به گزارش هنرنیوز، در حالی عصر یکشنبه ۲۸ خرداد ۹۱ ابراهیم حجری - مدیركل امور موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی ـ تاریخی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری- در گفت و گو با خبرنگار هنرنیوز از تصمیم جدید سیدحسن موسوی- رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری كشور ـ مبنی بر انتقال
” به اعتقاد آنها موزه هنرهای ملی ایران نه با اشیاء آن، بلکه به دلیل شأن مکانی‌اش خود خاطره است. این خاطره و دهها خاطره دیگر هویت و فضای این موزه را تشکیل می‌دهند. “
آثار و اموال موزه‌ی هنرهای موزه‌ی ملی، به محل پیشین خود خبر داد که در تاریخ موزه‌های ایران از ۲۶ دی ماه ۸۹ به عنوان روز تعطیلی این موزه یاد می‌شود.
به گفته حجری در تصمیم جدید این سازمان قرار است در ارگ آزادی، موزه‌ی هنرهای دستی و سنتی برپا شود و از این رو همه‌ی آثار موزه هنرهای ملی به ساختمان آن در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ميدان بهارستان باز می‌گردد.
او از تعداد اشیا این موزه اظهار بی اطلاعی کرد و دانستن تعداد آنها را به امین اموال این موزه مربوط دانست. حجری در حالی این سخنان را می‌گوید که برخی منابع از شکسته شدن برخی آثار از جمله مجسمه نی لبک زن سیاه مشهور طی انتقال از موزه هنرهای ملی به ارگ ازادی خبر می دادند.
به گفته‌ی مدیركل امور موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی ـ تاریخی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری- چنین چیزی تا کنون گزارش نشده اما اگر مستنداتی وجود داشته باشد قابل پیگیری است.
پیش از این علت جابه جایی آثار و اشیاء هنری موزه هنرهای
” این انتقال همچون چند پاره شدن سازمان میراث فرهنگی ثمره‌ای جز تعطیلی نداشت. “
ملی ایران، قرار گرفتن ساختمان این موزه در محوطه داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تعداد کم بازدید کنندگان عنوان شده بود. حجری در پاسخ به این پرسش که آیا مشکلات موزه هنرهای ملی حل شده است؟ گفت: انتقال اولیه در راستای یک تصمیم قبلی در یک مقطع خاص بود که بر اساس آن ارگ آزادی کلاً به فضای موزه‌ای اختصاص پیدا می‌کرد اما تصمیم جدید بر این است فقط بخشی از ارگ آزادی به فضای موزه‌ای تعلق گیرد.
این روزها در حالی شاهد بازگشت این آثار به مأمن اصلی خود هستیم که پیش از این بارها موزه‌داران و کارشناسان از انتقال این موزه آن هم در سال موزه
” او از تعداد اشیا این موزه اظهار بی اطلاعی کرد و دانستن تعداد آنها را به امین اموال این موزه مربوط دانست. حجری در حالی این سخنان را می‌گوید که برخی منابع از شکسته شدن برخی آثار از جمله مجسمه نی لبک زن سیاه مشهور طی انتقال از موزه هنرهای ملی به ارگ ازادی خبر می دادند. “
و خاطره ( سال ۸۹) اظهار نارضایتی کرده بودند. به اعتقاد آنها موزه هنرهای ملی ایران نه با اشیاء آن، بلکه به دلیل شأن مکانی‌اش خود خاطره است. این خاطره و دهها خاطره دیگر هویت و فضای این موزه را تشکیل می‌دهند.
اما این انتقال همچون چند پاره شدن سازمان میراث فرهنگی ثمره‌ای جز تعطیلی نداشت. چرا که با این انتقال موزه طی یک سال و پنج ماه گذشته حتا همان پنج، شش بازدید کننده سابق را هم از دست داد. هرچند بقایی در روز افتتاح ارگ آزادی، در جمع خبرنگاران یکی از مهم‌ترین دلایل انتخاب این ساختمان را برای ایجاد موزه، داشتن موقعیت بهتر آن نسبت به همه‌ی مجموعه‌های فرهنگی سازمان دانست و سیاست اصلی را کم کردن مدیریت دولتی از موزه‌ها ارزیابی کرد، اما زمان چندانی نگذشت که مدیر یکی از موزه‌های جابه جا شده، گفت :« متأسفانه از وقتی این طرح را اجرا کردند، چند روز مجموعه‌ی ارگ برای بازدید روی مردم باز بود، ولی بنا به دلایلی مانند نبودن امکان بلیت‌فروشی و حفاظت از مجموعه، اعلام شد که امکان بازدید مردم تا نوروز ۹۰ فراهم نیست، پس از نوروز نیز این قضیه مسکوت ماند.»
در آن هنگام این پرسش مطرح بود که چرا اشیا موزه‌ای که مُهر وزارت فرهنگ و هنر را داشته و متعلق به وزارت فرهنگ و ارشاد است، باید از بدنه آن جدا شود؟ اما بهمن ماه سال گذشته وزیر ارشاد اظهار کرده بود ساختمان این موزه به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متعلق نبوده و به سازمان میراث فرهنگی اختصاص دارد. او در جمع خبرنگاران گفته بود موزه هنرهای ملی را تحویل ما دهند تا آن را آباد كنیم.
