هنر نیوز - گزيده كتاب شناسى توصيفى امام حسين علیه السلام(3)

گزيده كتاب شناسى توصيفى امام حسين علیه السلام(3)

۱. آذرخشى ديگر از آسمان كربلا
مصباح يزدى، محمد تقى، قم، مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى(ره)،چاپ سوم، ۱۳۷۹، ۲۳۹ص.
مجموعه چند سخنرانى در تحليل قيام عاشورا و بيان اهداف امامحسين(ع) از اقدام عليه يزيد است. نويسنده به منظور زدودن برخى شبهات موجود راجع به بزرگداشت عاشورا و علل و زمينه‏هاى بروز آن و گريه و عزادارى برامام حسين، مجموعه حاضر را تدوين كرده است. وى به روش تحليلى و با استناد به آيات واحاديث، هدف امام حسين را اجراى حدود الهى و عمل به وظيفه امر به معروف و نهى ازمنكر دانسته و با اشاره به مندرجات برخى روزنامه‏ها، از مروجان تساهل و تسامح دينى ومردم سالارى كه اعمال خشونت را مطلقاً نفى مى‏كنند، به شدت انتقاد كرده است.
برخى سرفصل‏هاى كتاب چنين است: شبهاتى پيرامون عاشورا و بزرگداشت آن، نقش عاشورا در بقاى اسلام، زمينه‏هاى قيام عاشورا، پيشينه تاريخى واقعه عاشورا، زمينه‏هاىاجتماعى انحراف جامعه، عوامل انحراف جامعه، تشابه جامعه ما با زمان امام حسين(ع)،روش‏هاى به كارگيرى عوامل انحراف جامعه از سوى معاويه، علل و انفعال جامعه در برابرفعاليت ‏هاى معاويه، راه‏هاى مقابله با عوامل انحراف از جامعه، هدف قيام عاشورا، اصلاح مفاسد هدف اصلى قيام امام حسين(ع)، امر به معروف و نهى از منكر، مصاديق امر به معروف و نهى از منكر به معنى عام، وظايف حكومت و مردم در شرايط حاضر و...

۲. ارزيابى انقلاب امام حسين(ع) از ديدگاه جديد
شمس الدين، محمد مهدى؛ مترجم: مهدى پيشوايى، تهران، مؤسسه فرهنگى هنرى الست فردا، چاپ اول، ۱۳۷۹، ۲۸۵ص.

نويسنده در اين اثر طى سه بخش اصلى به ارزيابى و تبيين نهضت عاشورا برآمده است. در بخشى از كتاب آمده است: اگر مبدأ انقلاب امام حسين(ع) را سال ۶۰ يا ۶۱ هجرى بگيريم، سخت اشتباه كرديم. مبدأ انقلاب امام حسين(ع) سال ۶۰ هجرى نبوده، بلكه سال‏هاى پس از وفات پيامبر(ص) بود...، انقلاب خونين امام حسين(ع) حلقه‏اى از زنجير حوادث بود كه يك سر آن به فاجعه كربلا و سر ديگرآن به ماجراى سقيفه منتهى مى‏شد و اين حلقه در كربلا نيز خاتمه نيافت؛ بلكه سرچشمه انقلاب و قيام‏هاى خونين ديگرى گرديد.
نگارنده در بخش نخست «شرايط سياسى و اجتماعى انقلاب امام حسين(ع)» را ذيل اين مقولات بررسى مى‏كند: سرچشمه انحراف، منطق سقيفه، روش عمر در تقسيم بيت المال،مسئله شورى، نتايج زيان بار شورا، سياست مالى و ادارى عثمان، تسلط بنى‏اميه،سياست‏هاى معاويه، و حكومت معاويه.
در بخش دوم «موجبات و انگيزه‏هاى انقلاب» با مباحثى از اين دست ارزيابى مى‏شود:روش امام حسين(ع) در برابر سياست بنى‏اميه، عواملى كه امام حسين(ع) را وادار به صلح بامعاويه كرد، ويژگيهاى يزيد، عكس العمل امام حسين(ع) در برابر وليعهدى و بيعت با يزيد،انگيزه‏هاى انقلاب امام حسين(ع) از نظر افكار عمومى، و راز مخالفت امام حسين(ع) باحكومت يزيد و...
بخش سوم به تبيين «آثار و نتايج انقلاب امام حسين(ع) در حيات جامعه اسلامى»اختصاص يافته است. برخى مباحث اين بخش عبارت‏اند از: قطع نفوذ دينى امويان، بيدارىمسلمانان، رسوايى يزيد، شروع انقلاب‏هاى زيد بن على، ابى‏السريا، عبدالرحمن ابن اشعث،و قيام مختار و...

