مریم کاظمی بازیگر و کارگردان تئاتر در گفتگو با هنرنیوز در خصوص نمایش « رام کردن زن سرکش» گفت: چندی پیش نمایشنامه ای از شکسپیر را با عنوان «رام کردن زن سرکش» برای حضور در بخش تجربه های نو سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر ارائه داده ام این نمایشنامه، نمایشنامه ای کمدی است که تصمیم دارم آن را با هنرجویانم در فرهنگسرای ارسباران تولید کنم.
کارگردان نمایش «رام کردن زن سرکش» در خصوص تمرین این نمایش افزود: تمرینات ما برای نمایش«رام کردن زن سرکش» نیز در کلاس ها بوده که ما در ساعت های کلاسمان نمایشنامه را تحلیل می کنیم، اتود می زنیم و از این اتفاقات فیلمبرداری کرده و یاداداشت برداری می کنیم تا برای تمرینات جدی تر به آنها رجوع کنیم.
کاظمی در مورد بازیگران نمایش گفت: تئاتر«رام کردن زن سرکش» نوعی نمایش در نمایش است که دو بخش حال و گذشته را دارد که بازیگران زمان حال به تماشای نمایشی از گذشته می نشینند، تصمیم دارم تا بازیگران حال حسین محب اهری و رابعه اسکویی باشند و بازیگران نمایش گذشته هنرجویانم باشند در اصل قصدم این است تا در کنار هنرجویانم از بازیگران با سابقه در کارم استفاده کنم.
بازیگر نمایش«خواب در فنجان خالی» ضمن بیان اینکه این نمایشنامه اثری کمدی از شکسپیر است خاطرنشان کرد: به متن اولیه براساس نیازهای اجرا مطالبی اضافه و کم شده است و یکسری از مسائلی که در زندگی های خودمان وجود دارد به متن اضافه شده است و دراماتورژی در این متن صورت نگرفته است.
وی افزود: البته تصمیم دارم تا دو کار کودک را نیز به روی صحنه ببرم اما این اتفاق در نیمه اول امسال نخواهد افتاد چرا که در این چند ماهه اخیر بسیار درگیر کارهای اداری خانه تئاتر و مسائل انجمن نمایش بوده ام که به تولید و تمرین تئاتر نرسیدم.
کارگردان نمایش« خطر مجسمه عبید جدی نیست» در خصوص کار با هنرجویان خود اظهار داشت: همیشه معتقدم افرادی که برای آموزش دیدن وارد کلاس های بازیگری و تئاتر می شوند به معنی این نیست که این افراد بازیگران خوبی هستند و یا بازیگران خوبی خواهند شد واین فکر همیشه فکری غلط از جانب هنرجویان است که همیشه به خاطر علاقه و شور سطحی و ناپختگی، یک ایده آل حساب نشده در وجودشان دارند که بازی خود را هم سطح با بازیگران مطرح می دانند در صورتی که گاهی حتی بازی بسیاری از این بازیگران هم در حد خوبی نیست.
وی از ورود افراد تازه کار در کنار هنرمندان با سابقه در تئاتر گفت: مگر همیشه نمی گوییم که تئاتر یک سیستم باز است و همیشه افراد تازه کار و جدید می توانند وارد آن شوند چرا که تئاتر نیز مانند دیگر نهاد ها نیاز دارد تا به روز شود حالا این به روز شدن با افراد جدید از دانشگاه ها، کلاس های آزاد، معرفی نامه ها و رابطه بازی ها شکل می گیرد و حضور افراد از این چارچوب خارج نیست اما متاسفانه ما سیستم معیوبی داریم چرا که بسیاری از افراد با وجود اینکه درس این رشته را خوانده اند نمی توانند وارد این حوزه شوند زیرا اساس کار در این حوزه براساس توانایی و استعداد نیست و سیستم ناعادلانه ای در این عرصه دیده می شود و شاید بتوان این سیستم را جنگی نابرابری دانست.
این بازیگر ادامه داد: افراد علاقه مند هم برای حضور به تئاتر سعی دارند تا از هر طریقی وارد این سیستم می شوند که از آنها حمایت شود، من نیز زمانی که کلاس هایم را در فرهنگسرای ارسباران شروع کردم تصمیم داشتم تا از این کلاس یک خروجی داشته باشم که این خروجی علاوه بر اینکه کارنامه کاری من برای برگزاری این کلاس ها باشد، تشویقی برای هنرجویان باشد.
مریم کاظمی در خصوص گزینش هنرجویانش برای حضور در نمایش «رام کردن زن سرکش» تاکید داشت: در ابتدا قصدم این بود تا ۳ روز در هفته کلاس داشته باشم اما سیستم اداری فرهنگسرا تنها یک روز را در نظر گرفته بود اما ما کلاس ها را شروع کردیم تا در طول تمرین متوجه شدم که تمام هنرجویان کلاس مناسب برای حضور در عرصه تئاتر نیستند اما خودشان این را قبول نداشتند در این بین کلاس ها را متوقف کردم و از هنرجویان خواستم تا من را در کارهایی که به صحنه بردم در کارهای مختلف کمک و همراهی کنند که تعداد محدودی از بچه ها در این مسیر با من ادامه دادند و عده دیگری در میانه راه کار را رها کردند اتفاقی که شاید در خصوص هنرمندان مطرح نیز می بینیم که صرف حضورشان برای گیشه را کافی می دانند و چندان پابند کار نیستند و اگر کار تصویری به آنها پیشنهاد شود در میانه راه کار را رها کرده و به کار تصویری می روند به همین خاطر نمی توان روی این افراد چندان حساب کرد و برای من در وهله اول خوش قولی افراد اهمیت دارد بنابراین از هنرجویانی استفاده کردم که تا پایان کار با من همراه بودند.
