در واقع اولین اصل در طراحی یک پوستر جذب مخاطب و سپس پیام رسانی است. این پوستر نه جذابیتی برای کودکان دارد و نه آن‌ها را به تفکر وادار می کند و قوه خلاقه شان را به تحرک وا می دارد. اصولی که در این پوستر رعایت نشده است. 

این اعلان که از سه نوار پهن به رنگ‌های آبی و زرد و سرخ تشکیل شده‌است، صفحه را از عرض به دو نیمه تقسیم کرده. این نوار‌ها که با توجه به سوراخ های کنارشان می‌توان گفت شبهی از نگاتیو دوربین هستند، فرمی نامنتظم و ناموزون دارند. تناسب سوراخ های کناره نگاتیو و ضخامت آن تغییر کرده تا شاید طرح های یک چارقد زنانه را تداعی کند. البته نمی‌توان گفت این منطق درست است. چراکه بر حسن و زیبایی تصویر اضافه نکرده است و نکته قوتی به حساب نمی‌‌آید. در واقع آن‌چه حضورش چیزی بر زیبایی تصویر و القای مفهوم اضافه نکند، عنصری بی سبب به نظر می‌رسد. این خطوط با همان ضعف اجرایی و رنگ‌گذاری لطمه دیگری بر کار وارد آورده‌اند و آن این است که ارتباط سمت چپ را با سمت راست کادر از بین برده‌اند. گرچه طراح سعی کرده تا به وسیله دو پروانه که به سمت بخش دور افتاده کادر پرواز می‌کنند، اندکی از این لطمه را ترمیم کند، اما حقیقت این است که این موضوع اتفاق نیافتاده است. نشان جشنواره نیز در مکانی جدا افتاده و این موضوع نشان از ضعف طراح دارد. کج بودن نشانه منطق خاصی ندارد و این به نکات منفی اعلان افزوده. 

چهره خاتون مانندی به نوار آبی رنگ پیچیده شده‌است که نشان می‌دهد این نوار روسری یا چارقد اوست. حضور این خاتون حتی اگر ضعف طراحی را نادیده بگیریم، جشنواره کودکان و نوجوانان را نشان نمی دهد. حال این که موهای این خاتون به چه سبب هم‌چون ریسمان آویزان است و این موضوع چه منطقی دارد، خود جای تامل دارد.
رنگ بنفش در زمینه تصویر از انرژی فضا کاسته و نمی‌توان گفت طراح از استفاده این رنگ منظور یا هدف خاصی را دنبال می‌کرده است. 

نوشته‌های فارسی در این نوشتار رنگ خوبی ندارند و برای نوشتنشان قلم مناسبی به کار نرفته است. در مورد نوشتار انگلیسی که بسیار ریز است و رنگ متناسبی ندارد، به راحتی قابل خواندن نیستند. و ابن مخاطب را آزار می‌دهد. 

در واقع نمی توان منتظر بود تا این پوستر پیامی را در پس خود نگه داشته به مخاطب برساند. چراکه آنقدر آشکار است که هیچ چیز در پس آن برای کشف انتظار مخاطب را نمی کشد. در واقع این اعلان جذابیتی برای مخاطب ندارد و تنها به واسطه نوشتار مخاطب اندیک پای آن می‌ایستد.

مینا عبدی
کارشناس ارشد تصویرگری - دانشگاه هنر