۳. امام حسين(ع) از زبان استاد شهيد مرتضى مطهرى(ره)
عزيزى، عباس، قم، انتشارات صلاة، چاپ اول، ۱۳۸۱، ۴۱۵ص.

نويسنده كتاب با الهام از اين سخن فقيه فرزانه حضرت امام خمينى(ره) كه آثار استاد شهيد مطهرى را از مهم‏ترين آثار اسلامى دانسته، استخراج نظرات آن استاد شهيد و تدوين و تبويب مجموعه آثار ايشان در باره امام حسين(ع) را سرلوحه كار خويش قرار داده است. اين اثر از بيست و پنج فصل تشكيل شده كه عناوين آن عبارت‏اند از:
فضايل امام حسين(ع)، فلسفه قيام امام حسين(ع) آگاهى و اشتياق امام حسين(ع) به جهادو شهادت، شخصيت حماسى امام حسين(ع)، كربلا تجليگاه فضائل اخلاقى، نماز و عبادت امام حسين(ع)، خصايص و فضايل اصحاب و ياران امام حسين(ع)، فضايل و مصايب خاندان ابى‏عبدالله الحسين(ع)، ويژگى‏هاى پيام و شعارهاى نهضت حسينى، مقايسه شرايط زمانى امام حسن(ع) با امام حسين(ع)، مقايسه مقتضيات و شرايط زمان امام حسين(ع) باساير ائمه، مقايسه نهضت امام حسين(ع) با ساير نهضت‏ها، تحليل ماهيت نهضت و حادثه عاشورا، ويژگى‏هاى مكتب حسينى، درس‏هاى نهضت عاشورا، رمز جاودانگى نهضت حسينى، فلسفه گريستن بر مصايب حسين(ع)، تأثير خون در اشاعه نهضت حسين(ع)، تأثيرو نقش زنان در حادثه كربلا، نقش امام سجاد در تبليغ نهضت عاشورا، جنبه‏هاى گوناگون تبليغ در نهضت حسين، بررسى شخصيت پليد قاتلين حسين بن على(ع)، آثار و نتايج نهضت حسين(ع)، تحريفات عاشورا، و فلسفه احياء فرهنگ عاشورا و اقامه سنّت عزادارى.

۴. امام حسين(ع) در جامعه ارغوانى
كتانى، سليمان ؛ ترجمه پرويز لولاور، قم، نصر، چاپ اول، ۱۳۷۸، ۲۱۶ص.
اين اثر ترجمه كتاب «الحسين فى حلة البرفير» نويسنده مسيحى لبنانى، سليمان كتانى است كه برگردان فارسى آن با عنوان امام حسين(ع) در جامعه ارغوانى سامان يافته است. شيوه نگارش كتاب،تحليلى و نثر آن توصيفى است. كتاب به تحليل عوامل و منشأ تاريخى نهضت عاشوراپرداخته است. نويسنده در اين راستا وقايع تاريخى را از زمان پيامبر(ص) تا پديد آمدن حادثه عاشورا مورد بررسى قرار داده است. در اين كتاب تلاشهاى منافقان و تعصبات جاهلى و قبيله‏اى از جمله علل محروم شدن اهل‏بيت(ع) از حقوقشان به شمار رفته است.
عناوين مطرح شده در اين كتاب عبارتند از: توطئه‏هاى مخالفان رسالت و امامت در زمانپيامبر(ص) و حجةالوداع و سرپيچى از لشكر اسامه، انحراف در مسئله گزينش رهبرى وخلافت بعد از وفات پيامبر(ص)، چگونگى انتخاب خلفاى اول و دوم، شوراى شش نفره عمر در محروم كردن اهل‏بيت(ع) از خلافت، خلافت عثمان و تلاش گسترده‏تر امويان در مقاصد غيراسلامى، كارشكنى‏ها عليه استقرار حكومت عادلانه على(ع)، تحميل صلح به امام حسن(ع)، جنايات معاويه و يزيد و سرانجام پديد آمدن نهضت خونين كربلا.
۵. امام حسين(ع) و جاهليت نو
سليمانى، جواد، قم، يمين، چاپ اول، ۱۳۷۷، ۲۲۴ص.

