‌هاو كهن شهرهاي آجري، از كنار مخمل هنر مردمي‌اش، پاورچين قدم برمي‌دارد و زمزمه ميكند. نوايش شبيه آوازهاي ماندگار كوچه و برزن‌هاي گذشته‌ي تاريخ است كه تحرير ميكند آواز هَزاره را، رايحه‌ي مشك و نازكي قلم و گستردگي بوم به هم مي‌آميزد و نقش مي‌زند بر آيين زلال ذوق آفريننده،چون نقشِ اناريِ گليم‌هاي آويخته بر صحنه؛ صحنه نه، پرده؛ پرد قلم‌كارِ صحنه كه شرحي از فراق دارد همچون پرده‌هايِ قلم‌كارانِ اصفهان.
چهارمين دوره‌ي ارديبهشت تئاتر ايران پيش روي ماست و كاروان پاسداشت تئاتر، سفر مي‌آغازد. كارگردان و بازيگر و طراح صحنه و خلاصه همه‌ي اهالي صحنه مي‌آيند تا بر پرده‌هايي كه آراسته‌اند اعجاز كنند، با قهرمانان آرزوهاي مردمان ،با آيينه، به نشان روشنايي و نم باراني كه قرار است بر روي پنجره كنار صحنه ببارد، با ترمه و ترانه و مخمل و ابريشم. در سرزميني كه قصه‌ها دارد از سوگ ها و سورها، نغمه‌ها و متل‌ها كه نه يك‌ماه، بلكه تا هماره تاريخ، مي‌توان بر سكوي صحنه ايستاد و همه را نقالي كرد.
بزرگان و كهنه‌كاران تئاتر گوشه گوشه‌ي اين سرزمين در اين رويداد ارزشمند فرهنگي، همراهمان هستند به پاس جهدشان در هيمه‌اي كه بر اجاق اين هنر نهاده‌اند تا روشن بماند.تجربه‌هاي خاك‌خورده صحنه‌ها در كنار نهال‌هاي ذوق و بازآرايي رهروان تازه، شكوفندگي و بالندگي را به بهارهاي ديگر و ارديبهشتگان تئاتر آينده هديه خواهد نمود.
گردهمايي مديران و هنرمندان و برپادارندگان اين جشن كه هماره ستون پايندگي واستمرار تئاتر بوده، زمينه‌ي حضور جوان‌ترها را هموار ميكند تا شوق قدوم نوتري را بيانگيزد.
در گستره پهناور ايران‌زمين، نسيمِ بهار آورده، از ميان بلور نمكش تا سبزستان البرز؛ تا سنگ‌نگاره‌هاي زاگرس همچنان در گذر است تا نهال‌هاي ديگري در باغ فرهنگ اين بوم و مرز به بار بنشاند كه بار و برگشان در ياد آينده تئاتر ايران بماند.
اين غايت سترگ بي زمين هموار و ياري باغبان ميسر نخواهد بود كه رسيدن به بهارهاي دوباره و گذر از انجماد زمستان، همدلي و همراهي و هم‌نوايي دستان ياريگر صاحب‌نظران و مديران اين وادي را مي‌طلبد تا نو‌روييده ها ريشه‌هاي محكم در خاك بگسترند و بر دهند.
آغاز مي‌كنيم نگارش چهارمين برگ دفتر ارديبهشت تئاتر ايران را با سرلوحه‌ي ايمان و اميد داريم كه با وحدت و همراهي جان دوباره در كالبد نهال‌هاي پناه گرفته در سايه‌سار توجه تصميم‌گيرندگان دميده شود و با هم به سحرگاه اعتلاي باغ هنر‌هايي كه اندوخته‌هاي ملي اندره بپيماييم.»
