حجت الله محمدی و دو دوست جوانش سروش دبیری نوازنده سنتور، داوود مرادی نوازنده سازهای کوبه ای در نخستین دوره جشنواره تولیدات دانشجویی فرهنگ و هنر غرفه فروش سازهای سنتی را دارند. با او در این باره به گفتگو نشسته ایم؛
_آقای محمدی مهمترین انتقادها و انتظارات شما دانشجویان موسیقی از مسئولان برگزار کننده این جشنواره چیست با توجه به اینکه در حوزه موسیقی همیشه محدودیت هایی وجود دارد این نمایشگاه چه امتیازهایی در این باره داشت؟
موسیقی از اساس و پایه محدودیت های بسیاری دارد اما در خصوص این جشنواره بهتر است از امتیازات آن گفته شود؛ در جشنواره تولیدات دانشجویی فرهنگ و هنر ما فرصت پیدا کردیم سازهای دست ساز خودمان را به نمایش بگذاریم تا مردم بدانند موسیقی فقط تهیه کردن ساز و خرید از مغازه های سازفروشی نیست بلکه بُعد مهم آن ساخت ساز است که به نوعی پشت صحنه فروش ساز محسوب می شود و اتفاقا این بُعد از موسیقی دنیای جذاب و شیرینی دارد.
این امتیاز سبب می شود تا مردم از نزدیک ببینند و بدانند که ساز چگونه ساخته می شود و مهمترین حرکت ما اطلاع رسانی ما در چگونگی ساخت ساز به مردم بود و این لطفی بود که با تخصیص غرفه در حق ما دانشجویان موسیقی صورت گرفت؛ ولی انتظار داشتیم که تبلیغات خوبی برای این نمایشگاه صورت گرفته باشد، توزیع بنر و بروشور باید به صورت گسترده صورت میگرفت که مردم از وجود این نمایشگاه اطلاع یابند.؛ چراکه اگر دقت کنید بیشتر بازدیدکنندگان یا دانشجویانی هستند که از دانشگاه های خودشان می آیند یا دانش آموزان یعنی ما آنچنان بازدید کننده عام نداشتیم؛ یعنی در کل مردم عادی خیلی حضورشان کمرنگ بود و بیشتر دانشجویان بازدیدکننده بودند در صورتیکه اگر تبلیغاتشان بیشتر بود مردم این نمایشگاه را بهتر می شناختند و به آن سر می زدند.
_شما در غرفه فقط ادوات موسیقی را عرضه می کنید، دغدغه اصلی شما چیست؟
هنر دغدغه ما است و هرکاری هم که می کنیم که برای پیشبرد موسیقی به سمت بهتر شدن شرایط آن است چون در حال حاضر موسیقی وضعیت خوبی ندارد؛ ما در غرفه مان نوازندگی، خوانندگی، آموزش و فروش و ساخت ساز و سفارش گرفتن ساز را داریم؛ تیم ما یک تیم سه نفره است که هرکداممان در یک حوزه تخصص داریم ولی هر سه نفرمان نوازنده یک گروه هستیم؛ از بُعد اول که آموزش است هرکدام از بازدیدکنندگان هر اطلاعاتی راجع به ساز بخواهد سعی می کنیم راجع به آن ساز اطلاعات کلی به او ارائه بدهیم حتی به برخی که تازه می خواستند موسیقی را شروع کنند و موسیقی غیر سنتی مد نظرشان بود هم اطلاعات ارائه شد؛ به هرحال ما تا جایی که می توانستیم کمکشان کردیم و از بُعد آموزش کوشیدیم هرآنچه می دانستیم به مردم اطلاعات ارائه کنیم که البته چند نفر از نوازندگان از دانشگاه های تهران به اینجا آمدند و تبادل اطلاعات کردیم.
_فکر می کنید با توجه به اینکه جشنواره تولیدات دانشجویی فرهنگ و هنر با هدف کارآفرینی و ایجاد اشتغال تشکیل شده است، در بخش موسیقی چگونه می توان کارآفرینی ایجاد کرد؟
کارآفرینی را باید نخست در بخش آموزش ساز و موسیقی ایجاد کرد ولی این آموزش باید کیفیت داشته باشد، دومین بخشی که در موسیقی مغفول مانده است کارآفرینی در حوزه ساخت ساز است یعنی اگر از دانشجویان حمایت به عمل آید خصوصا دانشگاه اصفهان، مطمئنا آینده شیرینی هم در انتظار موسیقی و هم در انتظار خود سازندگان سازها است. البته من نوازنده هستم ولی سازنده ها دغدغه های بسیاری دارند اما متاسفانه حمایت نمی شوند و هیچ ارگان و سازمانی برای حمایتشان وجود ندارد؛ به واقع خودشان هستند و عشقشان و چوب وگرنه هیچ درآمدی برایشان وجود ندارد ولی اینکه اگر حمایت و پشتیبانی بشوند آینده خوبی خواهند داشت.
