پرویز پرستویی بازیگر فیلم سینمایی «بادیگارد» گفت: امیدوارم جشنواره فیلم فجر همچون جشنواره مقاومت راهش را پیدا کند.

به گزارش هنرنیوز، سینمای دینی، ارزشی و دفاع مقدس بدون حضورش حتما چیزی کم داشت.

پیشتازان فتح، شکار و سازمان ۴ نردبانی برای رسیدنش به «آدم برفی» و «لیلی با من است» شدند و اوج عشق و احساسش را می شد در «آژانس شیشه ای» دید.
پرویز پرستویی از دیار عاشقان تا بادیگارد از جانش مایه گذاشت تا به نقش ها جان دهد و روی مخاطبش اثر بگذارد.
او پارسال به دلیل بازی زیبایش در بادیگارد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد و امسال نیز بهترین بازیگر مرد چهاردهمین جشنواره فیلم مقاومت شد.
حاج کاظم آژانس شیشه ای این روزها در مستند «حاج کاظم» مسعود نجفی رنگ حقیقت به خود گرفته است و با حضور پرویز پرستویی لحظه های نابی را به ارمغان آورده است.
به بهانه ورود این مستند به شبکه نمایش خانگی و پایان بازی پرویز پرستویی در «قاتل اهلی» جدیدترین اثرش گفتگویی را با وی درباره حال و روز سینما انجام دادیم که در ادامه می خوانید.
- از نظر خودتان چرا قهرمانانی که ایفاگر نقش هایشان شما هستید تا این حد به دل مخاطب می نشیند؟
من همواره سعی کردم تا جایی که ممکن است مسئولیتی را که به من واگذار می شود به بهترین شکل انجام دهم و به نوعی ادای دین کنم.
اگر اتفاق خوبی می‌افتد نشأت گرفته از عزیزانی است که هشت سال دفاع مقدس را بعنوان یک فرهنگی تبیین کردند.
این افراد عزیزانی هستند که می‌شود سالیان سال درباره آن‌ها صحبت کرد، کسانی که تأثیرات خوبی روی زندگی ما گذاشتند.
قریب به ۴۰ فیلم کار کردم اما در فیلم های دفاع مقدسی ام بیش از من، آن ها به من کمک و نگاه من را به جهان ام عوض کردند.
-به هر حال افراد زیادی در نقش قهرمانان دفاع مقدس ظاهر شده‌اند اما نتوانسته اند در اذهان عمومی ماندگار شوند، اما شما از آژانس شیشه‌ای تا بادیگارد به معنای واقعی درخشیده اید.
حقیقتی وجود دارد که درسینمای دفاع مقدس تنها بازی خوب کافی نیست؛ قبل از اینکه بخواهی بازی خوبی داشته باشی باید اعتقادی پشت بازی باشد.
این عزیزان حق زیادی به گردن ما دارند و ما هر چه داریم از برکت وجود این آدم هاست، اگرچه آن طور که باید نتوانستیم کاری برایشان انجام دهیم اما حضور و وجود آن ها در فیلم های ما تأثیر زیادی داشته است.
من از انقلاب و تحولات جامعه در جریان همه چیز بوده ام و وقتی به عنوان بازیگر در عرصه دفاع مقدس ورود کردم قهرمانان این اتفاقات را باور کردم.
بارها گفته ام اگر برای این عزیزان جشنواره برگزار می کنیم لطفی درحق آن ها نمی کنیم؛ آن‌ها به ما لطف کرده اند.
اگر بتوانیم جشنواره هایی درخور برگزار کنیم شاید قدری به آن ها ادای دین کرده باشیم.
همیشه گفته ام بهایی که باید به این بزرگواران داده شود داده نشده است.
وقتی از یک فیلمی که درباره جنگ است می خواهیم صحبت کنیم می گوییم سردار رایان از فیلم های خوب جنگی است اما هنوز پی نبردیم در کشور خودمان آدم ها و موضوعات خیلی بهتری داریم که اگر روی آن ها درست کار کنیم بهترین آثار جهان می شوند.
-چند روزی است که مستند حاج کاظم با حضور شما در شبکه نمایش خانگی آمده است درباره حضورتان دراین کار کمی توضیح می دهید.
