میراث فرهنگی جهان در سال ۲۰۱۲ روزهای خوب و بدی را تجربه کرد
نگاهی به رویدادهای عرصه میراث فرهنگی جهان در سال ۲۰۱۲
میراث فرهنگی جهان در سال ۲۰۱۲ روزهای خوب و بدی را تجربه کرد
سال ۲۰۱۲ که تنها چند روز از پایان آن گذشته، میراث فرهنگی جهان روزهای خوب و بدی را تجربه کرد. در این سال حوادث و رویدادهای زیادی در عرصه فرهنگی جهان به وقوع پیوست که برخی از آنها مایه خوشحالی و برخی دیگر مایه تاسف بوده‌اند.
 
تاريخ : سه شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۵:۰۱

به گزارش هنرنیوز، در ماه جولای سال ۲۰۱۲، شهر سن‌پترزبورگ روسیه میزبان سی‌وششمین اجلاس کمیته‌ میراث جهانی سازمان یونسکو بود که در جریان آن ۲۶ محوطه‌ تاریخی و طبیعی در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیدند.


در این اجلاس که برای اولین‌بار در روسیه برگزار می‌شد، پرونده‌ ۳۱ محوطه تاریخی، طبیعی و یا تاریخی طبیعی برای ثبت در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو توسط کمیته‌ای متشکل از نمایندگان کشورهای الجزایر، کامبوج، کلمبیا، استونی، اتیوپی، فرانسه، آلمان، هند، عراق، ژاپن، مالزی، مالی، مکزیک، قطر، روسیه، سنگال، صربستان، آفریقای‌جنوبی، سوئیس، تایلند و امارات مورد بررسی قرار گرفتند.


در نخستین روز این اجلاس با توجه به پذیرفته‌شدن عضویت فلسطین در سازمان یونسکو،‌ کلیسای محل ولادت حضرت مسیح (ع) به عنوان نخستین میراث جهانی‌ فلسطین به ثبت جهانی رسید.


این کلیسا با قدمتی ۱۶۰۰ ساله در منطقه‌ی «ناصره» شهر بیت‌اللحم در کرانه‌ باختری رود اردن واقع شده و یکی از جاذبه‌های گردشگری این منطقه محسوب می‌شود که سالانه میزبان هزاران گردشگر است. البته کمیته‌ میراث جهانی یونسکو پس از ثبت جهانی این کلیسا، در راستای مرمت و حفاظت از این بنای تاریخی، آن را در فهرست میراث جهانی در خطر این سازمان قرار داد.


همچنین ۲۵ محوطه‌ تاریخی و طبیعی به ثبت جهانی سازمان یونسکو رسیدند که از آن جمله می‌توان به برج آجری «گنبد قابوس» از قرن دهم میلادی که با خلق الگوی «برج مقبره» یک اثر تاریخی منحصر به فرد به شمار می‌رود و «مسجد جامع اصفهان» هر دو ایران با سبک معماری ویژه که بخش‌های گوناگون آن در طول نزدیک به ۲۰۰۰ سال شکل گرفته‌ اشاره کرد .


در اجلاس امسال همچنین مجموعه‌ تاریخی «قلعه لاهور و باغ‌های شالیمار» در پاکستان و مزارع پله‌ای برنج «کوردیللراس» در اندونزی از فهرست میراث جهانی در خطر سازمان یونسکو خارج شده و مجموعه قلعه‌های تاریخی «پاناما» با قدمتی نزدیک به سه قرن، دو محوطه تاریخی کاهگلی شامل در مالی و بندر لیورپول نیز در فهرست میراث جهانی در خطر این سازمان جای گرفتند.


در روزهای پایانی ماه سپتامبر نیز دپارتمان هنر اسلامی در موزه «لوور» در مراسمی با حضور «فرانسوا اولاند» افتتاح شد. این بخش از موزه‌ی لوور که راه‌اندازی آن بزرگ‌ترین طرح توسعه این موزه پس از ساخت هرم شیشه‌ای آن در حدود دو دهه قبل به شمار می‌رود، با هزینه‌های بالغ بر ۱۰۰ میلیون یورو که ۱۷ میلیون یورو از آن توسط یک شاهزاده سعودی پرداخت شده، راه‌اندازی شده است.


