علی‌اصغر دشتی نویسنده و کارگردان تئاتر در خصوص مشکلات تالار مولوی و انفعال آن اظهار داشت: کلاً اینجا همه چیز در حال درست کردن مشکل است. معاونت فرهنگی دانشگاه تهران و یا هر جای دیگری؛ تالار مولوی یا هر سیستم دیگری گویا انگیزه پنهانی دارند که همه چیز را دچار مشکل کنند.
وی افزود: تجربه نشان داده هر تالاری که فعالیتش کمی رونق پیدا می‌کند، بعد دچار موانع و مشکلات می‌شود. به نظرم سعید اسدی خیلی زودتر از اینها باید مشکلات واکنش نشان می‌داد و احتمالا تلاش کرده تا با رایزنی‌های پشت پرده کاری انجام دهد که در نهایت موفق نشد. واقعیت این نیست که در زمانی که تالار مولوی در اختیار جهاد دانشگاهی بود، همه چیز مناسب بود. اما از زمانی که این جابه‌جایی صورت گرفت چالش‌های تالار مولوی روز به روز افزایش یافت.
کارگردان نمایش«دن کیشوت» تصریح کرد: وقتی سعید اسدی سعی می‌کند با موانع صبورانه برخورد کند اما یک جایی به تنگ می‌آید، به این معناست پیچیدگی موضوع بیش از این حرف‌ها است.
دشتی با بیان اینکه اتفاقات تالار مولوی به همه چیز اعم از تئاتر دانشگاهی و غیردانشگاهی لطمه می‌زند، گفت: به هر حال بچه‌های دانشجو از تالار مولوی به تئاتر حرفه‌ای وارد می‌شوند. مولوی جایی است که حداقل دانشجویان امکان مذاکره دارند. طبیعتاً زمانی که این فضا در کنار فضاهای دیگر از آنها گرفته ‌شود، به این منجر می‌شود که سرخوردگی و افسردگی تئاتر بیشتر می‌شود.
کارگردان نمایش «تلضحاک» از افزایش خبرهای بد تئاتر اظهار تاسف کرد و بیان داشت: اظهار تأسف می‌کنم از این که تعداد خبرهای بد تئاتر‌مان از خبرهای خوبش بیشتر است. سرنوشت حرفه‌ای ما به نظرم در حال متزلزل شدن است و تزلزلی که در این سرنوشت رخ می‌دهد، دامن همه از دانشجو تا حرفه‌ای را می‌گیرد. احساس ناامنی موجود در تئاتر با تمام شعارها هم از بین نرفته است.