همیشه طرح صحنه یک نمایش، مدل طراحی لباس ها و ... مواردی هستند که برای مخاطب جذاب بوده، این ارکان در کنار یکدیگر سبب می شود تا تئاتر زیباتر به نظر رسد و هر کدام از این طراحی ها گاهی نشان دهنده مکان و زمانی خاص است، اما تمام این جذابیت ها و نوع طراحی آنها به نظر کارگردان باز می گردد، کسی که تمرکز اصلی را بر کار دارد و یک تئاتر حاصل تفکر و ایده های این فرد است.
تئاتر در کنار تمام ارکان تشکیل دهنده خود عناصری دارد که به جذابیت و واقع گرایی بودن آن کمک بیشتری می کند، این عناصر که صحنه پردازی، نورپردازی، طراحی لباس، چهره آرایی، وسایل صحنه و آثار صوتی هستند به تئاتر رنگ می دهد، به این عناصر، عناصر فنی تئاتر می گویند.
در تمام تئاترهای حرفه ای این عناصر وجود دارد، طراحی صحنه بر مبنای فضای داستان و همچنین نظر کارگردان به اجرای نهایی توسط طراح صحنه در می آید و به بازیگر در ایفای نقشش بسیار کمک می کند.
از سویی دیگر نور پردازی در تئاتر را داریم که در صحنه اهمیت دارد و مهمترین کاربرد آن در صحنه این است که تماشا گر بتواند آنچه را که در صحنه اتفاق می افتد را ببیند، اما علاوه بر این، نور در تئاتر قابلیت های دیگری دارد که از جمله آن سه بعدی نشان دادن بازیگران و دکور، جهت دادن به مسیر توجه تماشاگر و .. است.
بعد از نور پردازی، طراحی لباس را داریم که توسط طراح لباس، طراحی می شود اساسا لباس به خلق شخصیت توسط بازیگر کمک می کند، لباس و نوع پارچه آن در هر تئاتر می تواند زمان و مکان را معرفی کند و به القای مضمون نمایش کمک می کند.
در کنار صحنه پردازی، نورپردازی و لباس، چهره آرایی و گریم است که شاید بتوان آن را قدیمی ترین عنصر فنی دانست. گریم نیز همچون دیگر عناصر به بازیگر کمک می کند تا نقش خود را بهتر دریابد تا بتواند آن را بهتر به مخاطب ارائه دهد، همچنین گریم سبب می شود تا چهره بازیگر به نقش نزدیک تر شود.
وسایل صحنه نیز که به آنها آکسسوار نیز گفته می شود وسایلی است که در صحنه تئاتر مورد استفاده است و بازیگران از آنها برای باور پذیری نقش خود استفاده می کنند.
پس از صحبت از عناصر تشکیل دهنده تئاتر باید گفت که برای این که نمایشی به روی صحنه رود، باید یک ایده و فکر واحد بر آن تسلط داشته باشد و کسی که به این عناصر وحدت می بخشد کارگردان است. حضور کارگردان از دیر باز در تئاتر قطعی بوده و هر زمان که صحبت از تئاتر شده کسی به عنوان کارگردان در کنار آن بوده است.
کارگردان علاوه بر اینکه یک هنرمند است؛ یک سازمان دهنده نیز است، چرا که نمایشی را که با سازمان دهی هایش خلق کرده است. کارگردان تئاتر در حقیقت سازمان دهنده کاری بسیار پیچیده است. کارگردان تئاتر نه تنها باید تئاتر بداند که باید به همه هنرها آشنایی داشته باشد به همین خاطر کارگردان باید از ویژگی های شخصی و حرفه ای برخوردار باشد.
