امسال اتفاقات و جریان های مختلفی در نمایشگاه بیست و ششم پیشامد کرد که ناشی از روند بیمار اقتصاد و رنجور فرهنگ در عرصه نشر بود؛ مسائلی که به رغم همه دغدغه های مسئولان برای برگزاری هرچه بهتر نمایشگاه_البته از دید خودشان_ توانست بر کمیت بازدیدها تاثیر بگذارد و افت چشمگیر مخاطب را چه در نمایشگاه و چه در بازار همیشگی کتاب نشانگر بوده و زنگ خطر باشد.

دغدغه های نشر و بی توجهی دست اندرکاران به آن در عرض یکسال از پس هم سرانجام نامطلوبی را به همه جامعه هشدار می دهد و آن هشدار این است برنامه های راهبردی فرهنگ به واسطه ارتباط مستقیم آن با کتاب تحت الشعاع موضوعات بسیاری است که ممکن است کج روی ها و دور شدن از اهداف متعالی را در پی داشته باشد.

هم از این رو اگر نمایشگاه کتاب را جشن فرهنگی هر ساله بدانیم که در آن کارنامه نشر بررسی شده و ناشران در ترازوی فعالیت یکساله قرار می گیرند، لازم است تا برآورد دقیقی نخست از بستر

نشر در جامعه و اقتصاد و سپس از دستاوردهای این حوزه داشته و سپس روند کار ناشران را در نمایشگاه کتاب مورد ارزیابی قرار گیرد.

به واقع این جشن فرهنگی باید از بن و ریشه یک جشن باشد و فقط مسکن چند روزه ای برای التیام دردهای نشر نباشد که در این صورت پس از خاتمه این جشن دوباره فوج سختی ها چنان به بدنه نشر ضربه زند که همچون سال گذشته منجر به تعطیلی برخی انتشاراتی ها نشود.

در نمایشگاه کتاب  نشست ها و برنامه های جنبی کم نیست که طیف خبرنگاران و مخاطبان علاقه مند در آن حضور می یابند که رونق و پویایی آن در سالهای تلفیق نمایشگاه کتاب با نمایشگاه مطبوعات و رسانه ها در محل دائمی نمایشگاه های تهران و بعد از آن تا حدی کمتر در مصلی تهران بوده است که در دوره بیست و ششم از نظم و روال مشخصی برخوردار بود وگرچه تنوع موضوعات به صورت معدود به آسیب شناسی حوزه نشر اختصاص داشت.

خوبست تا در این چشم انداز از فعالیت بی وقفه خبرنگاران حوزه کتاب، فرهنگ و اندیشه غافل نباشیم که به صورت تمام وقت در کار اطلاع رسانی اخبار نمایشگاه مشغولند و در نهایت با برخوردهای دلسرد کننده مجموعه روابط عمومی نمایشگاه کتاب در سال های مختلف همچنان به وظیفه خود قائل و متعهدند.

این انتقاد به طور حتم به روابط عمومی نمایشگاه کتاب وارد است که در نهایت بی احترامی حقوق خبرنگاران این حوزه را زیر پا می نهد و به رغم آنکه خود، متولی پوشش ارتباطات داخلی و خارجی نمایشگاه است و بخش عظیمی از فعالیت هایش جز در سایه تلاش خبرنگاران این حوزه معنا نمی یابد در کمال قدرناشناسی به آنان اهانت می کند؛ این مسئله بیش از هر دوره نمایشگاه کتاب، در دوره بیست و ششم نمود داشت و سبب قطع همکاری خبرنکاران در روزهای پایانی با روابط عمومی نمایشگاه کتاب شد.


مریم خاکیان