در اين كتاب، مؤلف با استناد به يافته‏هاى گذشتگان، ضمن بررسى مبانى و ريشه‏هاى نهضت سيدالشهداء(ع) از تجديد حيات جاهليت در عصر آن بزرگوار و نحوه برخورد آن حضرت با اين پديده شوم سخن به ميان آورده است. كتاب متشكل از دو بخش اصلى است. در بخش اول،مؤلف سيماى جامعه را در چهار مقطع: تاريخ جاهليت، عصر بعثت، دوران حكومت سه خليفه اول و دوران حكومت فرزندان ابوسفيان بررسى نموده و در بخش دوم موضع امام حسين(ع) در برابر جهل آن دوره شرح داده شده است.

۶. انگيزه قيام امام حسين (ع)
ضيائى بيگدلى، محمد حسين، قم، انتشارات دارالعلم، چاپ اول، ۱۳۷۴،۲۱۳ص.
اين اثر مجموعه‏اى است كه به بررسى انگيزه‏هاى قيام امام حسين(ع) مى‏پردازد. برخى عناوين كتاب عبارت‏اند از: وظايف اوليّه پيشوايان مذهب اسلام، خلافت امام حسين(ع)، جريان بيعت با يزيد، نگاهى به شخصيت والاى امام حسين(ع)، مرگ معاويه و جانشينى يزيد، كردار و گفتار يزيد...، وظيفه امام حسين(ع) و قيام در برابر يزيد، رشحاتى از انگيزه اين قيام، تصميم امام(ع) به خروج ازمدينه، اعزام مسلم بن عقيل به كوفه از سوى امام حسين(ع)، عزيمت امام حسين(ع) از مكه به عراق، توقف امام(ع) در كربلا، جريان شب عاشورا، روز عاشوراى حسينى، فشرده‏اى ازوقايع بعد از شهادت امام حسين(ع)، قيام امام حسين(ع) از ديدگاه مورّخ مسيحى و....

۷. انگيزه‏هاى قيام عاشورا
دشتى، محمد، قم، مؤسسه تحقيقاتى اميرالمؤمنين(ع) چاپ اول، ۱۳۷۶،۲۵۰ص.