از آثار شاخصی که در دپارتمان هنر اسلامی موزه لوور به نمایش درآمد می‌توان به یک خنجر کله اسبی متعلق به هند با قدمتی ۳۰۰ ساله که با یاقوت، زمرد و طلا تزئین شده، یک لنگه در چوبی متعلق به کاخی در سامرا، یک تنگ زیبای کریستالی ساخته شده در قاهره با قدمتی ۹۰۰ ساله و فواره‌ای به شکل شیر متعلق به منطقه آندلس اسپانیا با قدمتی ۷۰۰ ساله اشاره کرد.


در این موزه که طی سال‌های اخیر عنوان پربازدیدترین موزه‌ی جهان را به خود اختصاص داده، بیش از ۳۵ هزار اثر تاریخی و هنری در هشت بخش مختلف به نمایش درآمده است. از آثار تاریخی شاخص موزه‌ی لوور می‌توان به «لوح حمورابی» و تابلوی «مونالیزا» اشاره کرد.


از سوی دیگر در روزهای پایانی ماه اکتبر و در اوج درگیری‌های دولت سوریه با شورشیان مسلح در شهر تاریخی حلب، یکی از بازارهای سرپوشیده این شهر که در فهرست میراث فرهنگی جهانی سازمان «یونسکو» نیز به ثبت رسیده در آتش سوخت و حدود ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ دکان چوبی موجود در این بازار از بین رفت.


البته تخریب آثار تاریخی سوریه مختص به شهر حلب نبوده و درگیری‌هایی که بیش از یک سال از آغاز آن گذشته آثار تاریخی این کشور را در آستانه نابودی کامل قرار داده است. در ماه‌های گذشته، کنترل و نظارت دستگاه‌های دولتی بر محوطه‌های تاریخی و موزه‌ها کاهش یافته که حاصل آن غارت محوطه‌های تاریخی و سرقت از موزه‌ها بوده است.


در این شرایط کارشناسان وضعیت «دژ شجاعان» با قدمتی ۹۰۰ ساله برجای مانده از جنگ‌های صلیبی، «دژ سلحشوران»،شهر تاریخی «دارا» ، شهر تاریخی «پالمیرا»، محوطه‌ی تاریخی «تل العشری»، شهر تاریخی «دارکوش»، شهر تاریخی «دیر اززور»، محوطه‌ی تاریخی «تل- ال آشارنا»، محوطه‌ تاریخی تپه‌ «تل هاساکا» و محوطه‌ تاریخی «تال الشیر» را بحرانی اعلام کرده و خواستار توجه نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان «یونسکو»‌ به این آثار تاریخی شدند. البته از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی برای کمک به آثار تاریخی سوریه توسط این سازمان‌ها و بویژه توسط سازمان ایکوموس در جریان است.


در نهایت در روزهای پایانی سال ۲۰۱۲ «ژان ژوزف فرانسوا پرو»، باستان‌شناس بزرگ فرانسوی و سرپرست هیات باستان‌شناسی فرانسه در شوش درگذشت. وی که متولد سال ۱۹۲۰ میلادی بود، در تاریخ ۲۷ دسامبر در سن ۹۲ سالگی از دنیا رفت. این باستان‌شناس که در محوطه‌های تاریخی مختلفی در جهان کاوش کرده است، از سال ۱۹۶۸ میلادی به عنوان سرپرست هیات کاوش‌های باستان‌شناسی در شوش فعالیت می‌کرد.


پرو یک سال بعد، کار خود را به همراه «دانیل لایری» در کاخ هخامنشی آپادانا آغاز کرد و پس از آن در کنار اطلاعات زیادی که از این محوطه‌ تاریخی به دست آورد، موفق به کشف کتیبه‌های کاخ و مجسمه‌ «داریوش بزرگ» شد و با توجه به کارهای عظیمی که انجام داد، خدمات زیادی به ایران کرده است. او به تازگی کتابی در مورد کاخ داریوش بزرگ منتشر کرده و نگارش کتاب جدیدی دیگری را در خصوص ایران آغاز کرده بود.

کد خبر: 52418
Share/Save/Bookmark