به گزارش هنرنیوز؛ بررسی سازماندهی فضای بافت تاریخی راونا نشان می‌دهد که در آن هیچ گونه دخل و تصرف بدون برنامه‌ریزی و مطالعه کامل نشده است و تعادل زندگی شهری کاملا محسوس است. در چارچوب حفظ و احیای ارگانیک شهر، کوشیده‌اند تا هر بنای تاریخی و محله قدیمی و کوچه و خیابان‌های آن کاربری جدیدی داشته باشد، بی‌آنکه فرم و شکل و ساختار آن تغییر کند. مثلا، از میدان خلوت گاریبالدی به عنوان محلی برای برگزاری جشنواره‌ها استفاده می‌شود یا از میدان قدیمی مجاور خیابان مازینی به صورت پارکینگ؛ اما میدان پوپولار فضایی جمعی است که هنرمندان و روشنفکران و توریست‌ها و دانشجویان ترجیح می‌دهند از بام تا شام در کافه‌ها و رستوران‌های پیرامون آن جمع شوند و درباره تندیس‌ها، ستون‌های یادبود وکاخ‌ها و کلیساهای میدان پوپولار ساعت‌ها صحبت کنند. 

اگر کسی بخواهد به بازار مرکزی و فروشگاه‌های بافت تاریخی شهر برود، بهترین مسیر دسترسی، خیابان مازینی و کوچه پس کوچه های میدان پوپولار است. برای خروج از بافت تاریخی نیز کافی است با صرف چند دقیقه پیاده‌روی از مسیر خیابان ماریانی و خیابان رم از مقابل کلیسای سانتاماریا ایمپرته بگذرد و به دروازه قدیمی پورتانووا برسد. دسترسی به ایستگاه راه‌آهن و خروج از شهر نیز به همان اندازه از مسیر پیش گفته آسان و میسر است. 

فضای سبز و معماری محیط و منظر در همه جای بافت تاریخی حضور دارد و با آن در تعامل بسیار نزدیک است. با وجود این، مسافری که در ایستگاه راه آهن پیاده می شود و می خواهد پیش از اقامت در هتل، در یکی از پارک های شهر استراحتی کوتاه داشته باشد، مکانی بهتر و مناسب‌تر از قلعه بزرگ و تاریخی راونا نخواهد یافت که دژی است رومی و سراسر محوطه مرکزی آن به پارکی سرسبز تبدیل شده است. اصولادر راونا مجاورت کلیساهای بزرگ یا عمارت عهد رنسانس پارک های بزرگ و کوچکی دیده می شوند که چشم انداز این آثار تاریخی را بس زیبا کرده‌اند. در راونا کمتر اثر تاریخی یافت می‌شود که در کنار آن حداقل یک فضای سبز کوچک وجود نداشته باشد. پارک تئودوریکو در مجاورت قلعه تاریخی دیگری به همین نام قرار دارد.

روش واحد و یکسان مرمت را می توان در نمای بناها، محله ها و کوچه ها مشاهده کرد. روش مرمت، هر چند موزه ای و با رعایت اصالت های قدیمی صورت گرفته است اما رعایت اصل وحدت سبب شده است تا شهر زیبایی و جلوه خاصی بیابد. در اینجا، دیگر ازآن روش های مرمت و بازسازی سلولی که شهر را به مجموعه نامتجانس و چهل تکه دوزی شده تبدیل می کند، خبری نیست ! 

محوطه‌های باستانی بسیاری در بافت تاریخی راونا قرار دارد که باستان شناسان در آنجا به کاوش می‌پردازند. کاوش و کشف آثار باستانی در بافت تاریخی شهر به دو گونه کاربری شهری می‌یابد و شهروندان را به تعامل با خود فرا می‌خواند :
۱. احداث فضاهای سبز در پیرامون آثار معماری کشف شده
۲. ایجاد موزه‌های جدید با رعایت اسلوب معماری سنتی شهر 

صرف‌نظر از موزه باستان‌شناسی راونا، یکی از جالب ترین موزه های شهر، موزه موزاییک کلیسای اوفمیای مقدس است. این موزه که با عنوان داموس نیز معروف است، بازمانده‌های موزاییک‌های یک خانه اشرافی رومی است که در کاوش‌های باستان‌شناختی دهه پیش، از زیرکلیسای نام برده پدیدار گردید و اکنون در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت است. موقعیت کلیسا و موزه موزاییک به گونه‌ای است که از طریق خیابان باربیانی به میدان باراکا و دروازه قدیمی هادریان و بافت جدید شهر می توان دسترسی داشت و یا از طریق خیابان سنت ویتاله به میدان پوپولار و بازار شهر رسید. 

