روزهایی را سپری می‌کنیم که فعالیت در زمینه هنری به‌ویژه در زمینه برپایی نمایشگاه‌هایی از آثار هنرمندان روند مطلوبی را طی می‌کند. در این راستا نیز برگزاری اکسپوی ۹۱ را به همراه داشته‌ایم. به همین بهانه با در کنار هم داشتن برپایی نمایشگاه‌های متعدد در گالری‌های تهران و برگزاری اکسپو؛ با «زهرا پاکزاد»، استاد دانشگاه، به گفتگو نشسته‌ایم؛
شما از جمله استادان جوان هستید که در عرصه هنر، دغدغه پیشرفت جوانان را دارید و حضوری پررنگ و فعال نیز داشته‌اید. درباره فعالیت خود در این راستا توضیح بیشتری بفرمایید.
من هرساله، دانشجویان خود را تشویق می‌کنم تا آثاری که خلق کرده‌اند را در معرض نمایش بگذارند و معمولاً آثار دانشجویان من در نگارخانه بهزاد به نمایش درمی‌آید که شامل آثار ۴۰ دانشجوی رشته هنر و ۵۲ اثر با تم اصلی طبیعت بی‌جان و با نگاهی نو می‌باشد. همچنین شیوه بیان، رئالیستی است و ماده اصلی اثر رنگ روغن است. هرساله در این فصل اولین کارگاه رنگ را برگزار می‌کنم.
هدف شما از برگزاری نمایشگاهی این چنینی و البته به صورت متداوم در هر سال چیست؟ آیا برگزاری این‌گونه نمایشگاه‌ها در روند پیشرفت هنر کشور و ایجاد انگیزه برای هنرمندان جوان موثر است؟
من از برگزاری این قبیل نمایشگاه‌ها استقبال می‌کنم به دلیل اینکه اولین قدم برای آشنایی هنرمندان جوان با گالری و نمایشگاه است و آنها می‌آموزند چگونه اثر خود را به مخاطب عرضه کنند و چگونه پیام موردنظر خود را در این اثر ارائه دهند. برگزاری این نمایشگاه به آنها کمک می‌کند تا نحوه بیان آموزش را بفهمند و بتوانند ارتباط با مخاطب را به وجود آورند همچنین موجب سوق دادن جوانان به سمت‌وسوی هدف آتی آنها می‌شود و در نهایت با مخاطبان خود آشنا می‌شوند.
شما از اکسپو دیدن کرده‌اید؟ اگر این‌گونه است نظر شما در رابطه با آثار به نمایش گذاشته شده در اکسپو چیست، آیا کیفیت موردانتظار را داشته است؟
به نظر من، اکسپو نیز مانند دیگر نمایشگاه‌ها، دربرگیرنده گروه‌های خاص است و اساتید و هیئت انتخابی و داوران و شرکت‌کنندگان، اعمال سلیقه‌های شخصی خود را دارند و مجموعه‌ای از امواج سلیقه‌های خاص است و یک جریان هدایت شده از سوی مدیران و دست‌اندرکاران است. با نگاه به اکسپو متوجه می‌شویم در راستای هدف هیئت مدیره است. هیئت مدیره اکسپو و نمایشگاه‌های دیگر تعیین‌کننده طول موج آثار انتخاب شده است. به عقیده من، آثار کپی شده اروپایی بسیار زیادی در میان آثار اکسپو به چشم می‌خورد و این وضعیت اسفناکی برای جامعه نقاشی ماست. در نتیجه هیئت مدیره‌های اجرایی باید بسیار هوشمندانه‌تر در جهت قضاوت قدم بردارند.
قیمت آثار اکسپو را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ به نظر شما تعیین قیمت برای هر یک از آثار منصفانه بوده است؟
از نظر من، قیمت آثار بسیار جالب بود! یک اثر هنری که تکنیک و پیام‌آوری خوبی داشت و کپی نیز نبود قیمت بسیار پایین داشت و در مقابل اثر کپی شده و اثری که خوب کار نشده بود قیمت‌های بسیار بالایی داشت. می‌توان این نتیجه را گرفت که هیئت انتخاب کاملاً سهل‌انگاری کرده است؛ باید توجه کرد که وقتی گفته می‌شود آثار انتخاب شده در اکسپو از صافی عبور کرده‌اند، صافی و فیلتر بر اساس چه معیاری تعیین شده‌اند؟
در پایان، آینده هنر را در ایران چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا با روندی که طی می‌شود به آینده هنر امیدوارید؟
به عقیده من، هنر در ایران روند خوبی را طی می‌کند ولی می‌توانم با قاطعیت بگویم به تعداد انگشتان یک دست هنرمند واقعی داریم و من امیدوارم آن دست‌ها زیر دست‌وپای دیگران گم نشود. متأسفانه در هنر ایران این امر دیده می‌شود که پیشکسوتان عرصه هنر مدام خود را تکرار می‌کنند و در این راه عرصه زیادی در اختیار جوانان گذاشته نمی‌شود.
