به گزارش هنرنیوز؛ واقعا چه نیازی به برگزاری جشنواره فیلم ویدیویی تهران؟ جایگاه و خاستگاه آن کجاست؟ ایده شکل گیری و تولد این جشنواره از کجا و چگونه پیدا شد؟ و اینکه آیا نیازی بود فیلم‌های ویدیویی را از جشنواره فجر جدا کنند و برای آن جشنواره مستقلی راه بیندازند؟
ایده شکل‌گیری جشنواره مستقل فیلم‌های ویدیویی برآیند ارزیابی ها و مطالعات از سوی سازمان سینمایی کشور بود. ایده‌ای که به باور بسیاری هم، زمینه ساز پویایی و بالندگی این نوع آثار می شود و هم، در ازدحام هیاهوی فیلم‌های سینمایی فجر، آثار ویدیویی رنج بی‌مهری و مهجوریت را نمی‌چشند. استقبال از حرکت مستقل جشنواره فیلم‌های ویدیویی و همراهی سینماگران و سازندگان آثار ویدیویی از ایران و جهان در نخستین گام این حرکت موید این است که جای چنین جشنواره‌ای در چشم‌انداز سینمایی ما خالی بود. در همین راستا، بهترین پاسخ‌های را قطعا، از خود اهالی سینما باید شنید. به همین منظور، نظرسنجی با تعدادی از هنرمندان و سینماگران را در خصوص لزوم برپایی جشنواره مستقل فیلم‌های ویدیویی مرور می‌کنیم.

فرزاد موتمن:
جشنواره فیلم فجر جشنواره‌ای سینمایی است و جدا کردن بخش ویدئو رسانه و فیلم‌های این بخش از جشنواره درست‌ترین کار ممکن بود. باید برای نمایش فیلم‌های ویدئویی جشنواره‌ای مستقل برگزار می‌شد.

سید ضیاء هاشمی:
حذف بخش فیلم‌های ویدیویی از جشنواره بین‌المللی فیلم فجر درست بود و لازم است این آثار در فضایی جداگانه مورد ارزیابی قرار گیرند. زیرا آثار ویدئویی به لحاظ ساختار با آثار سینمایی متفاوت هستند و تناسبی با هم ندارند و در یک جشنواره بین‌المللی نمی‌توانند با سایر فیلم‌های سینمایی رقابت کنند به خاطر همین باید برنامه جداگانه‌ای برای فیلم‌های ویدئویی در نظر گرفت و برگزاری یک جشنواره مستقل درست ترین کار بود.

سیروس تسلیمی:
باید برای آثار ویدئو رسانه یک جشنواره مستقل و خاص در نظر بگیریم زیرا هیچ گاه، این آثار توان دیده شدن در جشنواره بین المللی فجر را پیدا نکردند. گرچه این مشکل در خصوص نمایش آثار مستند نیز همواره رخ داده است اما باید شرایطی فراهم شود تا آثار مستند نیز دیده شوند.

علی عطشانی:
یکی از مشکلاتی که سالیان گذشته در جشنواره فیلم فجر مطرح بود اختصاص دادن بخشی از جشنواره فیلم فجر برای ویدئو رسانه بود. من بارها شاهد بودم در سالن‌هایی که فیلم‌های ویدئویی اکران می‌شد، یک یا دو نفر بیشتر به تماشای فیلم ها نمی نشستند و این فیلم ها دیده نمی شد. اگر در جشنواره فیلم فجر فیلم‌های ویدئویی را در کنار آثار سینمایی اکران کنیم باید فکری هم برای دیده شدن این آثار می‌کردیم. اما درستش برگزاری جشنواره‌ای مستقل برای آثار ویدیویی است که در این حوزه تولیدات خوب و شاخص کم نیست.

کیوان کثیریان:
جای فیلم‌های ویدئویی در جشنواره فیلم فجر نیست و نیاز به جشنواره‌ای مستقل دارد زیرا مدیومش به مدیوم سینما تفاوت دارد. اما سینمای مستند و کوتاه که بدون پشتوانه رسمی ساخته می‌شود و حمایت مشخصی هم در اکران از آنها وجود ندارد، اگر هر جایی به این سینما اهمیت دهند خوب است و اما در این میان باید نظر مشورتی کارشناسان را هم پرسید که مستندسازان هم بتوانند در مورد زمان فیلم‌های منتخب در این جشنواره مشارکت کنند.

محسن وزیری:
باید جایگاه هر چیزی به درستی مشخص شود. آثار مستند باید جایگاه مناسبی برای خود داشته باشند. اگر در این دوره فیلم‌های ویدئویی از جشنواره فیلم فجر حذف شوند و در دوره دیگر اضافه شوند مشکل این فیلم‌ها حل نخواهد شد. باید به زودی تصمیمی برای این فیلم‌ها و حضورشان در جشنواره‌ای دیگر گرفته شود. چرا که معتقدم فیلم‌های ویدیویی نیازمند جشنواره‌ای مستقل از فجر هستند.

مرتضی شایسته:
حذف بخش ویدئو رسانه از جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ابتکار بسیار خوبی بود زیرا فیلم‌های ویدئویی با فیلم‌های سینمایی تناسب نداشتند و نمی‌شد در مورد هر دوی آن‌ها در جشنواره فیلم فجر قضاوت کرد. در همین راستا نیازمند جشنواره‌ای مستقل و جدا هستیم.

مهرداد فرید:
حذف بخش فیلم‌های ویدیویی از جشنواره بین‌المللی فجر، حرکتی بسیار مغتنم و مبارک بود. به نظرم تله فیلم‌ها جایی در سینما ندارند زیرا با مدیوم سینما نمی‌شود شوخی کرد. سینما هم با کسی شوخی ندارد. جای تله فیلم‌ها در تلویزیون است. آنهایی که قادر به شنا کردن در اقیانوس پر تلاطم سینما نیستند باید به ساحل امن تلویزیون برگردند.

همایون اسعدیان:
حذف ویدئو رسانه از جشنواره فیلم فجر اقدام مفیدی بوده است زیرا باید جشنواره مستقلی برای نمایش آثار ویدئو رسانه در نظر گرفت. اگر چه امسال، دوباره بخش مستند بلند به جشنواره فیلم فجر اضافه شد اما به اعتقاد من اضافه شدن این بخش‌ها باعث می‌شود که شاخ و برگ جشنواره زیاد شود و کیفیت کار پایین بیاید.