عرضه خدمات شهری در بافت تاریخی، با چگونگی بافت و ساختار آن تناسب دارد. در معابر و کوچه هایی که نمی‌توان از ماشین‌های بزرگ زباله‌کش استفاده کرد، از نیروی انسانی و ماشین‌های کوچک بهره برده‌اند و آنجا که لوله کشی گاز می‌توانسته بافت تاریخی را تخریب یا تهدید کند، برای استفاده از انرژی برق تسهیلات ویژه ای در نظر گرفته‌اند. در مورد آتش نشانی و خدمات ایمنی نیز سعی شده است که از تجهیزات کوچک و قابل حمل به میزان لازم استفاده شود و ضریب ایمنی فضاهای مسکونی و تجاری در مقابل حریق افزایش یابد. بدین منظور کارشناسان آتش نشانی به کنترل مستمر و بازبینی مکرر می‌پردازند و هشدارها و راهنمایی‌های لازم را در اختیار شهروندان قرار می‌دهند. کوتاه سخن آنکه، عرضه خدمات جدیدی شهری متناسب با بافت تاریخی تعریف شده است و نه اینکه بافت تاریخی را متناسب با آن تغییر دهند. 

الگو فرهنگ ترافیک در بافت تاریخی راونا، حفظ بافت تاریخی است. مردم به استفاده گسترده از دوچرخه تشویق شده اند و دوچرخه سواری از نشان های بلوغ فکری و فرهنگی شمرده می شود و تا آنجا که بشود، سعی کرده اند از تردد خودرو در بافت تاریخی جلوگیری کنند. بدین منظور بر سر خیابان ها و معابر اصلی، از میدان‌های قدیمی، که نمی‌توان از آنها به عنوان فضای جمعی استفاده کرد به عنوان پارکینگ رو باز رایگان استفاده می‌شود تا مردم به پیاده روی یا دوچرخه سواری تشویق شوند. معمولا در مجاورت چنین پارکینگ‌هایی ایستگاه کرایه دوچرخه، تعمیرگاه دوچرخه و ایستگاه اتوبوس قرار دارد. یکی از نمونه های موفق این طرح، میدان راه آهن راونا است که از همان ایستگاه، دسترسی به اتوبوس و دوچرخه میسر است. پس از عبور از میدان راه آهن(میدان فارینی) وارد میدان بزرگی می توان شد که هتل بزرگ جولی آنجا قرار گرفته است(میدان ماملی) و از سمت چپ به قلعه بزرگ راونا و هتل ایلجیاچیلیو دسترسی وجود دارد و مسیر سمت راست نیز به خیابان رم و ماریانی می رود که به ترتیب کلیسای سانتاماریا ایمپورته و کاخ کورادینی در آنجا قرار دارند. در اینجا راننده می تواند خودروی خود را در پارکینگ رایگان این میدان پارک کند و پیاده یا با دوچرخه و یا اتوبوس وارد بافت تاریخی شود. در مقابل دروازه های قدیمی هادریانو پورتانووا دو پارکینگ بزرگ دیگر نیز وجود دارد. 

اتوبوس های راونا گازسوزند و آنجا که عرض خیابان اجازه داده، به ترانوا توجه شده است. پایین بودن حد سرعت مجاز در بافت تاریخی و نیز وجود چراغ قرمزهای متعدد در مسیر عبور عابر پیاده، خود عامل بازدارنده دیگری است که راننده را به انصراف از ورود به بافت تاریخی ترغیب می کند! این نیز ناگفته نماند که نرخ خدمات تاکسی در بافت تاریخی ارزانتر است. بافت تاریخی راونا که هسته و مرکز اصلی شهر است، به واسطه دروازه های قدیمی آن و نیز خیابان ها و پارک های پیرامونی به طرزی نامحسوس و ناملموس از بافت جدید شهر راونا جدا می شود. این به گونه ای است که شکل و ساختار خیابان ها و کوچه های بافت تاریخی همچنان حفظ شده است و خیابان ها و کوچه ها سنگفرش اند؛ اما هنگام خروج از بافت تاریخی نه تنها دروازه های قدیمی شهر از پایان بافت قدیم و آغاز بافت جدید حکایت می کند، بلکه احداث کمربندی سبز پیرامون بافت تاریخی به منزله مرزی است میان سنت و مدرنیته. پس از آن چشم انداز شهر امروزی راونا پدیدار می شود: خیابان های آسفالته و بلوارها و ساختمان های مدرن.