مریم اطیابی- به گزارش هنرنیوز، مدرسه‌ی دارالفنونی ۱۶۳ ساله، که افرادی چون اعتمادالسلطنه، صنیع‌الدوله و احتشام السلطنه (اولین و دومین روسای مجلس شورای ملی) و میرزا جهانگیرخان ( روزنامه نگار و مدیر روزنامه تاثیرگذار صور اسرافیل) از نخستین دانش‌آموختگانش بودند دیر زمانی است که از عدم مدیریت واحد رنج می‌برد. میراث فرهنگی و سازمان نوسازی مدارس کشور و آموزش و پروش هر کدام که با تغییر مدیران متعدد در آشفته حالی مدرسه‌ به یادگار مانده از امیرکبیر نقش داشته‌اند.

زمانی دارالفنون زیر نظر سازمان نوسازی مدارس کشور اداره می‌شد پس از آن توسط پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش اکنون زیر نظر مدیریت سازمان پژوهش آموزش و پرورش اداره می‌شود به این سیاهه بلند بالا تغییر مدیران سازمان میراث فرهنگی استان تهران طی این سالها و وضعیت اسفناک حوزه میراث فرهنگی را هم باید اضافه کرد تا آنجا که بودجه میلیاردی مرمت دارالفنون طی سال گذشته هرگز برای مرمت از سوی اداره میراث استان تهران به کار گرفته نمی‌شود و حتا خبرها حاکی از باز بودن پرونده دارالفنون در بخش بازرسی میراث فرهنگی است!

چندی پیش یک منبع آگاه به هنرنیوز گفته بود که طی سال گذشته از سوی سازمان میراث فرهنگی مبلغی چندمیلیاردی برای مرمت دارالفنون طی سه نوبت در نظر گرفته که اداره میراث استان تهران این مبلغ را در نوبت اول و دوم صرف هزینه پروژه‌های تعریف شده بدون بودجه دیگر می‌کند و مبلغ نوبت سوم نیز در میراث تهران گم می‌شود! و این بودجه هرگز خرج دارالفنون نمی‌شود. و اکنون در دولت آقای روحانی نیز بودجه‌ای برای مرمت این بنا وجود ندارد. 

از سویی ابوطالب حافظی مدير مدرسه ی دارالفنون درباره اقدامات انجام شد از سوی وزارت آموزش و پرورش می‌گوید: «سال ۷۸ كميته‌های مشتركی ميان سازمان ميراث فرهنگی و آموزش پرورش برای احيای آن تشكيل شد اما به طور جدی به اين موضوع پرداخته نشد. اما خوشبختانه در طی ۸ ماه اخير مرمت و احيای مدرسه ی دارالفنون در دستور كار وزارت آموزش و پرورش قرار گرفته است و هم اكنون ۵۰۰ ميليون تومان برای بازسازی سالن نمايش اين مدرسه اختصاص داده شده است. از سویی بيش از ۲ ميليارد تومان برای مقاوم سازی مدرسه دارالفنون از سوی وزارت آموزش و پرورش درنظر گرفته شده تا در مقابل زلزله ی ۸ تا ۱۰ ريشتری مقاوم باشد.»

این اقدامات در حالی از سوی آموزش و پرورش انجام شده که به نظر می‌رسد شهرداری منطقه ۱۲ و به طور اخص شهرداری بافت تاریخی باید به کمک دو ارگان دیگر بیاید و در احیا فضای سبز این مدرسه اقدامات مقتضی را انجام دهد.

از سویی حافظی خبر از برگزاری كميته‌ی مشتركی با حضور مهدی حجت قائم مقام سازمان میراث فرهنگی، محمدیان معاون وزیر و رییس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش و سازمان نوسازی مدارس کشورطی دو هفته آینده می‌دهد تا تصميم نهايی درباره‌ی مرمت و مقاومت سازی دارالفنون گرفته شود.

هر چند از نزدیکی دارالفنون مترو می‌گذرد و قطعاً پس لرزه‌های مترو دامان این بنای تاریخی را خواهد گرفت اما حافظی بیش از همه دل‌نگران زلزله است. شاید به همین دلیل در مرمت بنای دارالفنون آجرها و چوب‌های سقف برداشته شده و به جای آن از سیمان و آهن استفاده می‌شود!

او وقتی با این پرسش رو به رو می‌شود که چرا قسمتی از بنا با سیمان و آهن مرمت شده است؟ می‌گوید:« طرح مرمتی را آموزش و پرورش به میراث فرهنگی ارائه کرده و با تأیید آنها آغاز به کار شد. این بنا به دلیل ثبت ملی شدن تحت نظارت مستقیم میراث فرهنگی است و برای هرگونه برنامه عملیاتی و عمرانی نقشه‌ها به میراث فرهنگی می‌رود و پس از بازدید و تأیید آنها انجام می‌شود. یکی از علت‌های تأخیر مرمت هم ارسال نظر قطعی کمیته فنی سازمان میراث فرهنگی است و طرح مقاوم سازی بدون نظر این کمیته آغاز نمی‌شود.»

او توضیح می‌دهد که برای طرح مقاوم سازی و انجام عملیات آن سازمان نوسازی مدارس کشور طرح را به میراث فرهنگی استان تهران ارائه کرد و امسال چهار جلسه کمیته مشترک با حضور مدیر کل میراث استان تهران آقای نصرتی و مهندس حشمتی کارشناس استان تهران، سازمان نوسازی مدارس و آموزش و پرورش داشتیم که این جلسات منجر به اجازه طرح مقاوم سازی شد بنابراین تمامی گام‌ها تحت نظارت میراث فرهنگی بود.

او در پاسخ به این پرسش که سازمان نوسازی مدارس از این روش در چه بناهایی استفاده کرده است؟ می‌گوید:« در خیلی از بناها و مدارس قدیمی کشور سازمان نوسازی از این روش استفاده کرده است» 

حافظی وقتی با این پرسش مواجه می‌شود که بنای تاریخی با بنای قدیمی متفاوت است و آیا می‌توان از این روش برای مرمت بنای تاریخی استفاده کرد؟! این چنین پاسخ می‌دهد:« بله صد درصد این دو متفاوتند بنابراین با توجه به حساسیت بناهای تاریخی هر اقدامی در دالفنون منوط به نظر سازمان میراث فرهنگی بوده و هست و ما هرگز هیچ اقدامی را بدون تأیید آنها انجام نداده‌ایم!»

حافظی روش مقاوم سازی به کار رفته در دارالفنون را شاتکریت عنوان می‌کند که در این روش می‌توان بتن یا ملاتی که از طریق شیلنگهای لاستیکی حمل شده و با استفاده از هوای فشرده و با سرعت زیاد به سطح مورد نظر پاشیده می‌شود، را مورد استفاده قرار داد.