به گزارش هنرنیوز، خیابان «شیخ فضل‌الله نوری» در «چهار گلوبندک» علاوه بر مردمی که از مراسم خاص یک مسجد بازمی‌گشتند، مهمان خبرنگاران، سامانه‌ی‌۱۳۷ اکیپ اجرایی منطقه ۱۲ تهران، و رییس شورای شهر تهران بود تا پیش از ظهر روز جمعه ۱۷ مرداد بتوانند از صحنه تخریب تیغه‌ی سیمانی کشیده شده جلوی در ورودی خانه شیخ فضل‌الله نوری عکاسی کنند و با مالک بنا به گفت و گو بنشینند. 

درب خانه از کوچه جلویی بسته است اما وقتی وارد کوچه پشتی می‌شوی کارگران با کلنگ مشغول کندن دیوارند. مالک می‌گوید درب خانه را به دلیل حضور معتادان تیغه کشیده است. ۱۴ سال است که اینجا را خریده اما چون جزو طرح شهرداری بوده مجوز برای تخریب نداشته و حالا خوشحال از این که طرح اجرا نمی‌شود، خبر می‌دهد که به زودی مجوز تخریب خانه را ‌می‌گیرد و آن را می‌کوبد و حسینیه می‌سازد. 

منوچهر خالقی مدیر عامل موسسه‌ی خیریه صنف کفاش‌ها در بازار تهران است. او این خانه را از «آقای هادوی» نخستین دادستان تهران خریداری کرده است، البته پس از مکثی می‌گوید «هادوی» این خانه را بدون گرفتن هیچ پولی به دلیل نیت خیر این انجمن به آن‌ها داده است. و نیت خیر صنف ساخت حسینیه‌ای است. 

او اصرار دارد که این بنا باید تخریب شود اما مسجد جامعی به خبرنگاران می‌گوید اینجا باید حفظ شود. می‌تواند مرمت و احیا و حفظ شود و حسینیه هم باشد. چه اشکالی دارد.

باز خالقی می‌گوید نه تخریبش می‌کنیم اینجا برای کسی مهم نیست. اینجا که ثبت میراث فرهنگی نیست اگر مهم بود، ثبتش می‌کردند. 

او ادامه می‌دهد: در زمان خریداری این خانه در سال ۱۳۷۸ غلامحسین کرباسچی شهردار وقت تهران اعلام کرده بود برای گسترش شهرداری تهران قصد ایجاد سایتی در این منطقه را دارد تا این محدوده به خیابان بهشت متصل شود، اما پس از ۱۴ سال اکنون آن طرح ملغی شد.

حالا خالقی خوشحال از ملغی شدن طرح خبر از تلاش خودش و اعضای صنف برای گرفتن مجوز ساخت در این خانه می‌دهد . تلاشی که از سال ۱۳۹۲ آغاز شده است. به گفته او از دفتر آیت الله سیستانی و وحیدی نیز برای تاریخی بودن آن استفتا کردند تا بتوانند این خانه را خراب و حسینیه بسازند. 

او با ناراحتی از هجوم شبانه معتادها می‌گوید، از زمانی که معتادان آرامش شب و روز او را گرفته‌اند و لوازم و وسایل خانه را دزیدند و همه محل را اسیر کرده بودند؛ برای همین هم این خانه را یک سال پیش با مجوز کلانتری تیغه کرده و درش را با سیمان بسته است.

کارشناسان میراث فرهنگی برای بازدید از این خانه چند بار به محله آمده‌اند اما عبدالخالقی با خنده تلخی که مصداق آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا می‌گوید: حالا که تیغه را برداشتند بروید و آن را ببینید. درها آویزان، سقف‌ها فرو ریخته و پنجره‌ها شکسته، پر از زباله، سرنگ. اینجا هر چیزی می‌بینید الا اثری از خانه شیخ فضل الله . مسئولان میراث کجا بودند. ۱۴ سال پیش اوضاع اینجا خیلی بهتر از حالا بود. آنوقت مسئولان میراث فرهنگی و شهرداری و شورای شهر کجا بودند. ما با استفسایی که گرفته‌ایم کار خلافی نمی‌کنیم. به خودمان حق می‌دهیم که این خانه را خراب کنیم،اگر مجبور باشیم آن را به میراث فرهنگی می‌دهیم اما از این کار رضایت کامل نداریم.

خالقی اظهار می‌کند: اگر میراث فرهنگی قصد خرید این خانه را دارد براساس قیمت روز آن را می‌فروشیم،حتی اگر قصد دادن زمین معوض هم داشته باشند، آن زمین باید در منطقه بازار باشد چون می‌خواهیم حسینیه را در بازار ایجاد کنیم.

با بازشدن درب خانه و رفتن خبرنگاران به داخل با وجود توصیه برخی از همراهان به مسجد جامعی مبنی بر مناسب نبودن ورود او از یک دخمه به داخل خانه، او به سرعت راهی می‌شود و همه خانه را بازدید می‌کند. خانه‌ای که از سینک دستشویی، شطرنج ، شیشه‌های نوشابه، سرنگ، لحاف و توپ فوتبال، تا درخت انجیر خم شده و برگهای خشکیده و شیشه‌های شکسته و حوض آب بی‌رمق دیده می‌شود.

رجبعلی خسروآبادی مدیر کل اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران هم با دیدن خانه می‌گوید: از چند سال گذشته قصد وارد شدن به این فضای تاریخی را داشتیم اما تاکنون نتوانسته بودیم، با این وجود آمادگی داریم این خانه را مرمت و تملک کنیم.

او تصریح می‌کند:باید ویژگی‌های تاریخی و فرهنگی این خانه مشخص شود، همچنین با شهرداری تهران تعامل می‌کنیم تا سند ثبتی آن آماده و هرچه زودتر تکمیل شود.

احمد مسجد جامعی هم مجدداً خطاب به علیرضا تابش و خسروآبادی و خبرنگاران اظهار می‌کند:این خانه حتما باید در فهرست آثار ملی به ثبت برسد و هیچ نهاد یا دستگاهی نمی‌تواند این خانه‌ی تاریخی را تخریب کند.

خبرنگاران و مسجدجامعی راهی می‌شوند تا یک فرغون سیمان دوباره کنج دیوار لانه کند و کارگران شهرداری به سرعت مشغول تیغه کشیدن شوند تا شاید تکلیف خانه شیخ فضل الله روزی مشخص شود.