علی اكبر ثقفی تهيه كننده سينما در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز اظهارداشت: عنوان ساخت پروژه های فاخر ملی، علمی، تاریخی و فرهنگی به خودی خود بزرگ است و ایجاد سئوال می کند که چه کسانی فیلمنامه این گونه آثار را بنویسند، چه کسانی کارگردانی کنند، چه کسانی تهیه کننده این نوع آثار باشند و مهمتر از همه این که زندگی کدام شخصیت فاخر در الویت برای ساخت باشد و با ساخت اثر سازندگان آن زیر سئوال نروند.
وی افزود: باید به گونه یک فیلم یا مجموعه تلویزیونی فاخر ساخته شود که مخاطب نسبت به زندگی شخصیت فاخری که درمورد زندگی اش حالت تدافعی نگیرد و شخصیت فاخر به نوعی در مقابل مخاطب ضایع نشود. حتی این امکان وجود دارد که عوامل سازنده اثر به دلیل پرداخت ضعیف خودشان هم ضایع شوند و تبدیل به آدمهایی منفی در نزد مخاطب این دو حوزه شوند.
ثقفی ادامه داد: متاسفانه در تلویزیون مناسباتی وجود دارد که باعث شده یک سری از دوستان مدام کار کنند و این پر کاری باعث شده که آنها فکر و اندیشه نویی داشته باشند. چون هر کاری را می توانند برای مخاطبان تلویزیون بسازند. چطور ممکن است یک کارگردان پشت سر هم برای تلویزیون در سال چند سریال بسازد و ما انتظار داشته باشیم که کیفیت اثرش افت نکند. این کارگردان تا جایی می تواند در کارش خلاقیت داشته باشد و بعد خود به خود در جزء به جزء اثرش حتی در نوع بازی گرفتن و انتخاب بازیگراش هم به تکرار و کلیشه می افتد و بیچاره مخاطب حق دارد بعد از مدتی از این نوع فیلمسازی دلزده شود . چرا نباید در تلویزیون شرایطی فراهم شود که همه کارگردانان و تهیه کنندگان بتوانند سریال بسازند. در این شرایطی که حتی ساخت سریال معاصری را به من و امثال من پیشنهاد نمی دهند دیگر چه انتظاری می توان داشت که ساخت یک مجموعه تلویزیونی فاخر را به من واگذار کنند.
وی تصریح کرد: وقتی تهیه کننده ای را که برای بار اول می خواهد برای تلویزیون کار کنند اسیر بروکراسی اداری می کنند، خب معلوم است که تهیه کننده پشیمان می شود دیگر نمی تواند برای تلویزیون کار کند. متاسفانه در تلویزیون شوراهایی برای تایید یک فیلم یا سریال فاخر یا معاصر وجود دارد که بالای ۲۰ سال در آنجا هستند و اجازه نمی دهند که فکرهای تازه و نو وارد سیستم شوند. در این شرایط قطعا خلاقیت و اندیشه در ساخت سریالها و به خصوص سریالها فاخر اتفاق نخواهد افتاد و نتیجه هم این می شود که مجموعه های تلویزیونی ما به سطحی نگری و ضعف دچار می شوند و نمی توانند مخاطبان خودشان را داشته باشند.
این تهیه کننده و کارگردان سینما اضافه کرد: مدیران ما در حوزه تلویزیون نمی توانند اثر فاخر جذاب و متفاوتی را بسازند و آن هم دلیل دارد. اول اینکه اهل خطر پذیر (ریسک) نیستند و دوست ندارد مجوز اثری را برای ساخت صادر کنند که بعدا برایشان دردسر درست کند. دوم اینکه به شدت عاشق پست های شان هستند و نمی خواهند احیانا به سریالی مجوز ساخت دهند که بعدا بازتاب و نقد جدی داشته باشد عملکرد انها را زیر سئوال ببرند. و چندین دلیل که باعث شده تلویزیونی در طول این سالها به تعداد انگشتان یک دست هم سریال فاخر و جذاب نداشته باشد. در صورتی که مخاطب امروز تلویزیون در معرض بالای ۱۵۰۰ شبکه ماهواره ای که از صبح تا شب فیلم و سریال پخش می کنند و مخاطب هم حق دارد برنامه دلخواه خود را انتخاب کند و نباید این گونه فکر کنیم که هر اثری را می توان ساخت انتظار داشت مخاطب با جان و دل آن را نگاه کند.
