در تمام این چند سالی که کامران تفتی را می‌شناسم هیچ وقت نوشتن از او برایم سخت نبوده. او به قدری خوب و روان حرف می‌زند که دوست داری فقط از او بشنوی، او این روزها درسريال «پنجره» ایفاگر یک نقش خوب است و خوبی هم از پس آن نقش بر آمده است، بهتر است گفتگوی ما را بخوانید . . .


در حال حاضر مشغول چه کارهایی هستی؟

در حال حاضر مشغول بازی در سريال «ششمین نفر» به کارگردانی بهمن گودرزی هستم و فیلم‌های سینمایی «گلوگاه» و «به هدف شلیک کن» و تله فیلم «ماه می‌تابد» را آماده اکران و پخش دارم.

و حالا سریال جدیدت «پنجره» از حضورت در این کار بگو

کارهای قدرت الله صلح میرزایی را همیشه دوست داشتم و دوست داشتم فرصتی پیش بیاید تا با ایشان همکاری داشته باشم، «پنجره» سريال خوبی است. یک سريال خوش آب و رنگ که دوست داری تا انتهای آن را دنبال کنی، دقیقا زندگی آدمهای اطراف ما. چیزی که هر روز با آن سر و کار داریم، همان دل خوشی ها، غم ها، کشمکش ها.

فریبرز شایقی برایت چقدر جذابیت داشت که بازی در این کار را قبول کردی؟

«فریبرز» مهندس شرکت است. آدمی ‌است که در گذشته خودش خیلی سختی کشیده، همه هم و غمش را برای خانواده اش گذاشته و معتقد است که راحت به این جایگاه نرسیده که راحت آن را از دست بدهد. فریبرز را دوست دارم چون ماه‌ها را با این نقش زندگی کردم و امیدوارم در پایان کار بتوانم حرفی برای گفتن داشته باشم.

به نظرت بازیگری شغل؛ احساس یا تفریح است؟

بازیگری برای من یک شغل مفرح با احساس خاص است، برای من هر سه تعبیر شغل، مفرح بودن و احساس داشتن اهمیت دارد. شغل چون از آن درآمد دارم، تفریح است چون هر زمانی را که سر پروژه ای هستم اغلب ساعات شبانه روزم را به آن اختصاص می‌دهم و احساس خاص است، تو مجبوری در یک صحنه بخندی و چند ثانیه بعد هق هق بزنی، همین احساس خاص داشتن و البته واقعی بودن تو را موفق می‌کند.

مهمترین تجربه‌ای که در تمام این سال‌ها در دنیای بازیگری به دست آوردی؟

هر لحظه از بازیگری پر از تجربه است. بازیگری به من یاد داد که همیشه دیگران برایم مهم باشند، بازیگری باعث شده که به همه چیز به یک دید مثبت و خاص نگاه کنم، قبل از بازیگری اگر از کنار چیزی به سادگی رد می‌شدم، الآن به همان چیز ساده خیلی خاص و عمیق نگاه می‌کنم.

در ایفای یک نقش به ماندگاری خودت اهمیت می‌دهی یا به ماندگاری نقشت؟

‌ماندگاری نقشی که کامران تفتی آن را به خوبی بازی کرده باشد. وقتی من با ایفای یک نقش حتی منفی بتوانم روی ببینده‌ام تأثیر گذار باشم قطعا کامران تفتی هم ماندگار خواهد شد و وقتی ماندگار شدی یعنی این که کارت را سَرسَری طی نکردی و باری به هر جهت نبودی. ماندگار بودن هم جذاب است.

به نظرت یک بازیگر چطور می‌تواند همیشه در اوج محبوبیت باشد؟

وقتی که آدم‌ها برایت مهم باشند، اگر من کامران تفتی هستم به خاطر لطف و انرژی مردم است، درست‌ است که من با تلاش و اراده خودم به این جایگاه رسیدم، اما اگر مردم من را ثانیه‌ای نخواهند؛ پس من هم دیگر نیستم، مردم خیلی راحت‌تر از تصورم می‌توانند من را کنار بگذارند. پس باید مردم‌دار باشی تا محبوب‌تری شوی.

فکر می‌کنی مردم یا شاید هم طرفدارای خاصت چه تصویری از کامران تفتی توی ذهنشان داشته باشند؟

امیدوارم هر تصویری که هست منوط به این باشد که کامران تفتی چه اثر مثبتی می‌تواند روی ببینده اش بگذارد، وقتی مخاطبی من را می‌بیند و می‌گوید که من با این کار شما خاطره دارم، این حرف کمی‌ نیست که ساده از کنار آن بگذرم، امیدوارم مردم تصویر خوبی را از من در چارچوب ذهنشان داشته باشند.

کامران تفتی برای کامران تفتی شدن چه هزینه هایی را پرداخت کرده است؟

‌از خیلی چیزها گذشتم، اما گرانترین چیزی که هر آد‌می ‌دارد عمر و جوانی اوست، ممکن است من یک صحنه را به راحتی بازی کنم و قطره اشکی هم بریزم، اما ساعت‌ها خودم را درگیر آن صحنه می‌کنم، بازیگری روی روح و روان آدم تأثیر می‌گذارد و بهایی که تو بابت آن پرداخت می‌کنی عمر گرانی است که داری.

