در همه این نشست ها التزام بر پرسش های اساسی در حوزه وضعیت نشر و نمایشگاه کتاب از سوی خبرنگاران مطرح و به اجبار از جانب مسئولان پاسخگویی شد، اما حقیقت این است که بخش عظیمی از این وعده ها جز طبل تو خالی بیش نبود. 

بسیار زشت است که مسئولین نمایشگاه از تجهیز امکانات آن سخن بگویند و بابت آن رقم بودجه برشمرند اما هنگام اجرایی شدن نمایشگاه شاهد تحقق حتی یک مورد از آن موارد نباشیم، کما اینکه در خصوص وضعیت ناشران کودک و نوجوان پیشتر قائم مقام نمایشگاه از تجهیز این سالن خبر داده بود اما در روزهای پایانی نمایشگاه کتاب پس از گفتگو با شش ناشر برگزیده این حوزه با نتایج سال گذشته و همان گلایه ها مواجه بودیم.
در خصوص این سالن طرح نکاتی به فراخور موضوع حائز اهمیت است؛ 

۱/ناشران کودک و نوجوان نه تنها از تبعیض بیرونی و فضای

نمایشگاهی در عذابند بلکه بین این ناشران و تخصیص غرفه هم این مسئله صادق است، یعنی تصدی این سالن با کسانی است که به دلیل تصدی شان از شرایط بهتری در تخصیص غرفه برخوردارند، به عبارت دیگر غرفه های برخی ناشران در مرکز و با الویت غرفه بندی بدون انضباط الفبایی قرار داشت و برخی ناشران در حاشیه چادرها و با متراژی ناچیز نمایشگاه را سپری کردند، این تبعیض نا به جا در تمام طول سالن ناشران کودک و نوجوان به چشم می خورد.
 
۲/برخی ناشران همچون انتشارات قدیانی فضایی به قدر پادشاهی از سالن ناشران کودک و نوجوان داشتند که به نظر می رسد از تامین بودجه های کافی فضایی انحصاری برای خود ایجاد نموده و کف آسفالت محوطه را کفپوش پوشانده اند در این حال این پرسش به ذهن خطور می کند که آیا به این دلیل که مدیر این انتشارات مسئولیت های متعددی در حوزه های مختلف دارد، نیست که از چنین فضایی در نمایشگاه برخوردار شده است.
 
۳/موقعیت چادر ناشران کودک و نوجوان با کف آسفالت و فضای گرمی که این چادر را به گلخانه شبیه می کند و مسیری که از درب ورودی توان کودک را تا رسیدن به این غرفه می فرساید فی نفسه عدم توجه مسئولین را به این جریان بازگوست، کار به جایی می رسد که مدیر انتشارات محراب قلم هم در نشست هم فکری ناشران از این بی انصافی شکایت می کند. 

۴/ وقتی خبرنگاران از سازه های چادر کتاب های کودکان و نوجوانان بازدید می کردند این سالن هنوز راه اندازی نشده بود اما وقتی در ایام نمایشگاه از سقف آن بازدید به عمل آمد تایید شد که اگر باران ببارد وضعیت اسفبار سال قبل تکرار خواهد شد، با این اوصاف مسئولان باید خدا شکر کنند که در ایام نمایشگاه کتاب باران شدیدی نبارید. 

به نظر می رسد سازه هایی از چادرهای مجاور شبستان که وعده تجهیزشان داده شده بود تنها به چند چادری منحصر شد که محل تردد مسئولین بدانجا بود. 

با این تفاسیر چگونه است که قائم مقام نمایشگاه کتاب قبل از برگزاری آن از عبارت «گلایه ناشران کودک و نوجوان را رسیدگی کردیم» استفاده می کند اما به صحت عبارت خود تردید نمی کند و چشم ناظران را بر این مسائل بینا نمی داند؟! 

و چگونه است که معاون فرهنگی از تشکیل کمیته ای برای رسیدگی به تخلفات ناشران صحبت می کند اما برای رسیدگی به تخلفات متصدیان نمایشگاه هیچ مرجعی وجود ندارد؟!

مریم خاکیان