به گزارش هنرنیوز؛مشیری پیش از این رمانِ مشهورِ «ژاک قضا و قَدَری و اربابش» را از دیدرو ترجمه کرده‌بود که تا امروز چند بار تجدیدچاپ شده‌است.

دیدرو که یکی از مهم‌ترین نویسنده‌گان و اندیشمندانِ عصرِ روشنگری در فرانسه است، این رساله‌ی روایی کوتاه را در نیمه‌ی دوم قرنِ هجدهم نوشته و در آن گفت‌و‌گویی خیالی میان خود و یک شخصیت خاص که در آن زمان به ایشان «لاابالی» گفته می‌شد؛ ترتیب می‌دهد و در آن درباره‌ی انواع مصادیق مانند اخلاق، عشق، آموزش، مذهب و سرنوشت و.. بحث می‌کند. این رساله از بنیادین‌ترین آثاری‌ست که در آن‌ها می‌توان رئوسِ فکری لیبرال و فردگرا را مشاهده کرد و همین امر است که این کتابِ دیدرو در یکی از مهم‌ترین آثار داستانی- فلسفی قرنِ هجدهم کرده است. این ترجمه مجوز گرفته و در مراحلِ نهایی انتشار قرار دارد

دُنی دیدرو به سال ۱۷۱۳ متولد و در سالِ ۱۷۸۴ در پاریس درگذشت. او نزدیک به بیست و شش سال سرپرست دایره‌المعارف جامع فرانسه بود. این مجموعه‌ی درخشان در ۲۸ جلد منتشر شده است. دیدرو یکی از منتقدان کلیسای کاتولیک بود و این کلیسا بارها حکم به سوزاندن آثار و تکفیرِ او داد. او کنارِ رابله و روسو از مهم‌ترین چهره‌های فرانسوی عصرِ روشنگری محسوب می‌شوند. دیدرو چهار اثر داستانی-فلسفی نوشت که «ژاک قضا و قدری»، «برادرزاده‌ی رامو» و «راهبه» ارز مهمترین‌شان محسوب می‌شوند.

مینو مشیری یکی از معدود فرانسه‌دان‌های ایرانی‌ست که درباره‌ی ادبیات قرن هجدهم و شخص دیدرو تحصیلات آکادمیک داشته و در حوزه‌ی ادبیات دوران روشنگری متخصص است.

مشیری فارغ از آثار دیدرو رمان‌هایی چون «کوری» نوشته‌ی ژوره ساراماگو، «آدولف» بنژامن کنستان، «خاکستر گرم» از شاندور مارایی و ... را به فارسی برگردانده است.

هنر نیوز