سقف آرزوهات در دنیای بازیگری و حرفه ای بودن؟

این که روزی به جایی، به اسمی‌ به نام کامران تفتی برسم که محبوب باشد. بازیگری شهرت می‌آورد . هیچ کس نمی‌تواند منکر شهرت شود، این که در دید مردم باشی خیلی سخت است، توی دید مردم بودن مسؤلیت می آورد، دلم می‌خواهد به این سقف برسم که محبوب، تأثیرگذار و ماندگار باشم.

پس واقعا به بازیگری علاقه داری و آن را دوست داری؟

من در بازیگری حَل شدم، اگر من را می‌بینید بازیگری متحرک را می‌بینید، از خودم چیزی باقی نمانده، باور کنید!!

تأثیر مطبوعات را در موفقیت یک بازیگر چقدر مؤثر می‌دانی؟

خیلی زیاد. مطبوعات یک پل ارتباطی مستقیم بین ما و مخاطب است، اگر مطبوعات راست نوشت، واقعی نوشت، درست نوشت. اگر دست به قلم برد و با آبروی کسی بازی نکرد آن وقت است که ما یک مطبوعات سالم داریم. تو می‌توانی یک بازیگر خاص باشی و عکست هرروز روی جلد مجلات باشد، اما اگر یک کلمه از حرف‌هایی گفته شد، حرف‌های صادقانه تو نبود آن وقت بازیگری هستی که زود می‌آیی و زود هم می‌روی. صادقانه حرف زدن و صادقانه نوشتن رمز موفقیت توست.


در تمام این مدتی که تو را می‌شناسم می‌دانم که با آرامش هستی، از دیدن چه چیزی دلتنگ می‌شوی؟

‌اعتیاد از هر نوعش دلتنگم می‌کند. وقتی یک جوان زندگی را زندگی نمی‌کند این آزارم می‌دهد. این که سر هیچ و پوچ زندگی را به کام خودمان و دیگران تلخ می‌کنیم عذاب می‌کشم، مگر قرار است چقدر عمر کنیم. پس با همین زندگی کنیم و خدا را شکر کنیم که نفس می‌کشیم.

و برعکس چه چیزی شادت می‌کند، از دیدن چه چیزی خوشحال می‌شوی و ذوق می‌کنی؟

لبخند و شادی دیگران، سلامتی دیگران. شادی خانواده‌ام و همه کسانی که می‌شناسم و نمی‌شناسم. همین که تو لبخند دیگران را می‌بینی شاد می‌شوی. اگر توی زندگی از هر چیزی بهترینش را نداریم، از همان چیزی که داریم به بهترین شکل استفاده کنیم.

نظر خودت در مورد خودت چیست؟

حساس، عاطفی، احساساتی، آدم ها را دوست دارم. کینه ای نیستم. از دست کسی نمی‌رنجم و کسی را هم از خودم نمی‌رنجانم. عاشق خدا، خانواده ام، زندگی را خیلی دوست دارم و مخلص همه مردم عزیزم.

زندگی خوب خیلی چیزها به آدم هدیه می‌کند، زندگی به کامران تفتی چه هدیه ای داده است؟

این که یک خانواده خوب دارم، داداشی که خیلی دوستش دارم. به خواسته ام یعنی بازیگری رسیدم، دوستان خوبی دارم که روی رفاقتشان حساب کنم، این که مردم برایم بی نهایت اهمیت دارند و در نهایت خدایی دارم که خیلی هوایم را دارد و این همه لطف را به من هدیه داده است.

به عنوان یک دوست روی تو می‌توان حساب کرد؟

با اعتماد کامل می‌گویم بله. برای این که هیچ وقت حاضر نیستم کسی را از خودم برنجانم، دوستانم به شدت برایم اهمیت دارند، برای دوستانم هر کاری می‌کنم و اگر تعریف نباشد آدم به شدت رازداری هستم و امکان نداره کسی حرفی را به من بگوید و جایی از زبان کامران تفتی شنیده شود.

به عنوان یک جوان مسئله ای که در جامعه ناراحتت می‌کند چیست؟

‌فقر مادی و معنوی. نداشتن اعتماد، نداشتن انگیزه برای آینده، شاید دل بریدن از خیلی چیزها که دوستشان داری و مجبوری که از آن‌ها دل بکنی، چیزی که خیلی ناراحتم می‌کند دل شکستن است، وقتی کسی دلش می‌شکند، غصه می‌خورم.

خدا چه روزی رو نیاورد، هم برای خودت و هم برای مردم؟

‌آرزو می‌کنم خدا هرگز روزی را نیاورد که کسی شرمنده خانواده اش شود، امیدوارم خدا همه چیز را همان جوری که هست برای همه ما ادامه بدهد، دلم می‌خواهد همه آدمها به آن چیزی که دارند قانع باشند و زندگی را درست زندگی کنند.

توی زندگی ات از چه کسانی همیشه ممنونی؟
‌
از خانواده عزیزم که مسیر را برایم هموار کردند و با دوری و نبودنم ساختند. از کیوان داداش مهربونم با این که از من کوچیکتر است اما روی دوستی، رفاقت و بزرگواریش حساب می‌کنم. از همه کسانی که در این عرصه با اعتمادشان کاری کردند که توانستم به این نقطه برسم و از مردم خوبی که خیلی عزیزند.


گفتگو: پرستو فولادی نژاد