اکسپو ۹۱ پایان گرفت. این اکسپو در کنار تمام بازارهای فروشی که هم زمان با آن و به شکل خصوصی برگزار می شود به نوعی در اقتصاد هنر موثر است. در واقع فرهنگ خرید و فروش اثر هنری می تواند خواسته یا ناخواسته بر زندگی هنرمند تأثیرگذار باشد و جریان هنر را دچار تحول کند. به همین بهانه با محمود جوادی پور از هنرمندان بنام و از پیشگامان نقاشی نوگرای ایران به گفتگو نشسته ایم.
با توجه به آن که فروش اثر هنری یکی از نیازهای جامعه امروز است به باور شما برگزاری اکسپو از طرف دولت تا چه حد مفید و موثر به نظر می رسد؟
به نظر من اثر هنری باید به فروش برسد چرا که باید در جامعه جریان یابد. در واقع نباید
فکر می کنید اگر دولت
اکسپو را به صورت یک بازار فروش دائمی شکل دهد، می تواند اقتصاد هنر را سامان دهد؟ ” مردم باید آثار هنری را ببینند؛ با هنر آشنا شوند و به تعالی روح برسند. “
بله، بسیار هم خوب است.
فکر می کنید اگر اکسپو در سال های آینده هم اتفاق بیافتد چه ایراداتی را باید برطرف کند؟ نقطه ضعف اکسپو از دیدگاه شما چیست؟
به نظرم هر چقدر امکانات بیشتری فراهم شود که مردم آثار هنری را ببینند مردم با هنر آشنا می شوند. این به نفع هنرمندان و خود مردم است. مردم باید به دنبال هنر بروند و از راهی که یاد می گیرند به هنر نگاه کنند نه به عنوان یک تابلو.
حس خود را در مورد ذلت اثر هنری بعد از این همه تجربه می گویید ؟ دوست دارم از زبان شما بشنوم که هنر را چگونه معنا می کنید؟
بعد از این همه تجربه می توانم بگویم آنچه را که فکر می کنم و قصد دارم نشان دهم می توانم این کار را انجام دهم.
هنر چیزی است که نوآوری و معنا در آن باشد. به طوری که وقتی بیننده آن را می بیند تنها به صورت اکتفا نکند. از دید معنا هم در آن بیاندیشد و حقیقتی تازه بیابد هم جنبه بصری و هم جنبه معنایی داشته باشد.
