عناصر تصویر که این‌بار به کولاژ گرایش یافته‌است، از جمله پیکره‌های کودکان، نگاتیو و آسمان. هم‌چنین نوشته‌های اعلان. 
واضح ترین عنصر در این اعلان کودکان هستند. کودکانی که برای اولین بار طراح با این جسارت در پوستر به تصویر در آورده‌است. علاوه بر این به غیر از اعلان دوره اول جشنواره این تعدد پیکره تا دوره اخیر هرگز به کار نرفته‌است. به هر روی پوستر جشنواره از سیزده پیکره کودک در اندازه کوچک و چهار پیکره بزرگ‌تر در اندازه‌ای متفاوت از کودکان دیگر تصویر شده‌است. گروه ۱۳ نفره کودکان، در حال دویدن هستند و چهار پیکره بزرگ‌تر دارای بال هستند. بال این چهار شخصیت که از دو پسر و د و دختر تشکیل شده‌اند، متعلق به پروانه است. در واقع بال و پروانه به عنصر آشنای جشنواره فیلم‌های کودک و نو جوان بدل شده و در هر دوره به طریقی تکرار شده‌است. این بار هم به صورت کولاژ بر پشت چهار کودک در تصویر مشاهده می‌شود. 

عنصر دیگر که پس از سه دوره اول با این صراحت به تصویر کشیده نشده‌بود، تصویر نگاتیو است. عنصری که پس از هفت دوره دوباره با صراحت مقابل بیننده قرار گرفته، در صورتی که پس از گذشت ۱۰ سال مخاطب دیگر چندان تمایلی به این میزان صراحت در گفتار ندارد. شاید بهتر بود مانند اعلان دوره هفتم راهی غیر مستقیم برای بیان موضوع را مد نظر قرار می‌داد تا این که با صراحت اقدام به نشان دادن یک نگاتیو در مقابل چشم مخاطب کند. حال جالب تر آن‌که نکاتیو استفاده شده نگاتیو فیلم نیست و نگاتیو دوربین عکاسی را نشان می‌دهد. چراکه نگاتیو دوربین تنها از یک طرف دارای روزنه‌های ریز است در حالی که نگاتیو عکس از دو طرف دارای روزنه‌ است. نگاتیو دوربین از دو طرف یعنی بالا و پایین درگیر با دوربین است، اما نگاتیو فیلم از یک طرف در ارتباط با دندانه‌های دوربین فیلم برداری است. 

در واقع بیان صریح رسالت جشنواره در غالب نگاتیو چدان جالب به نظر نمی‌رسد. ضمن آن‌که جشنواره فیلم کودک و نوجوان، نیازمند یک اعلان مناسب کودکان است، در حالی که این اعلان به نظر متناسب با روحیه کودک نیست. البته باید دید علت انتخاب این تعداد از پیکره ها و هم‌چنین رنگ‌های غالب بر زمینه از کدام منطق پیروی می کند. و البته این موضوع را باید با بررسی شفاف فیلم‌ها یا سریال‌های پر طرفدار تلوزیونی و سینمایی کودک و نوجوان در آن سال‌ها دریافت. البته سبب این میزان رنگ خاکستری ممکن است، برای تأکید بر بال‌های رنگینی باشد که بر پشت چهار شخصیت انسانی حاضر در پیش‌زمینه باشد. اما این توجیه کاملی برای از بین بردن رنگ ها و در نتیجه نمایش یک اعلان با رنگ‌های کسل کننده نیست. چراکه رنگ اولین چیزیست که به چشم می‌آید و کودکان حساسیت بسیاری نسبت به آن دارند و به سرعت از آن تأثیر می‌پذیرند. 

نکته بعدی درباره چهل ستون اصفهان است که از آن به عنوان نماد اصفهان به سبب میزبانی استفاده شده‌است. بازهم عدم استفاده از رنگ از اثرگذاری تصویر کاسته. علاوه بر این که استفاده مستقیم از عکس خصوصیت ویژه‌ای به تصویر نداده است و آن را متمایز از اعلان‌های دیگر نکرده. 

در صورتی که یک جشنواره باید اعلانی منحصر به فرد داشته باشد. به هر روی شاید بتوان گفت جشنواره یازدهم، مانند دوره‌های پیشین خود اعلانی منطبق بر داشته‌های خود نداشت. البته در این فاصله چند پوستر ممتاز و مطلوب هم طراحی شد که به نظر می‌رسد طراح دوره یازدهم آن ها را از نظر نگذرانده و در نهایت اعلان طراحی شده توسط او به تجربه‌های اول پوستر جشنواره کودک شبیه شده‌است. 

مینا عبدی