رویا تیموریان در گفتگو با هنرنیوز:
سیمرغ گرفتن دغدغۀ من نیست
رویا تیموریان گفت: جشنواره محفلی است که ما دوستان و همکارانمان را در عرصه سینما می‌بینیم و هم چنین مدیران سینمایی را و می‌توانیم با هم حرف بزنیم و باید با یک همدلی طفل معصوم سینما را نجات دهیم.
تاريخ : دوشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۱۴:۳۷
رویا تیموریان در پاسخ به سوال خبرنگار سینمایی هنرنیوز مبنی بر اینکه این جشنواره چه تاثیری در روابط سینما گران با هم دارد، گفت: دوباره دوستان مدیریتی در سینما ما را دعوت کرده‌اند که دور هم جمع بشویم و ببینیم چه بر سینمایمان آمده است و چه کار باید انجام دهیم و چه راه کاری مناسب است تا سینمای ما دوباره زنده شود. دوستان در اینجا همدیگر را می‌بینند و با هم گفتگو می‌کنند و قرار‌هایی در دفاترشان می‌گذارند تا در مورد مسائل مطرح شده با هم حرف بزنند این‌ها به دلیل همین دورهم جمع شدن‌هایی که در این ججا اتفاق می‌افتد.
وی در ادامه افزود: باید آسیب‌شناسی خوب و درستی انجام شود که به عهده مدیران است و البته باید در تیم شان از سینما گران هم استفاده کنند. در حال حاضر اصلاً موقع جدل نیست الان زمان زمان یکی شدن است و احترام گذاشتن به هم تا اینکه تفل معصوم سینما را نجات دهیم.
تیموریان درباره روندی که باید جوان‌ها در پیش بگیرند گفت: من فکر می‌کنم یک کارگردان خوب و یا یک جوان مستعد باید در ابتدا شعور و خرد را وارد پروسه کاری‌اش کند در این حالت بی‌شک سینما او را جذب خواهد کرد. مهم این است که ما بتوانیم نیرو‌ها را صحیح و درست جذب کنیم و البته هدایتشان کنیم نه اینکه آن‌ها را به حال خود رها کنیم.
بازیگر مجموعه «شمس العماره» در ارتباط با اینکه آیا برای سیمرغ در سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر برای دریافت سیمرغ دور خیز کرده است گفت: فکر می‌کنم هر کسی اگر بگوید که نه به جایزه فکر نمی‌کنم دروغ گفته است همه دوست دارند زحماتشان دیده شود و از آن‌ها تقدیر و تشکر کنند من هم از این قاعده جدا نیستم و این را خیلی دوست دارم و قطعاً احساس غرور هم می‌کنم اما مطمعن باشید که سیمرغ گرفتن دغدغه من نیست دغدغه من به عنوان بازیگر اجرای درست نقشم است و خوب بازی کردن آن تا مفاهیم به درستی انتقال پیدا کند.
وی در ادامه به با اشاره به اینکه جوان‌ها باید گذشتگان خود را درعرصه هنر بشناسند گفت: پیشنهادم این است که گذشتگان سینمایی را که در آن فعالیت داشته اند را بشناسند بدانند که آن‌ها چه کرده‌اند و نه اینکه فقط بزرگان سینمای خارجی را بشناسند. این امر اخلاقی باید وجود داشته باشد چه در ادبیات و چه در تاریخ در این سرزمین آدم‌های بزرگی را وجود داشته اند که ما به عنوان افرادی که در عرصه فرهنگ فعالیت می‌کنیم باید آن‌ها را بشناسیم. جوان‌ها باید تلاش کنند که نگاه‌شان نگاه سلامتی باشد و برای این عرصعه شادی را به ارمغان بیاورند. جوشش جوانانه آن‌ها می‌تواند کمک شایانی به عرصه سینما کند.
این هنرمند درباره اینکه چرا بیشتر فیلم در این دوره از جشنواره فیلم فجر آپارتمانی هستند گفت: سینما گران هم جزوی از جامعه هستند ما هم گله‌مند هستیم سینما زاییده شرایطش است اما همان طور که گفتم سینما جایی است که می‌تواند با ورود جوان‌ها این شرایط را تغییر دهد. البته فیلم‌ها برای سال‌های پیش است و بازتاب همان دوران می‌تواند باشد اما باید صبر کنیم ببینیم که فیلم‌ها در یال آینده با توجه به تغییراتی که شرایط جامعه داشته است چه چیزی برای گفت دارد.
وی در ادامه گفت: بودجه‌های زیادی را برای ساخت فیلم ههای فاخر در نظر گرفتیم که فاخر نبودند و فقط به لحاظ مالی فاخر شدند اما در عمل به لحاظ سینمایی بسیار ضعیف عمل کردند که مردم هم به آن فیم‌ها روی خوش نشان ندادند و سینما‌ها تعطیل شدند برناممه ریزی غلط آفت سینما شده است. کارگردان‌ها می‌خواهند فیلم بسازند ولی چون پول ندارند می‌روند با هزینه شخصی کار می‌سازند درنتیجهه تلاش می‌کنند که فیلم نامه‌ها محدود باشد و خیلی هم پر هزینه نشود.
تیموریان در ادامه افزود: این باعث می‌شود افراد درفیلم نامه‌ها یشان به مجامع عمومی نپردازند و چون هزینه بر است درنتیجه فیلم‌های آپارتمانی می‌شود. مجوز فیلم برداری هم در برخی از مکان‌های عمومی به قدری سخت است و پروسه تولید را طولانی می‌کند که سازننه فیلم ترجیح می‌دهد قید آن را بزند در هر صورت دلایل زیادی وجود دارد که باید آسیب‌شناسی بشود. من تقاضایم این است که مردم که از بیرون به جامعه سینمایی نگاه می‌کنند بدانند که جامعه سینما اولین گنهکار نیست شرایط سینما شرایطی است که بر او تحمیل شده است.
