نشست رسانه ای نمایش «بانوی آب و آئینه» به کارگردانی حسین پارسایی صبح امروز ۲۹ اردیبهشت ماه با حضور کارگردان و مجری طرح نمایش در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای این نشست حسین پارسایی به عنوان کارگردان نمایش سخنانش را اینگونه شروع کرد: سال ها است که برای توضیح کارگردانی نمایش در مقابل جمع شما خبرنگاران نبوده ام و در دهد۸۰ در حوزه مدیریت فرهنگی با شما ارتباط داشتم و فارغ از فعالیت های هنری بوده ام اما اینبار به عنوان کارگردان نمایش «بانوی آب و آئینه» در کنار شما هستم.
وی در خصوص شکل گیری متن اظهار داشت: کار از طراحی متنی شروع شد که در این طراحی به دنبال روایتی متفاوت از واقعه ای تاریخی هستیم تا بتوانیم به گونه ای معاصر و دیداری آن را به مخاطب عرضه کنیم. متن مبتنی بر ۲ روایت موازی آب و آتش است. آبی که نماد پاکی و روشنایی است و آن را متعلق به مادری می دانیم که مادر آب ها است چرا که مهریه اش آب بوده و مهریه این مادر در ظهر عاشورا از فرزندش دریغ می شود.
پارسایی ادامه داد: از سوی دیگر آتش که یکی دیگر از عناصر این نمایش است اصرار دارد تا خود را به خیمه ها برسد، این دو روایت در تمرینات ما مبنا بود تا میلاد اکبرنژاد طرح اولیه این نمایشنامه را نوشت و در طی تمرینات فرهاد مهندس پور به عنوان دراماتورژ با ما همکاری کرد و در نهایت محمدرضا کوهستانی به عنوان نویسنده کار با گروه همراه شد.
کارگردان نمایش «سراب» خاطرنشان کرد: این نمایش یک سند مستند روایی و دیداری است که برای بیننده معاصر سازی شده است و استفاده از تصاویر انیمیشن در آن معرف غیر رئالیستی بودن اثر است. این نمایش به عنوان یک اثر تحلیلی و دیداری است که مخاطب با آن مواجه می شود که تمام اجزا در نمایش یکدیگر را تکمیل می کنند به گونه ای که گاهی حرکت ها چنان شفاف گویای مفاهیم هستند که احساس می شود اگر از دیالوگ استفاده نشود برای مخاطب قابل فهم است.
وی افزود: نمایش «بانوی آب و آئینه» روایتگر مردمی است که آب و آفتاب را از دست داده اند و برای پیدا کردن آن به سر آغاز حرکت می کنند و در این میان با اتفاقاتی رو به رو می شوند که دو روایتگر این نمایش رویا نونهالی و دانیال حکیمی است.
حسین پارسایی تاکید داشت: در این اثر نمایشی سعی کردیم تا دیالوگ ها فرا مناسبتی باشد و به صورت مستقیم به یک واقعه تاریخی پرداخته نشود و نگاهی تحلیلی و توحیدی دو نماینده از نسل امروز است. تئاتر دینی یک اصل است که تصور می شود زمان اجرا و مخاطبانش خاص است به همین سبب ما تلاشمان بر این بود تا محتوا، مضمون و ساخت فرا مناسبتی باشد هرچند که نمایش گذر تاریخی دارد تا بتوان آن را در هر زمان و مکان دیگری اجرا کرد.
وی گفت: در انتخاب ۲ بازیگر اصلی این نمایش گزینه های مختلفی داشتم و چون متن به صورت کارگاهی شکل می گرفت بعد از صحبت ها با بازیگران متفاوت به رویا نونهالی و دانیال حکیمی رسیدیم.
سعید داخ به عنوان مجری طرح این نمایش در ادامه گفت: کار به صورت رسمی از اسفند ماه آغاز شد و تا به امروز ادامه پیدا کرد. زمان کمی داشتیم که در همین زمان کم، کارها تقسیم بندی شد و به نظرم حضور یک مجری طرح برای نمایش ها ذهن کارگردان را آسوده تر می کند و کاگردان با آرامش خاطر بیشتری به تولید اثرش می پردازد.