وی یادآورشد: متاسفانه به آسانی مخاطب امروز می تواند به شبکه های مختلف ماهواره ای دسترسی داشته باشد و در این میان هم نمی توان کتمان کرد که اکثر مجموعه های تلویزیونی این شبکه سطحی و نازل است و بیشتر از آن که چیزی برای مخاطب ما داشته باشند یک سری خطوط قرمز را رد کردند و آثاری را پخش می کنند که به شدت برای خانواده های ایرانی، نسل جوان و نوجوان ما تاثیرات منفی دردارد و بیشتر از آنکه این گونه مجموعه های تلویزیونی ماهواره ای برای خانواده های ایرانی آموزنده باشند مثل سمی مهلک کشنده و خطرناک هستند.
تهیه کننده فیلم «مرگ کسب و کار من است» خاطرنشان کرد: ما بزرگترین مشکلی که در بخش ساخت آثار فاخر به ویژه در حوزه تلویزیون داریم این است که فیلمنامه ها به شدت سفارشی هستند. خوب؛ اثر سفارشی هم به خودی خود هر نوع جسارت و نوگرایی را تحت تاثیر قرار می دهد . فیلمنامه نویس را محدود می کند . از طرفی من نمی دانم با وجود این همه سوژه نابی که در اطراف ما وجود دارد. چطور یک تهیه کننده و فیلمنامه نویس راضی می شوند کار سفارشی سطحی را قبول کنند. به نظرم ما فیلمنامه نویس حرفه ای کم در سینما و تلویزیون نداریم و یک سری از فیلمنامه نویسانی که ۲۵ سال سن دارند وهیچ تجربه ای ندارند باعث افت کیفی آثار سینما و تلویزیون شدند.
ثقفی عنوان داشت: همین فیلمنامه نویسان کم تجربه که چیز زیادی از فرهنگ، مردم و تمدن ایرانی نمی داند به دلیل اینکه مصونیت کاری دارد و در صورت نوشتن یک اثر سطحی بازهم سفارش کار دارد باکی از این ندارد که بعدا کسی او را بازخواست کند. چون همان مدیر ضعیف در فلان شبکه پشت سر اوست وحمایت اش می کند.در صورتی که مدیر یک شبکه باید آدمهای حرفه ای را دعوت به کار کند و اشراف کاملی به تولید سریالهای فاخر و معاصر با کیفیت بالا داشته باشد. نباید آدمهایی که اثر خوب و جذاب نمی توانند بسازند ، دوباره امکان کار داشته باشند . باید آنها کمی با سواد شوند و بعد دوباره به سمت ساخت فیلم یا سریال بروند. اما همان طور که گفتم متاسفانه خلیلی ها هستند که مجموعه تلویزیونی سطحی می سازند و بازهم نسبت به حرفه ای ها پر کارترهستند.
وی ابراز داشت: در جامعه ما بسیار هنجار و ناهنجار و باید ها و نباید ها وجود دارد که می تواند در خصوص آنها آثار تاثیرگذاری ساخت. چرا باید مخاطب را به ساده اندیشی و ساده دیدن عادت دهیم. مگر نمی تواند یک سریال با ارزش فاخر در مورد کتاب خواند ساخت مردم را به مطالعه ترغیب کرد. یا اینکه یک فیلم ورزشی در مورد شخصیتی مهم ، ملی و ورزشی ساخت .اما ما مدام شعار می دهیم و نتیجه هم این شده که ما هر روز به سمت سطحی سازی حرکت کردیم. در صورتی که در گذشته مجموعه های فاخری مثل هزاردستان، کمال الملک، امام علی (ع)، سربداران ، روزی روزگاری و میرزا کوچک خان جنگلی را داشته ایم و امروز مجموعه ای که مانند این گونه آثار دراذهان مردم ماندگار شود ساخته نمی شود و این برمی گردد به اینکه صدا و سیما به جای کیفیت به کمیت اهمیت می دهد.
ثقفی در پایان گفت: مدیران سیما دوست دارند مدام آمار بدهند که فلان تعداد سریال یا تله فیلم ساخته شده وفلان تعداد مخاطب داشته است تا زمانی که این دیدگاه وجود داشته باشد نمی توان اثر فاخر جذاب و متفاوت ساخت و مخاطب را به دیدن این گونه آثار جذب و ترغیب کرد.