به گزارش هنرنیوز ، مخاطبان دارالفنون (اردوی استعدادیابی) جوانان فیلم‌ساز مستعد و علاقه‌مند به سینمای ایران در سراسر نقاط کشور و هم‌چنین کشورهای منطقه و جهان است. هدف این بخش شناسایی و کشف این استعدادها در طول جشنواره و در حین کلاس‌ها و کارگاه‌های مختلف آموزشی با حضور سینماگران و اساتید ایرانی و خارجی است.

اما با نگاهی به سالن چهارسو خواهیم دید این بخش ظاهرا کارایی چندانی ندارد. البته مدیر این بخش مازیار میری هم در گفت‌وگویی به این مهم اشاره داشته است. میری تاکید کرد:« متاسفانه تعداد زیادی اثر به جشنواره نرسید و کیفیت آثار به گونه ای نبود که سازندگان آنها بخواهند مورد حمایت جشنواره قرار گیرند.»

در دوره دوم از برگزاری بخش دارالفنون قرار بود تعامل خوبی میان آموزشگاه‌های سینمایی و جشنواره شکل بگیرد و از سوی آموزشگاه‌ها و دانشگاه‌ها نخبگان در عرصه فیلمسازی به این بخش معرفی شوند اما عکس‌ها حکایت دیگری دارد. ظاهرا عدم وجود توانایی و هماهنگی در جذب علاقمندان به عرصه فیلمسازی و فعالیت نه‌چندان درست و منطقی این بخش باعث شده تا تنها تعداد کمی از افراد علاقمند در سالن اصلی چهارسو حاضر شوند و در کنار آن‌ها مهمان‌های خارجی حضور پررنگ‌تری داشته باشند.

هر چند به گفته میری سه برابر شدن اقبال مخاطبان خارجی از این بخش کاملا قابل درک است زیرا مهمان خارجی در ایران از مزیت‌های حضور در کشور و استفاده از موقعیت‌هایی که جشنواره جهانی فجر در اختیارشان قرار می‌دهد بهره می‌برند. سوال اینجاست این بخش در مورد جذب علاقمندان سینما و اعتلای سینمای کشور در جهان با کمک میهمانان خارجی چقدر کارایی خواهد داشت؟ سوالی که ظاهرا باتوجه به بازخوردهای نه‌چندان زیاد و تاثیرگذاری اندک جشنواره، پاسخی جز «کارایی بسیار بسیار ضعیف» نخواهد داشت.

بنا به تصمیم رضا میرکریمی دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر و بر اساس اهداف جشنواره قرار بر این شد تا در جشنواره به آموزش و نگاه آکادمیک به سینما توجه ویژه شود. اما وقتی سال گذشته حتی یک اثر هم نتوانست نظر مدیران این بخش را جلب کند تا از فیلمساز حمایت کنند نباید در روند اجرایی این بخش تجدید نظر می‌شد؟ با توجه به جوانان علاقمند و فعالیت آن‌ها در استان‌های مختلف چرا نباید از این بخش از سوی جوانان ایرانی اقبال چندانی صورت گیرد؟

بانی فیلم نوشت : صحبت‌های مدیر بخش دارالفنون و عکس‌های منتشر شده از افتتاح این بخش نشان می‌دهد ظاهرا «دارالفنون» جشنواره،هیچ کارایی ندارد، اگر این بخش را در دوره گذشته با توجه به عدم کارایی آن مورد ارزیابی قرار می‌دادند، به این نتیجه مهم می‌رسیدند که این بخش کارایی لازم را ندارد و با تجدید نظر در برگزاری آن از هدر رفتن وقت، انرژی و بیت‌المال جلوگیری می‌کردند. اما گویا دوستان تنها به نمونه‌های مشابه در جشنواره های بزرگ دنیا همچون برلین، ونیز و پوسان توجه کردند و نمونه ای از فعالیت آن جشنواره‌ها را برای جشنواره جهانی در نظر گرفتند و صرفا به عنوان و برگزاری آن توجه داشتند نه به کارایی و برنامه ریزی درست برای این ارائه درست این بخش، آفتی که سالهاست گریبان سینمای ایران را گرفته است.