مزدا مرادعباسی نویسنده کتاب «بانوی زاگرس» درباره ایده شکل گیری این کتاب و پرداختن به ابعاد سینمایی کارنامه پوران درخشنده گفت: سوژه هایی که من سراغ آنها می‌روم بیشتر درونمایه پژوهشی دارند و در این کتاب هم هدفم این بود که به سراغ این مساله بروم که در سینمای ایران تا چه اندازه به مساله معلولیت کودکان پرداخته شده است.
وی ادامه داد: در فصل اول این کتاب با عنوان «کرانه‌های امید» به موضوع معلولیت پرداختم و این مقوله را با یک نگاه ویژه ای مورد بررسی قرار دادم و این مساله را مدنظر قرار دادم که چرا در سینمای ایران به این موضوع کمتر پرداخته شده است. از آنجا که پوران درخشنده تنها کارگردانی است که با چهار فیلم به موضوع کودکان معلول پرداخته است در این کتاب بر آثار وی متمرکز شدم.
این نویسنده در تکمیل حرف‌هایش یادآور شد: پوران درخشنده تنها کارگردانی که در آثارش به این موضوع پرداخته و در فیلم آخرش «هیس دخترها فریاد نمی زنند» هم اشاراتی به مساله معلولیت داشته است. او در این فیلم جراحتی را که به روح وارد می شود دستمایه قرار می دهد و در فیلم های «بچه های ابدی»، «پرنده کوچک خوشبختی» و « خواب های دنباله دار» به طور مستقیم به موضوع معلولیت اشاره می‌کند.
وی درباره استقبال از این کتاب گفت: کتاب «بانوی زاگرس» مورد استقبال واقع شده و فروش خوبی داشته است و رونمایی کتاب همزمان با جشنواره فیلم کودک و نوجوان هم اتفاق خوبی بود.
عباسی در ادامه حرف هایش تصریح کرد: من پیش از این دو کتاب دیگر هم با مضمون سینمای کودک به نگارش در آوردم که دومین کتاب من درباره نقش محمدعلی طالبی در سینمای کودک و تاثیرگذاری این کارگردان سینما بوده است. این کتاب در سومین سال مراسم کتاب سال نامزد جایزه قلم زرین شد.
وی درباره فعالیت‌های آینده اش گفت: به تازگی نگارش کتابی را با موضوع اقتباس در سینمای ایران شروع کردم و پژوهش ها برای نگارش این کتاب ادامه دارد.