به گزارش هنرنیوز، در همایش توسعه‌ی پایدار گردشگری در سواحل خزر مظفر صرافی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی ـ از منظر توسعه‌ی منطقه‌یی به موضوع این همایش پرداخت و گفت :گردشگری فرصتی استثنایی است به شرط آن که فقط از منظر درآمدزایی به آن نگاه نکنیم.باید توزیع این درآمد بر زندگی مردم همچنین اثر آن بر طبیعت را مد نظرگرفت.
وی خاطر نشان کرد: اگرمی‌خواهیم توسعه پایدار گردشگری رخ بدهد باید جوامع محلی از گردشگری بهره‌مند شوند، تعامل دو طرفه‌ای بین گردشگر و جامعه بومی بوجود آید و رعایت اخلاق زیست محیطی مورد توجه قرار گیرد.
 
این استاد دانشگاه تصریح کرد : توسعه گردشگری ساخت اتوبان، هتل و متل برای قشری خاص و دیدن گردشگران از پشت میله‌های این اماکن بدون بهره‌مندی جامعه محلی از حضور آنها و صرفاً تولید زباله این گروه برای جامعه بومی نیست. ما هم زمان باید به سرمایه‌های مالی، اجتماعی، انسانی، فن‌آوری و مدیریت آنها فکر کنیم تا بتوانیم به توسعه گردشگری دست یابیم. 

وی اضافه کرد: همراه با سرمایه‌گذاری باید ظرفیت سازی در جامعه محلی انجام شود تا آنها از این سرمایه گذاری منتفع شوند. آموزش مردم و گردشگر لازم است، ولی این سبب رفع مسؤولیت از نظام اداره‌ی آن مسایل و سیاست‌گذاری و تدبیر نمی‌شود. 

صرافی یادآورشد: فقط دولت و پول برای توسعه گردشگری لازم نیست. یک نرم افزاری نیز علاوه بر این سخت افزارها ضروری است . باید نهاد سازی شود.باید تشکل‌های بومی اجتماعات محلی با اعمال اراده‌شان بر منابع محلی وارد شوند. اگر به میدان نیایند ناظران منفعلی هستند. 

وی با اشاره به این که لزومی ندارد سواحل خزر در احداث زیرساخت‌های گردشگری از سایر نقاط کشور تقلید کند، خاطرنشان کرد:این منطقه قطعاً می‌تواند برای حفظ شهرسازی و معماری منطبق با تکنولوژی‌های نوین با حداقل اثرات منفی بر محیط زیست پیشگام باشد. این کار خود نوعی جذابیت خاص ایجاد می‌کند. 

عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی تغییر کاربری را ناشی از نوعی سیاست‌گذاری و نحوه اداره دانست و افزود: فكر نمی‌كنم در ذات كشاورزی و گردشگری، این باشد كه یكی دیگری را حذف كند، چرا نباید كشاورزی را به‌عنوان یاور گردشگری به كار گیریم. 

صرافی بیان کرد: اگر تونل تهران ـ شمال به بازار حریص املاك منجر شود و برای آن تصمیمی اتخاذ نكنیم، تمام سناریو‌های تلخی كه از اثرگذاری گردشگری گفته شده است، اتفاق می‌افتد. 

وی ادامه داد: جمعیت فشرده در این سه استان نمی‌تواند صرفاً از طریق کشاورزی امرار معاش کند، چون مساحت زمین کفاف تعداد جمعیت را نمی‌دهد. اگر مردم محل خودشان بهره ببرند، ظرفیت‌سازی بشود،نهادسازی باشد که بتواند اعمال اراده کرده و ضوابط را تنظیم بکند، و بعد سیاست گذاری درست برای بخش خصوصی به عنوان نیروی محرک صورت بگیرد، توسعه گردشگری در کنار کشاورزی برای مردم این منطقه مفید خواهد بود.