براتی‌پور در گفتگو با خبرنگار گروه کتاب و ادبیات هنرنیوز با اشاره به رمضانیه‌های شعر فارسی اظهار داشت: به طور کلی شاعران زیادی در اشعارشان به ماه مبارک رمضان پرداخته اند و هرکدام به نوعی فضایل این ماه مبارک را در قالب کلمات به تصویر کشیده اند. 

وی با تاکید بر معنویات عظیم این ماه روحانی گفت: آنچه مسلم است ماه رمضان ماه خودسازی و ماه بیشتر به یاد خدا بودن است؛ زیرا هرچه هست انسان وقتی گرسنگی را حس می کند و وقتی معده از طعام خالی ست یاد خدا را در دل بیشتر احساس می کند. 
براتی پور با بیان این مطلب افزود: به هر جهت رمضان، ماهی است که ما میهمان خدا هستیم و میزبان خداوند متعال است و چیزی از این بالاتر نیست و این امر برای آن است که ما قدر ماه مبارک رمضان را بدانیم؛ زیرا که ماه رمضان همانطور که به سلامت بدن کمک می کند و در احادیث هم آمده است که «صومو ا تصحوا» یعنی روزه بگیرید تا سلامت بمانید لذا هم سلامتی نفس، هم سلامتی بدن و هم سلامتی فکر و همه چیزهای خوب را با خود به همراه می آورد؛ به طور کل ماه ماه خداست و ماه استجابت دعا. 

این شاعر پیشکسوت به قرائت یکی از سروده های رمضانیه خود پرداخت که در زیر آمده است؛
رمضان ماه عشق، ماه خدا
ماه وارستگی و نور و صفا
ماه صوم و صلاه و سوز و گداز
ماه شب زنده داري و پرواز
ماه تسليم و ماه استغفار
ماه از شور بندگي سرشار
ماه گرم تلاوت قرآن
ماه راز و نياز از دل و جان
ماه سرشار از دعا گشتن
همچو آئينه بي ريا گشتن
ماه شبهاي قدر، ماه دعا
سر نهادن بر آستان خدا
پر گشودن به عالم ملكوت
عالم كبريايي لاهوت
درد دل با خدا به وقت سحر
ناله و التجاء ز سوز جگر
ماه عفو است و بخشش و رحمت
ماه انعام و شوكت و نعمت
ماه بخشودگي ز جرم و گناه
ماه آوردن به دوست پناه
اي خداي كريم بنده نواز
مونس بندگان و محرم راز
ما به كويت پناه آورديم
هديه بار گناه آورديم
خود تو دانی که ما گنهکاریم
چشم امید سوی تو داریم
گر نبخشی کجا پناه بریم
ناله و سوز و اشک و آه بریم
به اميدي كه بگذري از ما
سويت آورده ايم دست دعا
ما فقيريم و بي نوا يارب!
پادشاهي و ما گدا، يا رب!
بر گدايان خويش احسان كن
بنده ايم، آنچه شايدت، آن كن!

عباس براتی پور همچنین غزلی کوتاه را به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی(ع) تقدیم آستان مبارک آن حضرت نمود؛
«چراغ خانه زهرا(س)»
روشن چراغ خانه زهرا(س) شد
ماهی دمید و غرق تماشا شد
لبخند بر لبان علی(ع) گل کرد
خرسند قلب ام ابیها شد
آیینه جمال خداوندی
مبهوت روی آن مه والا شد
خیل ملک ز عرش به فرش آمد
جبریل نغمه خوان و خوش آوا شد
بوی بهار در همه جا پیچید
گل های باغ عشق شکوفا شد