این نمایش‌نامه‌نویس و کارگردان تئاتر ادامه داد: همیشه برای اجرا نمایشنامه می‌نویسم و اگر مطمئن باشم که نمایش‌نامه‌ام امکان اجرا پیدا نمی‌کند، متنی نمی‌نویسم.
او ادامه داد: ننوشتن به معنای آن نیست که ایده‌ای ندارم اتفاقا الان پر از طرح و ایده هستم و همین‌که فضا مساعد باشد، می‌نویسم. شاید اینکه نوشتن را کنار گذاشته‌ام، سیستم را خوشحال کند اما میل نوشتن را با بازنویسی نمایشنامههای دیگر ارضاء می‌کنم.
سرپرست گروه تئاتر «این روزها» که معمولا نمایشنامههای خارجی انتخابی‌اش را بازنویسی می‌کند، افزود: در واقع اجرای نمایش‌نامه‌ای از نویسنده‌ای دیگر برایم نوعی تمرین نوشتن است و سر و کله زدن با نوشته‌ی دیگری همیشه برایم لذت‌بخش است چون تکنیک‌های نمایش‌نامه‌نویسی آن نویسنده و شگردهای او را پیدا می‌کنم.
این نمایش‌نامه‌نویس که برای چندمین بار نمایش‌نامه‌ای خارجی را اجرا می‌کند، ادامه داد: حتی اگر امروزه شرایط مساعدی هم بود، دلم می‌خواست روزی نمایش‌نامه‌هایی مانند «برهان» یا «مرد بالشی» را اجرا کنم. همچنان‌که در دوره‌ی اصلاحات نمایش‌نامه‌ی «دل سگ» را به صحنه بردم. بنابراین انتخاب این آثار به دلیل علاقه‌ام بوده است اما دوست داشتم این نمایش‌نامه‌ها را سال‌های بعدتر اجرا کنم.
یعقوبی با بیان اینکه ممیزی، نمایش‌نامه‌نویسان را بی‌انگیزه می‌کند، اضافه کرد: تا وقتی وضعیت همین باشد، ترجیح می‌دهم نمایش‌نامه‌ای خارجی اجرا کنم و حتی دست به اقتباس به رمان‌های مختلف نزنم چرا که پیش از این نمایش‌نامه‌ای را با اقتباس از رمان «ظلمت در نیمروز» نوشتم که رد شد.
این هنرمند تئاتر، بلاتکلیفی اجرای نمایشنامه «اسفل‌السلفلین» نوشته نغمه ثمینی را یکی دیگر از دلایل بی‌انگیزگی‌اش برای نوشتن نمایش‌نامه‌ای جدید خواند و اظهار تاسف کرد: این نمایشنامه همچنان بلاتکلیف است چون تئاتر شهر با ما بدقولی کرد. قرار بود تابستان امسال این نمایش را اجرا کنم اما گفتند هر کارگردان دو سال یک بار می‌تواند در تئاتر شهر کار کند و این را بعد از بدقولی‌های پشت‌سر هم گفتند.
یعقوبی با اشاره به تمدید نشدن اجرای نمایش «خشکسالی و دروغ» که دو سال پیش در تماشاخانه‌ی ایرانشهر توقیف و بعد از آن رفع توقیف شد، توضیح داد: اجازه ندادن برای ادامه‌ی اجرای «خشکسالی و دروغ» - با وجود درخواست تماشاگران - و بلاتکلیفی «اسفل‌السافلین» نشان می‌دهد که فعلا فضا مساعد نیست. هر چند، پیش از این پیش لطمه‌ی بزرگ را از نمایش‌نامه‌ی «از تاریکی» خوردم که بعد از گذشت این همه سال هنوز مجوز اجرا نگرفته و همچنان ناکام مانده است.
نویسنده و کارگردان نمایش‌های «ماه در آب»، «زمستان ۶۶» و «یک دقیقه سکوت» در ادامه این گفتگو درباره‌ی ویژگی‌ها و جذابیت‌های نمایش‌نامه‌ی «مرد بالشی» توضیح داد: مهم‌ترین جذابیتش این است که این نمایشنامه در مقایسه با نمایشنامههای من فضایی بسیار متفاوت دارد درحالی که نمایش‌نامه‌ی «شام با دوستان» نسخه‌ی آمریکایی متن‌هایم است و لزومی نداشت آن را کارگردانی کنم البته «مرد بالشی» از این نظر که تاکید بسیار زیادی بر طنز دارد، خیلی به آثار من نزدیک است.
نمایش «مرد بالشی» با بازی احمد مهران‌فر، علی سرابی، پیام دهکری و نوید محمدزاده اجرا می‌شود.
متن این نمایش نوشته «مارتین مک دونا» است که براساس ترجمه‌ی زهرا جواهری اجرا می‌شود. این نمایشنامه درباره‌ی قتل‌هایی است که در شهری رخ می‌دهد و این قتل‌ها را به داستان‌های یک نویسنده ارتباط می‌دهند.
در اجرای این اثر نمایشی، محمد قدس به عنوان مدیر تولید، ساقی عطایی به عنوان دستیار کارگران، فؤاد خراباتی به عنوان مدیر صحنه و امیر اسمی به عنوان طراح پوستر و بروشور همکاری دارند. نوشین جعفری عکاس این نمایش است.
نمایش «مرد بالشی» از تاریخ یادشده هر شب رأس ساعت ۲۰:۳۰ دقیقه در سالن شماره یک تماشاخانه ایرانشهر اجرا می‌شود.
گفتنی است پیش فروش بلیت این نمایش همراه با دیگر نمایش گروه تئاتر «این روزها»، «شام با دوستان» که با کارگردانی آیدا کیخایی اجرا می‌شود، درسایت تماشاخانه ایرانشهر آغاز شده و هر دو نمایش در سه روز اول اجرایشان بلیت‌هایی با تخفیف ۲۵ درصد دارند.
نمایش «شام با دوستان» از روز ششم خرداد اجرایش را در همین سالن آغاز می‌کند.
