به گزارش هنرنیوز،بهزاد مفیدی - سرپرست هیأت كاوش هفت‌تپه- در پاسخ به این پرسش كه با توجه به نزدیكی مزارع نیشكر به این محوطه‌ی باستانی چقدر احتمال دارد بخشی از این شهر باستانی زیر مزارع باشد؟ گفت: روی مزارع نیشكر نمی‌توانیم اندازه‌گیری كنیم، چون همیشه نیشكر دارد؛ اما از بدشانسی حالا كه گروه ژئوفیزیك همراه ما نیست، محصول آن را برداشت كرده‌اند.
وی اضافه کرد: فقط در یك فصل كه در حال برداشت نیشكرها بودند، بخشی از زمین آزاد شد و ما توانستیم چند مسیر را پیمایش کنیم که نشان داد در قسمت روبه‌روی منطقه‌ای كه اكنون در حال كاوش است، مجموعه‌ای زیر مزرعه‌ی نیشكر وجود دارد كه حدس می‌زنیم، ساختمان چهارگوش بزرگی به اندازه‌ی ۶۰ در ۷۰ متر زیر زمین باشد.
نمی‌توانیم همه شهر را خارج کنیم
این باستان‌شناس درباره‌ی پیش‌بینی مساحت شهر باستانی واقع در هفت تپه گفت:این شهر در زمینی حداقل به شعاع تقریبی دو در چهار كیلومتر قرار دارد كه ما آن را شناسایی كرده‌ایم و می‌دانیم این مساحت تقریبی برای این شهر باستانی وجود دارد؛ اما همه‌ی آن را نمی‌توانیم خارج كنیم، چون بخشی از آن زیر «كوی ایلام» قرار دارد.
مفیدی همچنین درباره‌ی دكل برقی كه در محوطه‌ی باستانی هفت‌تپه قرار دارد، توضیح داد: این دكل از ابتدا و پیش از شناسایی این محوطه‌ی باستانی، در همین‌جا وجود داشته است.
هفت تپه ثبت جهانی نمی‌شود
این باستان‌شناس درباره‌ی تلاش برای ثبت جهانی این محوطه‌ی باستانی، توضیح داد: این كار مشكل است، چون این محوطه نسبت به معبد زیگورات چغازنبیل كمتر شناخته شده است. سازمان‌های جهانی مثل یونسکو به این موضوع توجه دارند که محوطه‌ی مورد نظر در دنیا خوب معرفی شده باشد.
وی بیان کرد: ما در ابتدای راهیم و تازه می‌خواهیم این محوطه را شناسایی كنیم. هر چه بیشتر كار و بهتر معرفی كنیم، در سال‌های آینده می‌توانیم روی این موضوع نیز حساب باز كنیم که دنیا این اثر را می شناسد، البته جامعه‌ی علمی باستان‌شناسی دنیا هفت‌تپه را حتا بهتر از ایرانی‌ها می‌شناسد و به آن بها می‌دهد؛ اما جامعه‌ی عمومی دنیا كمتر با این محوطه‌ی باستانی آشناست.
مفهومی‌تر کردن شهر باستانی برای بازدیدکنندگان
مفیدی درباره‌ی اینکه نتایج فصل هفتم شامل کدام قسمت از شهر می‌شود؟ اظهار کرد: فصل هفتم ادامه‌ی فصول قبلی کاوش است. تصور شهری در دل خاک برای شما سخت است. ما این کار را به کمک نقشه‌های ژئو مغناطیس انجام می‌دهیم. می‌توان آن را این گونه تشریح کرد که مانند عکس‌‌های رادیولوژی در عمل جراحی که تمام اعضای بدن را نشان می‌دهد، به کمک سنسورهای مغناطیسی نقشه‌های ژئو مغناطیس طی پیمایش ترسیم شده و تمام این شهر را در دل خاک به ما نشان داده است.
وی افزود: چون این ساختمان‌ها خیلی بزرگند، در یک فصل نمی‌توان آنها را از دل خاک بیرون آورد. بخشی‌های حفاری شده، دوباره با خاک پر شدند تا تخریب نشوند. هر فصل ساختارها را بیرون می‌آوریم، مستند نگاری می‌کنیم، ترسیماتش را می‌کشیم و جهت دیوارها را تعیین می‌کنیم، این که فضاها چگونه‌اند؟ اشیای داخلشان چیست ؟ و... بعد پر می‌کنیم و جلوتر می‌آییم.
سرپرست هیأت كاوش هفت‌تپه توضیح داد: اکنون در شمالی‌ترین قسمت قرار داریم و کار به مرحله‌ای رسیده که طی هماهنگی قرار شده دیگر محل کاوش را پر نکنیم، روی این دیواره‌ها کاهگل می‌کنیم تا فصل‌های بعد کاوش راحت‌تر ادامه یابد و برای بازدید کننده هم قابل مفهوم‌تر باشد، چرا که بدین ترتیب می‌تواند ساختمان‌ها و فضاها را ببیند.
ساختمانی برای جیره‌ی غذاهای روزانه
وی با بیان این که با توجه به ابعاد شهر، معابد و ساختمان‌های اداری و چندین هزار نفری که در اینجا زندگی می‌کردند، در می‌یابیم این شهر به محلی برای تدارکات گسترده نیازمند بوده،اظهار کرد: به غیر از ساختمانی که برای تدارکات جنگی و سوارکاری تعبیه شده است، ساختمانی هم برای انبار کوزه‌ها و خمره‌ها و مواد غذایی و... احداث شده است.
او تشریح کرد: الواح به دست آمده بیشتر بیانگر آن هستند که چه چیزی در چه زمانی به چه مقدار وارد شهرشده و جیره روزانه چقدر بوده است. همچنین نشان می‌دهد این شهر مرکز بوده و سایر توابع موظف بودند مواد و ادوات را به این شهر وارد کنند.
مفیدی با اشاره به محل مورد کاوش در فصل هفتم ادامه داد: از این رو حجم کوزه‌های سفال در اینجا ( ساختمان انبارغذا) به عنوان آرشیو غذای روزانه زیاد است.همچنین همه‌ی سفال‌ها و کوزه‌ها از نوع قابل حمل است، نه خیلی کوچک نه خیلی بزرگ. خمره‌هایی که با چهارپایان قابل حمل بودند.
مریم اطیابی