در زندگى فردى و اجتماعى انسانها همواره تحولات ودگرگونيهاى فراوانى رخ مى‏دهد كه بسيارى از آنها قابل ارزيابى دقّت است، و براى آيندگان بهترين آموزگار و معلم ارزشهاست، و براى پندآموزان وانسان‏هاى تشنه حقيقت، عبرت‏آموز است كه نبايد از كنار حوادث و رويدادهاى تاريخى گذشتگان به سادگى عبور كرد. حادثه عظيم عاشوراى حسينى نيز يكى از تحوّلات مهم سياسى تاريخى بشريت، و يكى از رويدادهاى بى نظير در تداوم خط رسالت پيامبران آسمانى است كه بايد به درستى تجزيه و تحليل گردد. و به خوبى مورد ارزيابى قرار گيرد، وعلل و انگيزه‏هاى آن، با روش‏هاى صحيح تحقيق، كشف و شناسايى شود تا همواره بهترين الگو و عاليترين سمبل آزادگى و روشن‏ترين راه آزادى باقى بماند و بشريّت را به راه نجات واميدوارى، به تكامل و رستگارى رهنمون گردد.
با بررسى صحيح تحولات بشرى و قيام‏ها و نهضت‏هاى سياسى، عوامل گوناگونى رامى‏توان كشف و شناسايى كرد مانند: علل و عوامل سياسى، علل و عوامل حكومتى، علل وعوامل جغرافيايى، علل و عوامل روانى و اخلاقى، علل و عوامل نظامى و توسعه‏طلبى‏هاىميليتاريستى، علل و عوامل اقتصادى،علل و عوامل علمى و فرهنگى از اين رو ارزيابى قيام عاشورا، از يك هدفدارى خاصّى برخوردار است و انواع پيام‏هاى ارزنده سياسى، معنوى،عقيدتى را به همراه مى‏آورد، عبرت‏آموز و سرنوشت ساز است، الگوى آزادگان و سمبل آزادى است، محرومان را به مبارزه و تلاش وا مى‏دارد و روح ظلم ستيزى و شهادت‏طلبى راتقويت مى‏كند.
در آن روزگاران حساس، يزيد با اراده و اختيار براى استحكام حكومت خود، و تداوم هواپرستى و سلطه‏گرى امويان، خود را از انجام آن همه جنايات ناگزير مى‏شمارد تا منافع امويان را با تهاجم به عترت پيامبر(ص) و نابودى اركان دين تأمين كند. و امام حسين(ع) نيزدر آن مقطع زمانى خاص، با اراده و آگاهى، با انتخاب و آزادى، دفاع از دين و امت اسلامى رابر مى‏گزيند، و آگاهانه شهادت را مى‏طلبد، و به همه دين خواهان و تشنگان آزادى نامه مى‏نويسد، پيام مى‏دهد كه راه حفظ دين و سلامت قرآن، امروز در سايه قيام و شهادت است.
عناوين مطرح شده در اين كتاب عبارت‏اند از: مسئله تحليل تاريخ، تحقق سيستم حكومت اسلامى...، تحقق شرائط رهبرى، مبارزه با روش‏هاى دروغين انتخاب رهبرى،حاكميت دوباره جاهليت، مبارزه با حاكميت باطل، دفاع از سلامت دين، دفاع خونين و حل بن‏بست‏ها، مبارزه با خودپرستى‏ها، مبارزه با مفاسد اخلاقى، مبارزه با روح ذلّت پذيرى،زنده نگهداشتن سنت و احكام الهى.

۸. بررسى اثرات قيام امام حسين(ع) در فقه سياسى شيعه
شيركش، هيثم، پايان‏نامه كارشناسى ارشد، دانشگاه تهران، دانشكده الهياتومعارف اسلامى، ۱۳۷۹، ۱۷۸ص.
هدف نويسنده بررسى برخى از ابعاد نهضت امام حسين(ع) درفقه سياسى شيعه وگشودن راهى براى علاقمندان به مباحث اجتماعى فقهى بوده است. وى با بهره‏گيرى ازمنابع فقهى، تاريخى و تفسيرى و با استناد به نظر فقها، به دست آوردهاى اين نهضت عظيم‏در فقه سياسى پرداخته و مسئله قيام امام حسين(ع) را در فقه مورد بررسى قرارداده‏است. برخى از عناوين مورد بحث چنين است: تعريف فقه سياسى و برخى ازمصاديق آن، اوضاع معاصر قيام امام حسين(ع)، علل قيام امام حسين(ع) از ديدگاه امام‏خمينى، فقه عاشورايى امام خمينى، ادله مشروعيت قيام عليه حكام جور، چراامام‏حسين(ع) راه تقيه را در پيش نگرفت؟، تقيه در احكام، مهادنه (متاركه جنگ)، هدنه درمتون فقهى.

۹. پس از پنجاه سال پژوهشى تازه پيرامون قيام حسين(ع)
شهيدى، سيدجعفر، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ بيست و سوم،۱۳۷۸، ۲۱۶ص.

اين اثر با شيوه‏اى تحليلى نگارش يافته است و هدف از آن، كاوش در علل و عوامل پيدايش حادثه عاشورا در لابه لاى گزارش‏هاى تاريخى است. اهم عناوين آن عبارت‏اند از: بررسى اوضاع سياسى و اقتصادى و بافت قومى نژاد عرب و تضادهاى دوتيره بزرگ عدنانى و قحطانى و شعبات آن از قبل از اسلام تا سال ۶۱ق، و ادامه تنش‏هاى قومى پس از سال ۶۱، اثرات ظهور اسلام در جزيرة العرب و خارج آن، رواج شبهات كلامى،بر اثر نفوذ فرهنگ‏هاى فلسفى و كلامى بلاد مفتوحه، رقابت مراكز قدرت در پنج شهر مهمآن روز مكه و مدينه و بصره و كوفه و دمشق، آثار فرهنگى بجامانده از تضادهاى لخميان وغسانيان در عراق و شام، تحليل قيام حسينى از آغاز بيعت خواستن يزيد در مدينه و تا پايان وشهادت آن حضرت و اسارت خاندان عترت(ع)، رسوايى ستمگران و انتقام الهى از آنان،روند تحول سياسى و اثرات دراز مدت قيام عاشورا در جهان اسلام، از جمله در دوره بنى‏اميه و بنى‏عباس و گستره تاريخ.

۱۰. پيامهاى عاشورا
محدثى، جواد، قم، پژوهشكده تحقيقات اسلامى نمايندگى ولى‏فقيه در سپاه -مديريت تحقيقات عاشورا، چاپ سوم، ۱۳۸۱، ۲۵۵ص.

شناخت عميق زندگانى امام حسين(ع) و نهضت عاشورا و تجزيهو تحليل ابعاد گوناگون آن از نيازهاى قطعى جامعه اسلامى است. دراين راستا مقرر گرديد يك سلسله تحقيقات گسترده و عميق پيرامون ابعاد زندگانى و قيام امام حسين(ع) زمينه‏ها و پيامدهاى آن صورت پذيرد. مديريّت تحقيقات عاشورا در پژوهشكده تحقيقات اسلامى سپاه بر آن شد تا دراين ميان گام نخست را بر دارد و آنچه را ازگنجينه‏معارف عاشورا در اين جهت برداشت مى‏شود به نسل پوياى انقلاب اسلامى عرضه كند. اين اثر يكى از كارهاى جنبى تدوين «دائرة المعارف امام حسين(ع)» است كه با همكارى جمعى از پژوهشگران در مركز تحقيقات اسلامى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى در دست ِاجراست.
نويسنده دراين مجموعه جهت استخراج اين درسهاو پيامها از مطمئن‏ترين راهها ازجمله سخنان و خطبه‏هاى امام حسين(ع) و ياران شهيد و بازماندگان شهدا، عملكرد، رفتار وشيوه عملى سيدالشهدا و اصحاب و خاندان او؛ متون و منابع معتبر تاريخى و دينى مربوط بهعاشورا استفاده كرده است.
عناوين كلى موضوعات از اين قرارند: پيامهاى اعتقادى، پيامهاى اخلاقى، پيامهاىزندگى بخش، پيامهاى عرفانى، پيامهاى تاريخى، پيامهاى سياسى، پيامهاى احياگرى وپيامهاى بانوان.
در بخش پيامهاى سياسى عناوينى چون ولايت و رهبرى، تولّى و تبرّى، امر به معروف ونهى از منكر، عدالتخواهى، باطل ستيزى، جهاد اصلاح و... مورد بررسى قرار گرفته است.

۱۱. پيامهاى عاشورا (و جايگاه آن در نهج‏البلاغه)
دشتى، محمد، قم، مؤسسه تحقيقاتى اميرالمؤمنين(ع)، چاپ دوم، ۱۳۷۶،۱۸۱ص.

حادثه بزرگ عاشورا در شرايطى تحقق پذيرفت، كه مصلحان اجتماعى از درمان و اصلاح جامعه اسلامى نااميد شده و فكرمى‏كردند راه چاره‏اى وجود ندارد. حماسه عظيم عاشورا به بشريّت سرگردان و درمانده كه در برابر قدرتهاى بزرگ سلطه گر افسون شده بودند، راهى را نشان داد كه حركت‏آفرين ونورانى و جاودانه بود و پيام داد كه: «مرگ سرخ به از زندگى ننگين است».
خونى را در عروق بى رمق بشريّت تزريق كرد كه هرگز از حركت باز نايستاد. شورى دردلهاى آزادگان و تشنگان حقيقت نهاد كه هرگز به سردى نگراييد. شعورى به مغزها دادكه‏همواره راه خونين شهادت را پر رهرو نگهدارند. نورى را در قلبها تاباند كه هرگزبه‏خاموشى نگرائيد. عواطفى‏را در بشريت خسته از انواع ستم برانگيخت كه هموارهدرتكاپوست و هراسى را درعمق وجود سلطه گران تاريخ ايجاد كرد كه همواره دروحشت‏واضطرابند.
پس بايد به ارزيابى هماره اين حقيقت پرداخت. بايد ابعاد ژرف آن را به ارزيابى مدام گذاشت، بايد لحطه‏اى از حماسه خونين عاشورا غفلت نكرد. بايد انگيزه‏هاى سامان دهنده آن را دانست، بايد پديد آورندگان ايثارگر آن را شناخت. بايد امام عشق را در جاذبه‏هاى جاودانه عاشورا پيدا كرد. كه يكى از آن نگاه‏ها و نگريستن‏ها ارزيابى پيامهاى حماسه عاشورااست. اگر پيام‏هاى عاشورا را بشناسيم و در زندگى خود بكار گيريم. همواره در اردوى حضرت اباعبدالله(ع) مى‏توانيم وارد شويم و در برابر هر ستمكارى بخروشيم و با ديگرآزادگان شهادت طلب بجوشيم و هماره از كاسه عشق حسينى در كربلائى به دست همهتاريخ، زلال حقيقت بنوشيم و تا تجلى دولت حضرت يار(عج) در نفى بردگى‏ها، ذلّت وخواريها بكوشيم.
عناوين و موضوعات كتاب بدين قرارند: پاسدارى از دين، زنده نگهداشتن سنّت پيامبر(ص)، زنده نگهداشتن امر به معروف و نهى از منكر، تحقق مراحل نظارت ملّى،انجام‏روشهاى امر به معروف، اصلاح جامعه اسلامى، آينده نگرى (زنده نگهداشتن فرهنگ‏انتظار و رجعت)، زنده نگهداشتن احكام قرآن، حفظ جايگاه رهبرى در اسلام(دفاع از ولايت عترت)، شهادت‏طلبى.

۱۲. پيامدهاى عاشورا
اردكانى، سيدابوالفضل، قم، مركز تحقيقات اسلامى نمايندگى ولى فقيه در سپاه؛انتشارات، منبع، چاپ اول، ۱۳۸۰، ۳۶۶ص.

اين كتاب عمدتاً به وقايع و حوادث پس از شهادت امام حسين(ع)و يارانش اختصاص دارد. نگارنده، ضمن شرح كوتاهى از قيام خونين عاشوراى حسينى، پيامدهاى بعدى آن: يعنى ظهور نهضت‏ها، شورش‏ها و قيام‏هاىمختلف را بررسى كرده است؛ از جمله: شورش حجاز، قيام عراق، قيام مختار بن ابى عبيده ثقفى، قيام زيد بن على(ع)، قيام در ايران(خراسان) و سقوط امويان.

۱۳. پرتوى از عظمت امام حسين(ع)
صافى گلپايگانى، لطف الله، قم، حضرت معصومه(ع)، چاپ اول، ۱۳۷۹، ۴۷۲ص.

