هنر نیوز - دورهمی دوستانه ایکوموسی‌ها

ایکوموسی‌های ایران دور هم جمع شدند تا درباره بایدها و نبایدهای این موسسه فرهنگی گفت وگوی کوتاهی داشته باشند.

به گزارش هنرنیوز، ایکوموسی‌های ایران عصر دیروز (جمعه ، ۱۸ اردیبهشت) دور هم جمع شدند تا یک عصر بهارانه را با شنیدن صحبت‌های یکدیگر با شادی به پایان برسانند.

در این فضای دوستانه که به بهانه اطلاع از احوالات یکدیگر، اعضای ایکوموس ایران را در خانه‌شان یعنی همان خانه قوام‌الدوله (وثوق) که در محله سرچشمه واقع شده و به‌ عنوان دفتر ایکوموس ایران از آن استفاده می‌شود، دور هم جمع کرده بود، حمیده چوبک – رییس پژوهشکده باستان‌شناسی- از مهدی حجت – رییس ایکوموس ایران – خواست تا چند کلمه‌ای برای اعضای این موسسه فرهنگی صحبت کند.

حجت هم با اشاره به این که روزگار بدی برای میراث فرهنگی رقم خورده و اعضای آن را از هم متفرق کرده است، گفت: با این اوصاف کار زیادی نمی‌توان انجام داد درنتیجه نباید به گسست پیوندها کمک کرده و باید ارتباطات را گسترش و تقویت کردآن هم با برگزاری همین جلسات و دور هم جمع‌شدن‌ها چرا که همین کار باعث مودت، ارتباط و کارایی بیشتر می‌شود.

او با اشاره به روی کار آمدن دولت روحانی و تمرکز دولت بر دو موضوع حساس۱ +۵ و مشکلات اقتصادی، تأکید کرد: در چنین فضایی نباید از دولت توقع داشت تا تمرکز خود را معطوف فرهنگ کند البته ما هم مانند سایر هموطنانمان امیدواریم مشکلات سیاسی و اقتصادی دولت برطرف شود تا اندکی بتواند به مسائل فرهنگی توجه بیشتری داشته باشد.

رییس ایکوموس ایران همچنین با اشاره به وقایعی که در حوزه میراث فرهنگی هر روزه در حال رخ دادن است، اظهار کرد: این که ایکوموس ایران گاهی اوقات نسبت به برخی عملکردها در سازمان میراث فرهنگی تذکراتی می‌دهد،درست اما نمی‌تواند به طور مرتب در مقابل آنها به عنوان نیروی منفی عمل کند. مصلحت نیست ما مقابل همکاران و دوستانمان در سازمان موضع بگیریم. به نظرم تحکیم پایه‌های میراث فرهنگی از هر چیزی مهمتر است. آنچه امروز رخ می‌دهد به دلیل عدم درک ارزش میراث فرهنگی است. اگر در برخی از کشورها این میزان علاقه به میراث فرهنگی وجود دارد به دلیل همین درک است.

وی به نقل خاطره‌ای از مرحوم شیرازی پراخت که نقل کرده بود:« با آقای بهشتیان از کنار مسجد شاه رد می‌شدیم برای مرمت مجبور شده بودند میخی به یکی از کاشی‌ها بکوبند و طناب را بدان آویزان کنند. آقای بهشتیان هرچه با اشاره توضیح می‌داد معمار در آن بالا متوجه نمی‌شد. آخر سر با ایما و اشاره پایین آمد و ایشان به معمار گفت: بیا این میخ را در چشم من بکوب و بر کاشی نکوب. که البته درنهایت قرار شد معمار طنابی بلند تر بردارد و میخ در جای دیگری کوبیده شود.»

حجت با طرح این پرسش که چرا بهشتیان چنین احساسی دارد، تصریح کرد:برای این که فهم و شعور و سابقه بالای این مرد در حوزه میراث فرهنگی می‌طلبد که چنین بینش و تفکری هم داشته باشد اما متأسفانه بسیاری از مسوولان چنین دیدی ندارند و چنین فهمی باید برای آنها فراهم شود.