گفتگوی هنرنیوز با مشاور امور اسناد ملی کشور در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران؛
فرهیختگان کشور را مصادره به مطلوب نکنیم
محمد حسن اصغرنیا مشاور امور اسناد ملی کشور در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و عضو هیات علمی دانشگاه گفت: ما باید زنده دوستی را به جای مرده پرستی بگذاریم یعنی این شخصیت ها تا زندهاند با آنها صحبت کنیم و آنها را بشناسیم اگرچه ممکن است نظراتشان با نظریات ما مخالف باشد ما کسی را مصادره به مطلوب نکنیم.
تاريخ : شنبه ۱۹ فروردين ۱۳۹۱ ساعت ۱۲:۴۱
اصغرنیا در حاشیه بزرگداشت پروین اعتصامی در گفتگو با خبرنگار گروه ادبیات هنرنیوز در پاسخ به این پرسش که «به نظر شما چه جوانبی در مورد فعالیت زنان ادیب همچو بانو سیمین دانشور و پروین اعتصامی تاکنون مغفول مانده است و چرایی آن چیست؟» اظهار داشت: متأسفانه عملکرد سیستم فرهنگی به صورت فصلی است و برنامهریزی شده نیست، لذا در این زمینه چون اغلب این موارد منطبق با برنامه نیستند، لاجرم از تطابق و همگونی نیز نمی توانند برخوردار باشند و چه بسیار برنامههای متفرقه که در حوزههای
” سیمین دانشورفوت می کند و بعد یادمان می افتد که کسی به این جایگاه دیگر در بین ما نیست، ما باید زنده دوستی را به جای مرده پرستی بگذاریم یعنی این شخصیت ها تا زندهاند با آنها صحبت کنیم و آنها را بشناسیم اگرچه ممکن است نظراتشان با نظریات ما مخالف باشد ولی ما هر کسی را مصادره به مطلوب نکنیم “
مختلف با این رویه برگزار میشود.
وی در تشریح مشکلات این سیستم افزود: سیستم فرهنگی جامعه دارای اشکلات عدیده است که یکی از آنها این است چرا باید جامعه ما دکتر سیمین دانشور را بعد از مرگش تازه بخواهد که بشناسد یا خانم طاهره صفارزاده که ادیبی فرهیخته بود لذا به اعتقاد من هر وزارت خانهای یک دفتر مشاوره امور بانوان دارد ولی چون شرح وظیفه ندارد این اتفاق می افتد برای مثال در برنامه بزرگداشت پروین اعتصامی بروشورهایی که به ما دادندهیچیک درباره شخصیت و آثار پروین اعتصامی نیست و این مسئله گویای آن است که امور فرهنگی در کشور ما برنامهریزی شده نیست.
اصغر نیا با تاکید بر این مسئله که بانوان فرهیخته کشور ما باید خود جمعی تشکیل دهند و در این راستا همفکری کنند بیان داشت: از دیگر مشکلات سیستم فرهنگی این است که یک دفعه تصمیم میگیریم هفته آینده یک بزرگداشت یا برنامه برای فلان شخصیت بزرگ اجتماعی یا فرهنگی برگزار کنیم، در صورتیکه سمینار، همایش وکنفرانس هر یک تعریف خاص و متمایز از دیگری برای خود دارد حال آنکه ما میخواهیم امروز از این برنامه استفادهای کنیم و بعد فردا تمام و فراموش می شود، در صورتیکه باید یک دبیرخانه دائمی به نام «پروین اعتصامی» یا «سیمین دانشور» شکل بگیرد و برای بانوان ادیبی که در زمینه ادبیات و شعر ایران نقش آفرینی نمودهاند هر فصل برنامه ای بگذاریم لیکن می توان چنین گفت که بهترین مکان برای برنامه های تخصصی دانشگاه است.
مشاور امور اسناد ملی کشور در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران ضمن اشاره به این مسئله که در سیستم فرهنگی کشور برای هیچ هنرمندی تا زمانی که زنده است کاری انجام نمی شود گفت: من به عنوان کسی که یک معلم است باید بگویم با این رویه دانشجو چیزی نمیآموزد و لاجرم با خود میگوید کارهای فرهنگی همه فصلی است علاوه بر آن ما نه تنها کاری
” به مسئولان و بدنه فرهنگی کشور توصیه میکنم سیستم فرهنگی را مورد بازنگری قرار دهند زیرا عموما در مسائل فرهنگی یک مشکل این است که چندین ارگان کار فرهنگی انجام می دهند و کارهای موازی زیاد است “
نمیکنیم، بلکه ضد تبلیغ هم عمل می کنیم یعنی مثلا برای نام پروین اعتصامی بزرگداشت میگیریم اما در راستای اهداف و افکار او صحبت نمی کنیم.
وی با بیان این مطلب افزود: وقتی این وضعیت سیستم علمی باشد از باقی فضاهای کشور اعم از اصناف و دیگران چه توقعی است. سیمین دانشورفوت می کند و بعد یادمان می افتد که کسی به این جایگاه دیگر در بین ما نیست، ما باید زنده دوستی را به جای مرده پرستی بگذاریم یعنی این شخصیت ها تا زندهاند با آنها صحبت کنیم و آنها را بشناسیم اگرچه ممکن است نظراتشان با نظریات ما مخالف باشد ولی ما هر کسی را مصادره به مطلوب نکنیم.
این عضو هیات علمی دانشگاه در تشریح این مسئله گفت:مصادره به مطلوب یعنی اینکه اگر با ما بود برایش بزرگداشت بگیریم و اگر با ما نبود دیگر هیچ. در صورتیکه سیمین دانشور علاوه بر اینکه همسر جلال آل احمد بود یک شخصیت علمی و استاد ممتازی محسوب می شود.
محمد حسن اصغر نیا در ارائه راهکار و توصیه برای رفع این مسئله گفت: به مسئولان و بدنه فرهنگی کشور توصیه میکنم سیستم فرهنگی را مورد بازنگری قرار دهند زیرا عموما در مسائل فرهنگی یک مشکل این است که چندین ارگان کار فرهنگی انجام می دهند و کارهای موازی زیاد است و هرشخص و هر ارگانی به دلخواه خود کار میکند و بیش از سیصد نهاد خاص در امر فرهنگ دخالت میکنند و این به عهده رسانهها است که با اطلاع رسانی صحیح از موازی کاری این مجموعه های فرهنگی و سازمان ها ممانعت کنند.