محمدحسین نیرومند کارشناس و تحلیل گر مسائل فرهنگی در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون هنر نیوز در مورد عملکرد ۱۰ ساله مدیریت صدا و سیما افزود: دوستی تعریف می کرد که یکی از نشریات انگلیسی یک ساختمان ۱۰ طبقه ای در اختیار داشت که تنها ۲ طبقه آن متعلق به تحریریه بود و بقیه ساختمان در خدمت «اتاق فکر» نشریه بود. اما متاسفانه حکایت صدا و سیمای ما برعکس آن نشریه است و اشکال اساسی آن این است که علی رغم بزرگی اما یک «مرکز فکر و اندیشه» که بتواند برای ۷۵ میلیون مخاطب ،برنامه تولید کند ندارد. البته این اشکال به آقای ضرغامی برنمی گردد چرا که قبل از وی هم، سازمان صدا و سیما همین گونه بوده است.
وی با اشاره به نگارش فیلمنامه هایی که توسط جوانان ناپخته انجام می گیرد اضافه کرد: متاسفانه بسیاری از فیلمنامه هایی که برای تلویزیون نوشته و کار می شود توسط جوانانی به نگارش در می آید که فقط ذوق فیلمنامه نویسی دارند اما تجربه ای ندارند و اینکه چه اندیشه ای پشت این فیلمنامه ها وجود دارد و این فیلمنامه ها با چه تفکری نوشته می شوند اصلا نظارتی بر روی آنان اعمال نمی شود.

این هنرمند کشورمان ادامه داد: مشکل اصلی صدا و سیمای ایران با وجودی که بسیار بزرگ است این است که آن بخشی که باید تولید فکر بکند تا فکرها تبدیل به برنامه بشوند یا وجود ندارد و یا بسیار ضعیف است.

محمد حسین نیرومند یاد آور شد: متاسفانه آنقدر سازمان صدا و سیما در سالهای اخیر بزرگ شده است که به جای اینکه تمام بودجه اش را صرف تولید محتوا بکند باید صرف پرداخت حقوق کارمندان و سیستم اداری بکند.لذا با توجه به بدهی هایی که سازمان صدا و سیما طی این سالها به بار آورده است به نظر می رسد که مدیر بعدی صدا و سیما با چالش بسیار بزرگی روبرو خواهد شد چون هم بودجه کم دارد، هم بدهی زیاد دارد و هم اینکه نیروهای اضافی و سربار زیاد دارد. بنابراین معتقدم یکی از کارهایی که مدیر آینده صدا و سیما باید انجام بدهد این است که وضعیت نیروی انسانی در صدا و سیما را سروسامان دهد چرا که با این تعداد نیروی انسانی حاضر در سازمان صدا و سیما، کارها قفل خواهد شد.

مشاور سابق وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطر نشان کرد: مدیر بعدی سازمان صدا و سیما حتما باید حوزه « طرح و برنامه» سازمان را بازنگری کند و آن را تبدیل به «طراحی برنامه» کند. هم اکنون یکی از مشکلات اساسی صدا و سیما این است که طرح و برنامه خودش به یک فیلتر تبدیل شده است و فقط انتخاب می کند. یعنی تهیه کننده ها ایده یا فیلمنامه ارائه به این بخش ارائه می دهند و حوزه طرح و برنامه سازمان فقط انتخاب می کند و خودش به هیچ عنوان تولید کننده نیست. این حوزه به صورت منفعل نشسته است تا دیگران طرح ارائه دهند و آنان فقط تصویب کنند. لذا تا زمانی که این بخش از حالت انفعال خارج نشود و مبدل به عنصر فعالی نشود ما همچنان در صدا و سیما با مشکل محتوا روبرو خواهیم بود.

این کارشناس و تحلیل گر مسائل فرهنگی با بیان اینکه مشکلات صدا و سیما بسیار زیاد است و دست روی هر بخشی از سازمان صدا و سیما بگذارید آن بخش مشکلات زیادی دارد گفت: با توجه به مشکلات عدیده رادیو و تلویزیون به احتمال قوی مدیر بعدی سازمان صدا و سیما کارش را به سختی به پیش خواهد بُرد.

وی افزود: متاسفانه نظام فرهنگی ما، حوزه «فرهنگ» را به عنوان یک موضوع فراگیر نمی بیند. درحالی که باید رسانه ملی بخشی از فعالیت هایش را معطوف به سازمان و نهادهای مختلف کشور بکند و صد البته این سازمان ها و نهادها هم، باید به این شعور فرهنگی رسیده باشد که اگر می خواهند فرهنگ جامعه را در بخش های مربوط به سازمان خود معطوف سازند. باید این سازمان ها و نهادها بخشی از بودجه های خودشان را به سمت صدا و سیما سوق دهند تا این سازمان صدا و سیما بتواند با برنامه سازی و سریال سازی در هر زمینه ای فرهنگ سازی کند. متاسفانه اکنون این تعامل وجود ندارد. یعنی همه نهادها و سازمان های کشور از رسانه ملی انتظار دارند که یک فعالیت فراگیر در حوزه آنان داشته باشد اما بودجه لازم را برای این منظور در اختیار صدا و سیما قرار نمی دهند و این یک مشکل اساسی است که معتقدم باید مجلس شورای اسلامی به این موضوع ورود پیدا کند. درحالی که اگر بخش هایی از بودجه های فرهنگی نهادها و سازمان ها به سمت و سوی صدا و سیما سوق داده شود آنان خواهند توانست به صورت مشترک همکاری فرهنگی داشته باشند والا اگر غیر از این باشد. مدیر جدید با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد.