حسن دادشکر کارگردان و بازیگر تئاتر در گفتگو با هنرنیوز در مورد برگزاری بیستمین جشنواره تئاترکودک و نوجوان و ایجاد بخش خردسال در این دوره گفت: ایجاد بخش خردسال در این دوره اتفاق بسیار خوشایندی است که در این جشنواره شاهد آن هستیم البته جشنواره تئاتر کودک و نوجوان سال گذشته این تجربه را با جدایی بخش کودک از بخش نوجوان تجربه کرده بود و در این دوره ما شاهد اضافه شدن بخش خردسال به صورت مجزا در این جشنواره هستیم.
وی در مورد ویژگی‌های تئاتر خردسالان افزود: طبق درجه بندی و تعریف سازمان ملل از گروه‌های سنی، خردسال از ۳ تا ۶، کودک ۷تا ۱۴ سال، نوجوان ۱۴ تا ۱۷ سال و بعد از آن نیز جوان نامیده می‌شود، طبق این درجه بندی خردسالان پیش از کودکان تعریف شده‌اند البته ما خردسالان را نیز جز کودکانی می‌دانیم، اما خردسالان از زمانی که شروع به صحبت می‌کنند و به سن مهد رفتن می‌رسند آموزش‌هایی به آن‌ها داده می‌شود، که این آموزش‌ها باید براساس سن آن‌ها باشد به همین خاطر یکسری نمایش‌ها وجود دارد که با مشارکت خود بچه‌ها شکل می‌گیرد و جنبه آموزشی دارد و به گونه‌ای غیر مستقیم به آن‌ها آموزش می‌دهد و یا از سویی دیگرخردسالن را با نمایش‌هایی ساده با مشاغل، حیوانات و... آشنا می‌کنیم.
کارگردان «گنجشکک اشی مشی» و «بزرگ‌ترین معمای جهان» ادامه داد: اما نمایش‌هایی که توسط گروه‌های حرفه‌ای برای این خردسالان آماده می‌شود باید مطالبی برای نشان دادن به آن‌ها انتخاب شود که مفاهیم آن ساده و قابل فهم باشند و مضامین آن کمتر جنبه دراماتیک و بیشتر جنبه تصویر سازی و نمایشی داشته باشد اما هر کارگردانی بنا بر دانش و تجربه و توانایی خود می‌تواند از شیوه‌ها و تکنیک‌های تئاتر استفاده کند تا خردسالان را در جذب نمایش ویژه‌شان کند.
دادشکر افزود: زمان اجرا‌ها برای خردسالان باید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه باشد تا آن‌ها احساس خستگی نکنند، این نمایش‌ها باید ریتم، موسیقی و کلام موزون داشته باشد و خلاقیت‌های بازیگران در این اجرا بسیار اهمیت دارد و اینکه این بازیگران بدانند که در واکنش‌های خردسالان از خود چه عکس العملی نشان می‌دهند، اما آنچه که اهمیت دارد این است که معمولا این اجرا‌ها باید با مشارکت خردسالان همراه باشد و این بچه‌ها می‌توانند شخصیت‌های فرعی نمایش باشند.
این بازیگر ضمن بیان اینکه تخصصی شدن مخاطبان امری معمول در تئاتر دنیا است، خاطرنشان کرد: در تئاتر همه جای دنیا مخاطبان براساس گروه سنی دسته بندی می‌شوند و از سنین پائین این دسته بندی شکل می‌گیرد، بچه‌ها براساس گروه سنی که در آن قرار دارند سلایق خاص خود را دارند که این سلایق براساس شرایط جامعه است و تخصصی سازی تکلیف و وظایف مجریان هر بخش را مشخص می‌کند و همین امر سبب می‌شود تا ما در آینده مخاطب حرفه‌ای داشته باشیم، کشورهای پیشرفته در تئاتر خود برای گروه‌های سنی کودکان و نوجوانان چنان پیشرفت کرده‌اند که مکبث را به زبانی ساده برای کودکانشان اجرا می‌کنند، اما در کنار تخصصی سازی ما مشکل بزرگی چون کمبود سالن برای اجراهای کودکان و نوجوانان داریم و همین امر باعث می‌شود تا تعداد اجرا‌ها برای این گروه‌های سنی کمتر شود البته ما باید بچه‌ها را از مدرسه با تئاتر آشنا کنیم چرا که در این صورت ما مخاطب خاص خواهیم داشت.
وی با بیان اینکه تنها اجرای تئاتر کودک و نوجوان در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و تالار هنر حرفه‌ای است، تاکید داشت: با توجه به اینکه به تئاتر کودک و نوجوان چندان اهمیتی داده نمی‌شود کانودن پرورش فکری با توجه به امکاناتش در این خصوص کمی دقیق‌تر از تالار هنر رفتار می‌کند اما در مجموع دو تالار هنر و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سالن‌هایی هستند که اجرای تئاتر کودک و نوجوان در آن جدی‌تر و البته به صورت حرفه‌ای‌تر دنبال می‌شود اما گاهی نمایش‌ها از درجات علمی برخوردار نیستند و اجرا‌ها جنبه بازی دارند تا جنبه آموزش و همین سطحی نگریستن به کار کودک سبب می‌شود تا آن‌ها انگیزه برای تماشای تئاتر نداشته باشند.
بازیگر نمایش‌های «شش جوجه کلاغ و یک روباه» و «نقلی و مادربزرگ» در پایان عنوان کرد: در مجموع به تئاترهای کودک و نوجوان ما کمتر اهمیت داده می‌شود و و این تئاتر‌ها بدون عیب و نقص نیستند و این اتفاق را می‌توان در اجراهای کودک فرهنگسرا‌ها به وضوح دید.
