محمد حسین نیرومند کار‌شناس مسائل سینمایی و هنری در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد پیشنهاد وزیر دادگستری مبنی بر تاسیس مجتمع اختصاصی هنرمندان گفت: معتقدم تاسیس چنین مجتمعی یک ضرورت است چرا که من خودم چندی پیش درگیر اختلاف بین دو انجمن هنری بودم و بار‌ها هم با این دوستان به دادگاه رفتم و در آنجا بود که بیش از همه متوجه شدم که چقدر ضروری است تا قاضی پرونده شناخت دقیق تری نسبت به مسائل هنری و هنرمندان داشته باشد به طوری که بتواند به درستی جریان سازی هنری و هنرمندان را بشناسد و صحبت‌هایی که بین دو طرف دعوا در خصوص مسائل هنری مطرح می‌شود را به خوبی درک و تحلیل کند. لذا‌‌ همان زمان تصمیم گرفتم تا نامه‌ای به وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی بنویسم و از ایشان بخواهم برای تربیت برخی از قضاتی که مسئول رسیدگی به مسائل هنری هستند چاره اندیشی کنند.
وی با بیان اینکه قضاتی که مسئول رسیدگی به پرونده‌های شکایت هنرمندان هستند حتما باید درک درستی از مباحث هنری و روحیه هنرمندان داشته باشند تا به هنگام صدور رای، احکام منصفانه تری را صادر کنند افزود: بنده بر این باورم که تاسیس مجتمع اختصاصی هنرمندان یک امر بسیار بسیار ضروری است و می‌تواند اتفاق مبارکی در این حوزه باشد. لذا امیدوارم این مجتمع هر چه زود‌تر تاسیس شود اما به شرطی که قضات این مجتمع، در زمینه رسیدن به درک صحیح از مسائل هنری، آموزش‌های لازم را کسب کرده باشند و به هنگام صدور حکم، مشورت‌های لازم را از کار‌شناسان هنری آن حوزه دریافت کرده باشند.
مشاور وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: نباید قوه قضاییه به هنگام رسیدگی به پرونده‌های هنری، خودش را بی‌نیاز از مشاوره‌های هنری هنرمندان بداند. چرا که نمی‌شود به پرونده‌های هنری بدون اینکه اطلاع دقیقی از مباحث هنر و هنرمندان داشت رسیدگی کرد.
محمد حسین نیرومند خاطر نشان کرد: باید جمعی از جامعه هنری در این مجتمع‌ها برای کمک فکری به قضات حضور داشته باشند تا قاضات را به هنگام تصمیم گیری کمک کنند. حوزه هنر یک حوزه بسیار تخصصی است و تصمیم گیری نسبت به آن کار دشواری است و باید کسی در این زمینه قضاوت کند که حتما جریان‌های هنری را بشناسد و درک صحیحی از هنر داشته باشد. لذا بسیار ضروری است که هنرمندان در این عرصه، نقش بیشتری به عنوان مشاوران هنری داشته باشند.
این هنرمند کشورمان با اشاره به پرونده فرج الله سلحشور بابت شکایتی که از وی درخصوص سرقت فیلمنامه حضرت یوسف (ع) شده بود گفت: به دلیل عدم شناخت قاضی این پرونده، روند رسیدگی به این موضوع، زمان طولانی را به خودش اختصاص داد این درحالی بود که اگر مجتمع اختصاصی در این زمینه وجود می‌داشت و قضات آموزش دیده‌ای نسبت به مسائل هنری تربیت شده بودند حتما رسیدگی به این پرونده آنقدر طولانی نمی‌شد.
وی همچنین به پرونده اعطای درجه استادی به برخی از اعضای انجمن خوش نویسان اشاره کرد و افزود: علت طولانی شدن این پرونده نیز به دلیل عدم شناخت قاضی پرونده و گروههایی بود که به این پرونده ورود پیدا کردند. وگرنه رسیدگی به این پرونده، کار خیلی دشواری نبود و تنها کافی بود تا قاضی این پرونده، این معنا را درک می‌کرد که لقب استادی یعنی چه؟ چون یکی از مباحث جدی آن پرونده، بحث اعطای درجه استادی بود و افرادی که استحقاق دریافت چنین درجه‌ای را نداشتند می‌خواستند با برخی از فضا سازی‌ها به این مقام دست پیدا کنند. بنابراین تا زمانی که قاضی درک درستی ازشان و مرتبه استادی نداشته باشد نمی‌تواند به این پرونده رسیدگی کند. متاسفانه در این پرونده، قاضی نتوانست جوهره اختلاف را به خوبی تشخیص دهد درحالی که جوهره آن به کیفیت فنی و هنری کار برمی گشت. از این لحاظ بسیار ضروری است که قضات با مشاوره از هنرمندان با تجربه و بی‌طرف به این گونه پرونده‌ها رسیدگی کنند.