این پوستر به شکلی متفاوت از دوره‌های پیشین طراحی شده است. رنگ های این اعلان نشان از دنیای بی‌دریغ و زلال کودکانه دارد. رنگ‌ها تخت هستند و فرم‌ها ساده‌شده ، اما این نه تنها پوستر را از مضمون اصلی دور نکرده بلکه بیش از آن‌چه می‌پنداریم به دنیای کودک نزدیک شده. فرم ها قابل فهم و متمایل به منحنی هستند. این فرم های منحتب به سادگی انعطاف را منتقل می‌کند. رنگ ها شفاف هستند و این حس شادمانی را القا می‌کند. این اعلان گونه جدیدی از نوشتار را به مخاطب نشان می‌دهد که می‌توان آن را بسیار متناسب تر از دوره‌های قبلی دانست. نوشتار لاتین که هم‌چون قابی، پوستر را در بر گرفته‌، گویی حالا جایگاه متناسبت‌تر از گذشته برای خود را یافته‌است. به شکلی که آن ‌را مجزا از تصویر نمی‌بینیم. به بیان دیگر این نوشته ها به تصویر نزدیک شده‌اند. رنگ آن‌ها اندکی به زمینه تصویر گرایش یافته‌است و حالتی یکدست‌تر از گذشته یافته اند. 

دراین‌جا چند عنصر حلقه فیلم را تداعی می‌کند. نخست بخش رنگی پوستر است. دوم اسب سپید اسباب بازی و سوم دختر بچه. در حاشیه این تصویر به طور کامل سوراخ هایی تصویر شده‌است که نشان دهنده فیلم هستند. بر روی این زمینه رنگی دختر بچه‌ای تصویر شده‌است که سوار بر اسب سپید است. اسبی که کودکان با آن بازی می‌کنند. آن سال ها اسب هایی که با سکه به حرکت در می‌آمد، سرگرمی بچه‌ها بود و برای کودکان به تحقق یک رویای کودکانه شبیه بود. این اسب شاید یکی از همین اسب‌‌هاست. کودک سوار بر اسبی کوچک است. بسیاری از ما صدای آن‌را در گوش داریم. کودک در این تصویر اسب را در آغوش گرفته‌است و رنگ سپید، نشان از دنیای ساده و پاک او دارد. از سوی دیگر اسب مرکب آدمی‌ست و سوار شدن بر آن به معنای هم‌راه شدن با اوست. دختر با اسب همراه شده، نه تنها با سوار شدن بر مرکب، که از جنس او شده. علاوه بر این می‌توان این اسب را نشانی از جشنواره دانست، که کودک را با خود همراه می‌کند. اسب دو بال شیشه‌ای دارد که به ظرافت تمام تصویر شده. فضای رنگی زمینه را به چند قطعه تقسیم کرده و به آن تنوع بخشیده. این اسب بال دار یا همان نقاشی قرار است کودک را به رویایی ببرد که او در خواب می دیده!

جامه او و بدن اسب مستطیلی منظم است و سوراخ‌هایی در آن تعبیه شده که به نگاتیو شبیه است. گویی بدنش را از این نگاتیو ساخته‌اند. مثل کاردستی مدرسه که خیلی وقت ها از چیزهای غیر متعارف ساخته می شود. اما ساخته شدن این کودک و اسب از نگاتیو به راحتی جشنواره را معرفی می‌کند. در هر حال این فرم ها به حدی با هم، هم‌خوانی دارند که می‌توان آن‌ها را از یک خانواده دانست. بقیه قسمت های بدن این کودک نیز کولاژ است. موها، روسری گلدارش، پروانه‌ای که بر موهایش نشسته و سر آستین پر نقش و نگارش. 

و البته طراح به خوبی سلیقه مخاطب خود را می‌شناسد.آن را مورد بهره قرار می دهد و از علایق او برای خلق اثرش بهره می‌گیرد. شاخه گلی در دست کودک است که شاید نشانی از دوستی‌ست. 

در این تصویر یک حلال ماه دیده می‌شود. در واقع طراح این عنصر را از نقاشی کودکان به وام گرفته است. حلال ماه حضوری دیرینه در نقاشی کودک دارد و اغلب به سبب رویاها که در شب به سراغ ما می‌آیند، در لفافه ای ظریف، فضایی رویایی را به مخاطب القا می‌کند. نوعی بیان ساده از تحقق رویا. 

نشانه و نوشتار جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان در بالای صفحه آمده است، با رنگی نارنجی در زمینه تصویر و به این شکل، رنگ قسمت مورد نظر، نوشتار را از زمینه جدا کرده‌است. نارنجی به سبب آن که مکمل رنگ آبی‌ست، بهترین عرصه را برای نوشتار فراهم می‌کند. چراکه استفاده محدود از رنگی مکمل رنگ غالب تصویر، توجه را به خود معطوف می‌دارد و ساده‌تر دیده می‌شود. از سوی دیگر تصویر را به تعادل می‌رساند. به همین سبب است که با آن که رنگ های استفاده شده در پوستر محدود‌اند، احساس غنای رنگی می‌کنیم. 

مینا عبدی
کارشناس ارشد تصویرگری - دانشگاه هنر