مهدی صباغ زاده کارگردان و تهیه کننده سینما در رابطه با مسأله وجود فشارهای جریان های انحصارطلب در سینمای ایران گفت: وزارت ارشاد، سازمان سینمایی، شورای صنفی نمایش و... در سینمای کشور هیچ کاره اند و متأسفانه این تنها برخی سینماداران و دوستان شان در سینما هستند که برای پخش و اکران و سایر مسائل دیگر سینما تصمیم گیری می کنند!

کارگردان فیلم سینمایی «صبحانه ای برای دو نفر» افزود: نمی توان گفت که در سینمای ایران به معنای واقعی کلمه «باندهای مافیایی» وجود دارد چرا که باندهای مافیایی عموماً زمانی شکل می گیرند که منافع سرشاری را بخواهند به جیب بزنند و از آنجا که سر جمع سینمای ایران منافع چندانی دربر ندارد نمی توان گفت که باندهای مافیایی در آن وجود دارند و تصمیم گیری می کنند بلکه این لابی بازی است که در سینمای ما تعیین کننده است و متشکل از جمعی بسیار محدود و کم ارزش است.

وی ادامه داد: قطعاً اگر مافیا به معنای واقعی کلمه در سینمای ایران وجود داشت از من و امثال من به عنوان سینماگران قدیمی دعوت می کرد تا در جمع شان حضور داشته باشیم، اما متأسفانه همواره شاهد آن بوده ام که لابی گری برخی افراد باعث شده تا بسیاری از فیلم های خوب و ارزشمند نتوانند در زمان مناسب به اکران برساند و یا بودجه ای برای تولید فیلم های خوب به سینماگرانی که جزو طرفداران و دوستان این لابی گران نبوده اند داده نشده است.

صباغ زاده سپس با تأکید بر اینکه نظم و قانون مدونی در سینمای ایران وجود ندارد اظهار داشت: متأسفانه وزارت ارشاد و سازمان سینمایی و سایر نهادها و دستگاه های مرتبط با سینما اغلب دخالت چندانی در وضعیت تولید، پخش و اکران فیلم ها ندارند و در واقع همان لابی گران هستند که برای هر مسأله ای در سینما تصمیم گیری می کنند؛ به عنوان نمونه همین ها هستند که انتخاب می کنند یک فیلم را به فروش بالایی برسانند و یا یک فیلم دیگر را به زمین بزنند و این مسأله برای آینده سینمای ایران بسیار خطرآفرین است.

کارگردان فیلم سینمایی «خاک و آتش» خاطرنشان کرد: اگر وضعیت درستی در سینمای کشور ما حاکم بود باید پخش کنندگان امور اجرایی و اصلی سینما را در دست می گرفتند نه اینکه سینماداران در رأس امور قرار بگیرند و بخواهند برای آینده و هنر این مرز و بوم تصمیم گیری کنند.

این فیلمساز تصریح کرد: اگر وضعیت درستی در سینمای ایران حاکم بود فیلمی مانند «امکان مینا» نمی توانست با سرگروهی سینما زندگی اکران شود و چون سینمادار صاحب فیلم است این اثر توانسته با داشتن گروه به اکران برسد؛ این وضعیت بسیار پیچیده است و در حال حاضر ما شاهد هستیم که برخی فیلم های دیگر مانند «آب نبات چوبی» نیز که در سینمای کوروش اکران شده به دلیل همین ارتباطات با سرگروه روی پرده رفته اند.

وی افزود: این در حالی است که برخی از فیلم ها مانند «اروند» به کارگردانی پوریا آذربایجانی که در رابطه با مسأله مهم ۱۷۵ غواص شهید دفاع مقدس است مدت ها است پشت در اکران مانده اند و هیچ سینماداری راضی به اکران این فیلم نمی شود!

کارگردان فیلم سینمایی «بانوی کوچک» تأکید کرد: متأسفم که باید این را عنوان کنم که نه کانون کارگردانان، نه شورای عالی تهیه کنندگان، نه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نه سازمان سینمایی، نه شورای صنفی نمایش و نه هیچ یک از نهادها و شوراها و انجمن های مرتبط در سینمای ما کاره ای نیستند و این عده ای افراد هستند که می خواهند با حضور در سینما به منافع کلانی دست پیدا کنند و برای همه تصمیم گیری می کنند و متأسفانه دست های شان با برخی اهالی سینما در یک کاسه است!

وی در بخش دیگری از این گفتگو متذکر شد: اتحاد و همدلی اهالی سینما می تواند باعث فروپاشی لابی گران شود اما متأسفانه امروز همه در کشور ما و به خصوص حوزه سینما به دنبال منافع شخصی و فردی شان هستند و منافع جمعی از کوچکترین و کمترین اهمیتی برخوردار نیست و همین باعث شده تا لابی گران سینما بتوانند به منافع سرشاری دست پیدا کنند و برای همه اهالی سینما تعیین تکلیف کنند.

کارگردان فیلم سینمایی «مارال» در خاتمه این گفتگو افزود: ای کاش سینماگران واقعی که دغدغه سینما و هنر را دارند یک بار برای همیشه به این نتیجه دست پیدا کنند که منافع جمعی را مد نظر عملکرد و رفتارشان قرار دهند و با این کار به عمر لابی گران در سینما خاتمه داده و خود تمامی امور سینما را در دست بگیرند و نگذارند رفتارهای دیکتاتور گونه برخی لابی گران آن ها را سست و ضعیف کند.