اين اثر پژوهشى است توصيفى و تحليلى در باره شخصيت و قيام امام حسين(ع). نويسنده در آغاز به كتابهايى كه در باره قيام امام نوشته شده، اشاره و گفته است: امروزه بيشتر از تحليل حوادث و علل ونتايج آن سخن مى‏رود، حال آنكه درگذشته بيشتر به توصيف حوادث پرداخته مى‏شد. آن گاه نويسنده افزوده است: كتابهايى كه شامل تحليل تاريخى حوادث كربلا مى‏باشد، نسبت به كتابهايى كه متن حوادث را نگه‏دارى كرده، بسيار كم است. در عين حال اهميت كتابهايى كه متن حوادث را نگه داشته‏اند در نزد ما محفوظ است.
مطالب كتاب در چهار بخش تنظيم شده است: شخصيت و فضايل حسين عليه السلام،بنى‏هاشم و بنى‏اميه، علل قيام حسين عليه السلام، نتايج و فوايد قيام حضرت ابى‏عبدالله الحسين عليه السلام.
در بخش اول پاره‏اى از احاديث پيامبر در باره امام حسين آورده و سپس به برخى ازويژگيهاى او (مكارم اخلاق، علم، عدالتخواهى، شجاعت و...) اشاره شده است.
بخش دوم در باره كارنامه بنى‏اميه است و در آن از رزايل معاويه و يزيد سخن رفته است.
بخش سوم به علل قيام امام حسين(ع) اختصاص داده شده و استقبال از شهادت، امر به معروف و...در شمار علل قيام شمرده شده است.
نويسنده در اين بخش كوشيده است ثابت كند كه تشكيل حكومت اسلامى، با همه اهميّت آن، در آن دوره ممكن نبود و امام براى آن قيام نكرد.
سرانجام در بخش چهارم كتاب از نتايج و فوايد قيام امام حسين(ع) سخن رفته است؛ ازجمله: نجات اسلام، بيدارى شعور دينى، محبوبيت اهل‏بيت و عزّت بازماندگان، محكوميت بنى‏اميه در افكار عمومى.

۱۴. پيرامون حماسه عاشورا
شفيعى، سيد محمد، تهران، سازمان تبليغات اسلامى، مركز چاپ و نشر، ۱۳۷۴.
اين اثر داراى يك مقدمه به قلم مرحوم حضرت آيةالله فاضل لنكرانى پيرامون «آگاهى امام حسين(ع) از شهادت خود در سفر به سوى كربلا» است كه با استفاده از منابع مهم و معتبر به اثبات اين قضيه مى‏پردازد. نويسنده در پيشگفتار با توجه به فرمايشات حضرت امام‏خمينى مطالبى پيرامون اهميّت زنده نگهداشتن حماسه عاشورا بيان مى‏كند.
اين اثر در يازده فصل مطالبى را پيرامون قيام امام حسين(ع) اختصاص داده است كه اهم عناوين آن چنين است: قيام امام حسين(ع) زمينه‏ها و مسائل مربوط به قبل از قيام و فساد وفتنه انگيزى حكومت بنى‏اميه، اسوه‏هاى بيدارى و ياران با وفاى امام، تاريخ سازان وچهره‏هاى برتر عاشورا، پيمان شكنان منافق و نقابدار، وضعيت اسرا در شام و مدينه، اربعين حسينى، موضع‏گيرى‏هاى يزيد و كارگزارانش. در ادامه دستاوردهاى قيام امام حسين(ع) وبرخى قيامهاى پس از آن را مورد اشاره قرار مى‏دهد.

۱۵. پيشينه عاشورا (از خون محراب تا محراب خون)
رويكردى تحليلى به تحولات اجتماعى - سياسى عراق و حجاز از سال چهل تاشصت هجرى.
اسدى، محمد، مترجم: حجت الله جودكى، تهران، مؤسسه فرهنگى انتشاراتىتبيان، چاپ اول، ۱۳۷۹، ۲۵۰ ص.
علل و زمينه‏هاى پيدايش واقعه كربلا را مورد تحليل قرار مى‏دهد. نويسنده به روش توصيفى و تاريخى و با استفاده از كتب معتبر تاريخى و جغرافيايى، تحولات اجتماعى وسياسى جارى عراق به ويژه كوفه و بصره طى بيست سال (از۴۱ - ۶۱هجرى) را عرضه مى‏دارد. در ادامه از حوادثى نظير مرگ معاويه، نامه‏هاى كوفيان به امام حسين(ع) و عوامل رويگردانى مردم كوفه از همكارى با امام حسين(ع) بحث مى‏كند. در پايان، موافقان ومخالفان قيام عاشورا و اسامى شهيدان كربلا ذكر شده است.