نمایش «بازگشت افتخار آمیز مردان جنگی» نوشته شهرام احمدزاده و به کارگردانی آرش دادگر این روزها در تالار حافظ به روی صحنه می‌رود.
نمایش روایتگر داستان سر خوجه‌ای به نام «بیک مان» است که در جنگ اسیر شده و بعد از سه سال اسارت حال به شهر و خانه‌اش بازگشته است اما دیگر جایی در میان خانه و شهرش ندارد.
داستان نمایش به موضوع جنگ و اثرات مخربی که همیشه همه جنگ‌ها با خود داشته‌اند می‌پردازد. اتفاقاتی که باعث دوری بسیاری از خانواده‌ها از هم می‌شود و این اتفاق همیشه پیامدهایی را در بر دارد. دوری پدر و مادر از فرزند، همسر از همسر و فرزند از پدر، که هر کدام از این دوری ها، لطمه های بسیاری را بر افراد وارد می کند که بعد ها در جامعه نمود پیدا می کند.
قصه با موضوعی ثابت به صورت روایتی خطی به جلو می‌رود که بازی بازیگران و استفاده از موسیقی و نورپردازی درست و به جا به جذاب شدن نمایش بسیار کمک می‌کند.
به نظر می‌رسد که نمایش در فضایی مابین رئال و سورئال اتفاق می‌افتد اتفاقاتی که ممکن است در طول زندگی هر انسانی برایش رخ دهد و وجود فرشته مرگ و صحبت‌هایش با شخصیت اصلی نمایش سرخوجه «بیک‌مان» لحظاتی از کار را سورئال کرده است.
نمایش طراحی صحنه خاصی ندارد و شاید بتوان تنها دکور کار را دری متحرک دانست که نماد درهای بسته‌ای است که «بیک‌مان» پس از بازگشتن از اسارت با آنها روبه‌رو می‌شود، البته میزانسن هایی که کارگردان برای بازی بازیگران در صحنه طراحی کرده است را هم شاید بتوان نوعی طراحی دانست اما از نوع طراحی بازی در صحنه.
آکسسوارهایی مورد استفاده در این نمایش کاملاً کاربردی است و هر بازیگر با ورودش به صحنه آکسسوارهای مورد نیاز خود را با خود وارد صحنه می‌کند. نبود طراحی صحنه برای این نمایش نه تنها چیزی از ارزش‌های کار را کم نمی‌کند که اتفاقاً قابلیت های نمایش را به رخ می کشد و شاید بتوان این را یکی از امتیازات کار دانست که نبود دکور در این کار به حضور مخاطب لطمه ای نزد.
اما نورپردازی و موسیقی نقش اساسی در این نمایش دارند و شاید بتوان گفت همراه با بازی بازیگران بار حسی و دراماتیک این کار توسط نور و موسیقی به کار تزریق می‌شود. استفاده از نورهای به جا و در موقعیت‌های متفاوت کار، مخاطب را در فضای حسی نمایش قرار می دهد. اما این مورد تنها به نورپردازی کار وارد نیست و موسیقی هم در همراهی مخاطب با نمایش نقش پررنگی دارد و مخاطب را درگیر فضای شخصیت اصلی نمایش می کند و لحظات دراماتیکی را خلق می‌کند.
طراحی لباس این نمایش قصد دارد تا فضای جنگ جهانی دوم را یادآور شود که شاید تا حدودی توانسته است به خواسته‌هایش نزدیک شود اما نکته قابل توجه استفاده از لباس‌های کاملاً آراسته و مرتب برای فرشته مرگ است که البته رنگ آن مشکی است و انتخاب این رنگ و همچنین استفاده از میکروفن یقه ای برای صدای فرشته مرگ، این فرشته را با عظمت و هولناک نشان می دهد.
نکته جالب توجه استفاده از عینک‌هایی با طراحی‌های عجیب و متفاوت برای شخصیت‌های این نمایش است که این عینک‌ها نشان‌دهنده مذهب و فرقه هر کدام از شخصیت‌های این نمایش است.
اما با تمام این اوصاف نباید کار بازیگران این نمایش و نحوه کارگردانی کارگردان را نادیده گرفت چرا که تصور می‌شود که این کار با درایت و تدبیر کارگردان اجرا شده است.
نمایش «بازگشت افتخارآمیز مردان جنگی» در سیزدهمین جشنواره تئاتر مقاومت نمایش برگزیده شد و در جشنواره سی‌ام جشنواره تئاتر فجر نیز از منتخبین این جشنواره شناخته شد.
در این نمایش خسرو شهراز، سعیده آجرلی، امین طباطبایی، آرش دادگر، الهام شعبانی و ... به ایفای نقش می‌پردازند.