بیشترین تأثیرگذاری که حاج کاظم روی من گذاشت این بود که باعث شد او را سرلوحه کار خودم قرار دهم و او و امثالش را بفهمم و تا هر کجا با آن ها بروم.
در آژانس شیشه ای صحبت از عباس می کنیم و قهرمان حاج کاظم عباس واقعی ماست.
حاج کاظم خود آن جانباز است که به شکل داستانی در آژانس مطرح می شود اما در این مستند همه چیزش واقعی است.
ما در هشت سال دفاع مقدس شهدا، مفقودین، جانبازان زیادی دادیم اما آنطور که باید و شاید برای آن ها کار نکردیم.
ما وقتی از شخص اول مملکت صحبت می کنیم خیلی راحت تر می توانیم حرف بزنیم اما مسئولین وقت کم کاری می کنند.
در همین مستند می بینید مسئولین وقت بنیاد شهید در مقابل حاج کاظم چقدر کم کاری کردند مگر می شود در قبال جانباز بالای ۷۰ درصدی که دو سرطان و هزاران مشکل دارد اینقدر بی تفاوت بود؛ این‌ها شمع هایی هستند که آب می شوند.
-دوستانتان معتقدند شما همواره ارتباط نزدیکی با جانبازان و خانواده هایشان دارید، انتظارات آن ها از سینما و سینما گران ما بر آورده شده است؟
ما برای آن ها کاری نکرده ایم که انتظارات شان بر آورده شود.
پیامی از یک جانباز داشتم که من را بسیار متاثر کرد، او گفت من چند روز گم شدم و خانواده ام دنبالم بودند؛ آیا این فرد مست و شیدا بوده است؟ چرا باید چنین اتفاقی بیافتد؟ چرا این عزیزان حمایت نمی شوند؟ چرا حداقل نیاز آن ها به داروهایشان فراهم نمی شود؟
من همواره می گویم هر کسی یک قدم در جبهه گذاشته باشد حتی اگر جان سالم به در برده باشد هرچه به او بدهیم حقش است، چون این کارها شجاعت و ایثار می خواهد، اگر جشنواره هایی چون مقاومت وجود نداشته باشد این موضوعات فراموش و نخ نما می شود.
-به نظر شما چگونه سینمای ما می‌تواند تا حدی دینش را به این عزیزان ادا کند؟
همین الان شما به کتاب های سوره مراجعه کنید بسیاری از آن ها قابلیت سینمایی شدن دارند؛ کتاب های دا، بابانظر، پایی که جا ماند و صدها کتاب دیگر اگر ساخته شود می تواند ابعاد جهانی داشته باشد و در دنیا بدرخشد.
امید دارم شرایطی پیش بیاید که سینما هم و غمش را روی این ها بگذارد و هزینه کند.
آن هایی که می گویند چنین فیلم هایی بازگشت سرمایه ندارد اشتباه می کنند بیایند و فیلم خوب بسازند این اتفاق نمی افتد،آن هایی که دلشان برای پولشان می تپد به پول می رسند اما مسائل معنوی را از دست داده اند.
به نظر من این ها موضوعاتی است که می توانیم درباره شان۱۰۰ سال فیلم بسازیم و اگر این طور بود سینما به این روز نمی‌افتاد.
-یکسری از سینما گران اعتقاد دارند باید سینمای ارزشی و دفاع مقدس متناسب با شرایط و نیاز های روز جامعه شود. نظر شما در این رابطه چیست؟
خیلی خوب است که به روز باشیم؛ حرکتی که جشنواره مقاومت می کند بحث به روز بودن است، اگر بحث مدافعان حرم، داعش و.... در زمانه ما وجود دارد جشنواره هم به آن ها پرداخته است.
ای کاش به این مسائل ورود کنیم، شرایط الان به گونه ای است که از جاهای مختلف ما تحت فشار قرار داریم و به ما حمله می‌شود و حتی نمی توانیم از یک شخص نام ببریم، ما باید هزینه کنیم تا حقانیت این آدم ها را اثبات کنیم.
امیدواریم جشنواره فجر هم همین طور شود و راهش را پیدا کند.
اما جشنواره مقاومت واقعی تر است، چون انگشت روی مسائلی می گذارد که در جامعه ما جاری و لازم است.